fizjomaster@fizjomaster.com

Autor: Krzysztof Rujna

Kategorie
fizjomaster

Wpływ terapii manualnej na układ mięśniowo-szkieletowy

Terapia manulana

Techniki manualne są jednym z podstawowych narzędzi w fizjoterapii i terapii manualnej. Skuteczność terapii manualnej na układ mięśniowo-szkieletowy jest niezaprzeczalna, a jej działanie obejmuje szeroki zakres – wpływ na przewodnictwo elektryczne, przez kierowanie funkcją, aż po bardziej złożone czynności systemowe. Terapia powięziowa w praktyce? Techniki te są uzupełnieniem klasycznej kinezyterapii. Zrozumienie ich działania w praktyce pozwala skuteczniej i bardziej świadomie zastosować je w gabinecie terapeutycznym.

Czym jest leczenie manualne?

    Terapia manualna jest zbiorem technik wykonywanych ręcznie, ma na celu pobudzenie układu nerwowego, krwionośnego i limfatycznego oraz mięśniowo-szkieletowego. Rehabilitacja ortopedyczna nie jedno ma imię, terapia manualna Mulligana, koncepcja Maitland, to tylko wizje, nazwiska, wiele forma terapii przenika się ze sobą. Każda z interwencji charakteryzuje się określoną intensywnością, amplitudą i siłą, z jaką jest wykonywana, w ich skład zaliczyć można:

    Oczywiście to tylko niektóre elementy terapii manualnej. Ich ogólnym celem jest przywrócenie równowagi w układzie mięśniowo-szkieletowym, poprzez działanie na mięśnie, ścięgna, więzadła i powięzi pośrednio wywierając wpływ na układ krwionośny, limfatyczny oraz nerwowy. Mobilizacja tkanek miękkich jest szczególnie przydatna w tak powszechnych dolegliwościach Twoich pacjentów jak dyskopatia, zaburzenia napięcia mięśni czy zespoły uciskowe. Znasz zalety terapii manualnej?

    Jak fizjoterapia manualna wpływa na tkanki miękkie?

    1. Redukcja napięcia mięśniowego – terapia powięziowa

      Masaż tkanek głębokich to rozciągający masaż statyczny, który powoduje stymulację na wrzecionku nerwowo-mięśniowym poprzez aktywację narządu ścięgnistego Golgiego, obecnego w mięśniach. Włókna te biorą także udział w obronnym odruchu na rozciąganie, zapewniając prewencję wystąpienia urazów w układzie mięśniowo-powięziowym. Stany przeciążeniowe tkanek miękkich nie będą Ci nie straszne, a gdy już rozluźnisz, przywrócisz wartości odżywcze do dzieła, wdrażasz terapię ruchową u pacjenta. Na czym polega fizjoterapia terapia manualna? To nie tylko MTG, ale szereg technik energizacji mięśniowych oraz terapia punktów spustowych, stosowane w celu łagodzenia napięcia mięśni i bólu mięśni, manipulacje i mobilizacje stawowe oraz terapia wisceralna, poprawiające ruchomość stawów przez zniesienie ograniczeń zakresu ruchu. Metody terapii manualnej są bardzo liczne, a cel ich stosowania pozostaje niezmienny – POMOC.

      1. Korekcja postawy i napięć w ciele – terapia tkanek miękkich

      Techniki manualne, wykorzystywane przez terapeutę w ramach regularnej pracy z tkankami miękkimi prowadzą do ich uelastycznienia i zniesienia ograniczeń ruchowych. Terapia Stecco świetnie sprawdzi się w rwie kulszowej i bólach kręgosłupa. Uelastycznione mięśnie i powięzi lepiej adaptują się do obciążenia, co zmniejsza ryzyko niepożądanych zdarzeń zdrowotnych. Pamiętaj, że neuromobilizacja czy integracja strukturalna skutecznie znoszą napięciowe bóle tułowia, a manipulacje krótkodźwigniowe hvla, pośrednio neutralizują schorzenia układu ruchu.

      1. Redukcja zrostów i blizn

      Przywrócenie prawidłowych funkcji mięśniom i powięzi to idealny sposób walki ze zrostami i bliznami, które powstają po urazach, operacjach czy stanach zapalnych. Zastosowanie takich technik jak masaż poprzeczny blizny czy mobilizacje powięziowe poprawiają wydajność i zapewniają jej prawidłowe torowanie. Przyniesie też to wymierne efekty w narządzie ruchu, wpłynie na terapię wad postawy oraz zredukuje zbędne napięcie mięśni.

      Jak techniki manualne stykają się z układem krwionośnym i limfatycznym – wpływ na stany zapalne?

        Podręczniki i literatura donoszą, że regularne sesje pracy manualnej mają istotny wpływ na układ krwionośny, szczególnie na mikrokrążenie oraz przepływ limfy. Prawidłowe krążenie jest kluczowe dla usuwania zbędnych produktów przemiany materii. Terapia manualna Levita, metoda dr Ackermanna – jeden pies, praca z pacjentem, pomoc pacjentowi, to się liczy. Co ważne, w oparciu o znajomość przeciwwskazań do terapii manualnej.

        1. Poprawa przepływu krwi

        Podczas masażu lub mobilizacji mięśni, naczynia krwionośne rozszerzają się, co poprawia krążenie. Więcej świeżej, utlenowanej krwi dostarczonej do mięśni i innych tkanek przyspiesza procesy naprawcze oraz wspiera leczenie stanów zapalnych. Uzupełnieniem terapii może być okluzja, np. flossing.

        1. Drenaż limfatyczny

        Techniki takie jak drenaż limfatyczny wspomagają przepływ limfy, usuwając odpady metaboliczne. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów z obrzękami i zastojami, szczególnie po urazach, operacjach czy w przebiegu stanów zapalnych. Czy to skuteczna metoda fizjoterapii? Jasne że tak.

        Jak techniki tkanek miękkich stykają się z układem nerwowym?

          Układ wykonawczy jest kluczowy w regulacji funkcji mięśni oraz percepcji bólu. Korzystanie z technik manualnych może stymulować impulsację neuronalną, co ma wpływ na odpowiednie zaopatrzenie tkanki miękkiej w bodźce neurologiczne, tak ważne w walce z bólem i niepełnosprawnością wśród pacjentów.

          1. Odciążenie – ortopedyczna terapia manualna

          Bodziec manualny wpływa na aktywację czynnika przeciwbólowego w układzie nerwowym. Techniki manualne działają na układ nerwowy w następstwie dysfunkcji i urazach mechanicznych, techniki takie jak masaż czy mobilizacje, które mogą powodować zmienione odczuwanie bólu poprzez tzw. „bramkę kontrolną bólu” (teoria Melzacka i Walla). Pamiętaj, pacjent wykonuje ruchy-pacjent żyje. Dodatkowo, techniki te mogą zwiększyć poziom endorfin – naturalnych środków przeciwbólowych przez organizm.

          1. Aktywacja konfiguracji układu przywspółczulnego

          Działanie takie jak masaż relaksacyjny może aktywować układ przywspółczulny, który odpowiada za reakcje sprężyste organizmu. Obniżenie poziomu kortyzolu (hormonu stresu) oraz częstości akcji serca poprzez oddziaływanie na nerw vagus i zwoje kręgowe, korzystnie wpływają na funkcję organizmu, wyciszenie oraz odżywienie organizmu.

          1. Poprawa propriocepcji – skuteczna metoda fizjoterapii

          Techniki manualne mają wpływ na zakończenia nerwowe, receptory, elementy odpowiedzialne za kinestetykę ruchu i odczuwanie ciała. Praca nad proprioceptorami w mięśniach, ścięgnach i więzadłach wspomaga poprawę koordynacji i stabilizacji, co jest kluczem w prewencji urazów i przywracaniu prawidłowych funkcji motorycznych.

          Korzyści terapii manualnej

            Techniki manualne są kluczową formą w pracy z pacjentami w fizjoterapii i terapii manualnej. Ich wpływ na układ nerwowy, krwionośny i odpornościowy jest niepodważalny, mają one szeroki zasięg zastosowania w procesie fizjoterapii. Ale pamiętaj, jej idealnym i naturalnym uzupełnieniem jest terapia ruchowa.

            Kategorie
            fizjomaster

            Przyszłość fizjoterapii, zaawansowana technologia, leczenie bólu – co warto wiedzieć?

            przyszłość fizjoterapii

            W ostatnich latach współczesna fizjoterapia, jako dziedzina medycyny, dynamicznie się rozwija, stając się nie tylko kluczowym elementem procesu leczenia, ale także prewencji oraz poprawy jakości życia pacjentów. Postępy technologiczne, nowatorskie podejścia do rehabilitacji medycznej oraz coraz większe zrozumienie biomechaniki i neurofizjologii ciała ludzkiego przyczyniają się do wprowadzania na rynek nowych metod, oraz narzędzi terapeutycznych. W tym artykule omówimy najnowsze trendy i innowacje w fizjoterapii, które mogą znacząco wpłynąć na skuteczność terapii i komfort pacjentów.

            Nowe technologie w fizjoterapii

            Młodzi fizjoterapeuci mają dziś do dyspozycji całą gamę szkoleń rozwojowych, kształtujących zarówno kompetencje bezpośrednio potrzebne do pracy z klientem jak i te miękkie, ukierunkowane na odpowiednie podejście psychologiczne. Multidyscyplinarne, holistyczne podejście do terapii manualnej wymaga zapoznania się zarówno z historią rehabilitacji jak i najnowszymi trendami. Terapia TECAR lub terapia falą uderzeniową w gabinecie fizjoterapeuty już nikogo nie dziwią, zwiększając zakres rehabilitacji medycznej. Jeśli chcesz być na bieżąco z trendami zajrzyj na naszą stronę FIZJOMASTER.

            Rehabilitacja przyszłości – rola sztucznej inteligencji i uczenie maszynowe

            Sztuczna inteligencja (AI) oraz uczenie maszynowe (ML) znajdują coraz szersze zastosowanie w medycynie, zapewniając rozwój rehabilitacji, a fizjoterapia nie jest wyjątkiem. Algorytmy oparte na AI umożliwiają analizę ogromnych zbiorów danych pacjentów, co pozwala na indywidualizację terapii oraz przewidywanie wyników leczenia. Przykładowo, systemy te mogą analizować nagrania wideo z ćwiczeń pacjentów, identyfikować błędy posturalne i sugerować korekty w czasie rzeczywistym.

            AI wspiera także diagnostykę, pomagając w ocenie obrazów medycznych, takich jak MRI czy CT, pod kątem zmian patologicznych. W kontekście rehabilitacji AI może monitorować postępy pacjenta, dostosowując program ćwiczeń do jego aktualnych potrzeb, co jest szczególnie istotne w procesie rehabilitacji pooperacyjnej czy pourazowej.

            Wirtualna rzeczywistość (VR) i rzeczywistość rozszerzona (AR)

            Wykorzystanie VR i AR w fizjoterapii otwiera nowe możliwości w zakresie rehabilitacji pacjenta, zwłaszcza terapia neurologiczna widzi tu rozwój i szansę w leczeniu bólu i niepełnosprawności dla pacjentów neurologicznych. Symulacje wirtualne mogą pomóc w odtwarzaniu środowisk, które są trudne do odwzorowania w rzeczywistości, co ma kluczowe znaczenie w rehabilitacji osób po udarach, urazach mózgu czy z chorobami neurodegeneracyjnymi.

            Technologia VR jest również wykorzystywana w terapii bólu, zwłaszcza w przypadku bólu przewlekłego. Terapie takie jak Bobath, PNF, Cyriax czy integracja strukturalna mogą być podparte skutecznością systemów wirtualnych, zawód fizjoterapeuty przygotowuję Cię w realizacji tych działań w systemie opieki zdrowotnej. Zanurzenie pacjenta w wirtualnym środowisku może odwracać jego uwagę od dolegliwości, co sprzyja redukcji odczuwania bólu. Z kolei AR pozwala na interaktywne pokazywanie pacjentom poprawnej techniki wykonywania ćwiczeń, co jest niezwykle pomocne w edukacji pacjenta i poprawie efektywności terapii.

            Chcesz zajrzeć w głąb swojego pacjenta, wykorzystaj funkcjonalne możliwości badania ultrasonograficznego razem z nami TU.

            Skuteczne leczenie bólu a rozwój fizjoterapii

            Terapia tkanek miękkich przy użyciu technik nowej generacji

            Nowe metody terapii tkanek miękkich, takie jak techniki powięziowe, manipulacje powięzi, nowoczesna fizykoterapia, suche igłowanie czy narzędziowo wspomagana mobilizacja tkanek miękkich (IASTM), stają się coraz bardziej popularne.

            Powięź, jako struktura mająca ogromny wpływ na biomechanikę ciała, zyskuje na znaczeniu w kontekście leczenia bólu i dysfunkcji ruchowych. Techniki manipulacyjne, skoncentrowane na uwalnianiu powięzi, są stosowane w celu redukcji napięcia i poprawy ruchomości, co jest kluczowe dla pacjentów z przewlekłymi problemami bólowymi.

            Terapia manualna, rehabilitacja uroginekologiczna, rehabilitacja stomatologiczna, terapia falą uderzeniową czy terapia TECAR poszerzają zakres rehabilitacji medycznej, trochę sprzętu i do dzieła.

            Igłoterapia sucha ma udowodnione działanie w zakresie leczenia bólu, wpisuje się w trend współczesnej rehabilitacji, a młodzi fizjoterapeuci chętnie sięgają po te narzędzie. Chcesz odbyć kurs, wpadaj do nas.

            IASTM wykorzystuje specjalistyczne narzędzia do mobilizacji tkanek, co pozwala na precyzyjne oddziaływanie na obszary patologiczne, zwiększając skuteczność terapii. Badania wskazują na pozytywny wpływ tych technik na zmniejszenie bólu oraz poprawę zakresu ruchu, co przekłada się na szybszy powrót pacjentów do pełnej sprawności.

            Studenci fizjoterapii poznają najnowocześniejsze metody pracy z pacjentem, są żywym świadectwem rozwoju współczesnej rehabilitacji w Polsce. Młodzi fizjoterapeuci rozwijają się w zakresie nowoczesnych metod specjalnych, treningu medycznego, terapii manualnej i wielu innych dziedzin w zakresie leczenia bólu pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem badań naukowych zawartych w Pubmed. Ale co ważne, rozwój następuje zawsze w oparciu o podwaliny, jaką jest historia rehabilitacji i wywiad medyczny.

            Nowoczesne metody leczenia – regeneracja tkanek z zastosowaniem terapii komórkowej wsparciem dla procesu fizjoterapii?

            Terapie komórkowe, takie jak stosowanie komórek macierzystych czy osocza bogatopłytkowego (PRP), są nowościami, które budzą ogromne nadzieje w kontekście regeneracji tkanek. Komórki macierzyste mają zdolność do różnicowania się w różne typy komórek, co pozwala na odbudowę uszkodzonych tkanek. PRP, z kolei, stymuluje procesy naprawcze poprzez dostarczenie skoncentrowanych czynników wzrostu bezpośrednio do miejsca urazu.

            Obie metody zyskują na popularności w leczeniu urazów sportowych, chorób zwyrodnieniowych stawów oraz przewlekłych dolegliwości bólowych, oferując alternatywę dla tradycyjnych terapii. Badania kliniczne nad efektywnością tych terapii są obiecujące, jednakże wymagają dalszych badań, aby w pełni ocenić ich długoterminową skuteczność. Czy fizjoterapia to zawód przyszłości? Ewidentnie tak!

            A jak już o ostrzyknięciach mówimy, to pamiętaj – STERYDY są na stany zapalne, nie leczą, doraźnie warto je zastosować, by mieć możliwość wdrożenia odpowiedniego postępowania, ale udowodniono ich szkodliwość w długofalowej perspektywie. Przy wielokrotnej iniekcji uszkadzają ścięgna.

            Zajrzyj do nas, zostań z nami i odbieraj zawsze bieżące treści TU.

            Historia medycyny – trzeba iść na przód!

            Rehabilitacja funkcjonalna i neurorehabilitacja

            Koncepcje rehabilitacji funkcjonalnej zyskują na znaczeniu w podejściu do pacjentów z różnorodnymi dysfunkcjami. Kaltenborn-Evjenth włożył olbrzymi wkład w rozwój medycyny ortopedycznej. Skupienie się na funkcjonalnych aspektach ruchu, takich jak chód, równowaga czy zdolności manipulacyjne, pozwala na dostosowanie terapii do codziennych potrzeb pacjentów. Tego typu podejście jest szczególnie istotne w przypadku osób starszych, u których zachowanie samodzielności jest kluczowe dla jakości życia.

            Biofeedback w fizjoterapii profilaktycznej

            Neurorehabilitacja, będąca subdyscypliną fizjoterapii, staje się coraz bardziej zaawansowana dzięki nowym technologiom oraz zrozumieniu plastyczności mózgu. Stosowanie technik takich jak neuromodulacja, blaze pod, biofeedback czy techniki rehabilitacji opartych na zadaniach umożliwia skuteczniejszą rehabilitację pacjentów z uszkodzeniami neurologicznymi.

            Telerehabilitacja a indywidualizacja leczenia bólu, czy to się może udać?

            Telemedycyna oraz telerehabilitacja stają się coraz bardziej popularne, szczególnie w kontekście pandemii COVID-19, która zmusiła do poszukiwania alternatywnych form kontaktu z pacjentami. Zdalna rehabilitacja pozwala na monitorowanie postępów pacjenta bez konieczności osobistego kontaktu, co jest wygodne i bezpieczne, zwłaszcza dla osób z ograniczoną mobilnością.

            Platformy telemedyczne oferują możliwość prowadzenia sesji terapeutycznych na żywo, konsultacji oraz śledzenia wyników terapii. W połączeniu z aplikacjami mobilnymi, które monitorują aktywność fizyczną pacjenta, tele-rehabilitacja staje się skutecznym narzędziem w rękach fizjoterapeutów.

            Chcesz odbyć szkolenie z zakresu manipulacji stawowych? Holistyczne podejście i leczenie bólu na jednym szkoleniu? Tak, to da się zrobić z Nami!

            Integracja terapii komplementarnych w fizjoterapii z innymi dziedzinami medycyny

            Współpraca z dietetykami i psychologami – holistyczne podejście a może multidyscyplinarna opieka pacjenta?

            Coraz większe znaczenie w fizjoterapii ma podejście holistyczne, które zakłada współpracę z innymi specjalistami, takimi jak dietetycy czy psycholodzy. Zrozumienie roli diety w procesie rehabilitacji oraz wpływu czynników psychologicznych na wyniki terapii jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów.

            Dietetycy pomagają pacjentom w dostosowaniu diety do specyficznych potrzeb związanych z leczeniem urazów, stanów zapalnych czy regeneracją tkanek. Z kolei psycholodzy wspierają pacjentów w radzeniu sobie ze stresem, bólem przewlekłym oraz motywują do systematycznego uczestnictwa w terapii.

            Fizjoterapia profilaktyczna jako element medycyny prewencyjnej

              W kontekście rosnącej świadomości zdrowotnej, fizjoterapia odgrywa coraz większą rolę w prewencji urazów i chorób. Profilaktyczne podejście do zdrowia, polegające na regularnych ocenach funkcji ruchowych, treningu stabilizacji oraz edukacji pacjentów, staje się standardem w praktyce fizjoterapeutycznej.

              Współpraca fizjoterapeutów z lekarzami medycyny pracy oraz specjalistami w zakresie ergonomii pozwala na identyfikację czynników ryzyka w miejscu pracy oraz wprowadzenie działań zapobiegawczych, co znacząco zmniejsza ryzyko urazów zawodowych i poprawia jakość życia pracowników.

              A jeśli lubisz ergonomie, ta strona jest dla Ciebie zdrowafirma.com

              Postaw na rozwój – kierunki w fizjoterapii?

                Fizjoterapia, jako dynamicznie rozwijająca się dziedzina medycyny, nieustannie ewoluuje, wprowadzając nowe technologie, metody terapeutyczne oraz podejścia do leczenia. Innowacje takie jak sztuczna inteligencja, terapia komórkowa czy techniki VR i AR zmieniają sposób, w jaki pacjenci są rehabilitowani, oferując im coraz bardziej spersonalizowane i skuteczne metody leczenia. W połączeniu z podejściem holistycznym i integracją z innymi dziedzinami medycyny, fizjoterapia staje się kluczowym elementem nie tylko leczenia, ale i prewencji, poprawiając jakość życia pacjentów na każdym etapie ich zdrowotnej drogi.

                Świadomość i zrozumienie tych nowości w fizjoterapii są niezbędne dla każdego specjalisty, który pragnie świadczyć usługi na najwyższym poziomie, dostosowane do potrzeb współczesnego pacjenta.

                Kategorie
                fizjomaster

                Rola diagnostyki pacjenta w procesie Fizjoterapii – kluczowa umiejętność FizjoMasTera

                rola diagnostyki w procesie fizjoterapii

                Zapraszamy Cię w niezwykłą przygodę związaną z diagnostyką stanu klinicznego pacjenta. Diagnostyka to podstawa, przejdziesz z nami przez jej meandry, kluczowe momenty, żółte i czerwone flagi oraz spróbujemy przekonać, że warto to robić… bo FizjoMasTer bada swojego pacjenta i nie pozwólmy, aby mówiono inaczej. Diagnostyka pacjenta jest podstawową skutecznej fizjoterapii. Dzięki niej fizjoterapeuci mogą wykryć naturę problemu pacjenta, co jest niezbędne do zaplanowania leczenia. W tym wpisie blogowym omówimy, dlaczego diagnostyka jest tak istotna, na czym polega metoda oceny diagnostycznej oraz jakie są cechy dobrze przeprowadzonego wywiadu i badania przedmiotowego.

                O żółtych i czerwonych flagach pisaliśmy tutaj

                Dlaczego diagnostyka jest kluczowa?

                W fizjoterapii, jak w każdej dziedzinie medycyny, dokładna diagnostyka stanowi podstawę dla wszystkich działań terapeutycznych. Wymaga od nas tego nie tylko prawo, ale też etyka naszej pracy. Dokładna diagnostyka istotnie wpływa na:

                1. Precyzyjne rozwiązanie problemu – poprzez identyfikację źródła bólu lub dysfunkcji jest kluczowa dla efektów końcowego leczenia.
                2. Personalizacja leczenia – każdy pacjent jest inny, dlatego też indywidualne leczenie, szczegółowe leczenie są mocno skorelowane z procesem diagnostycznym.
                3. Monitorowanie postępów – regularna ocena stanu pacjenta, profilaktyka, pozwala na zastosowanie leczenia w momencie gdy jest ono najbardziej wskazane i  pożądane.

                Lej diagnostyczny

                Metoda leja diagnostycznego pozwala na uzyskanie optymalnego procesu leczenia pacjenta przez narzędzia, które umożliwiają fizjoterapeutom skuteczne zawężanie zasięgu stosowanych technik diagnostycznych. Proces ten prowadzi do dalszego leczenia i obejmuje dalsze etapy:

                1. Wywiad ogólny, polegający na gromadzeniu informacji o stanie zdrowia pacjenta, historii chorób oraz stylu życia.
                2. Badanie przedmiotowe, obejmujące funkcję ograniczającą ruch, w tym palpację, ocenę zakresu ruchu oraz badania specjalistyczne.
                3. Analiza funkcjonalna  pacjenta, czyli ocena funkcji wykonawczych, takich jak działanie, wykorzystanie urządzeń w życiu codziennym czy możliwości wykonywania czynności.
                4. Hipoteza diagnostyczna, i powiedzmy to sobie realnie, nie ma możliwości by na pierwszym spotkaniu zawsze postawić trafną diagnozę dolegliwości pacjenta, szczególnie jeżeli chodzi o ból!
                5. Ostateczna diagnoza, czyli ustalenie dokładnego źródła problemu i zaplanowanie leczenia na bazie wcześniejszej hipotezy i efektów wdrożonych działań.

                Na naszych szkoleniach dużo mówimy o diagnostyce, wpadnij na Anatomia Palpacyjna – ciało pacjenta nie będzie już miało przed Tobą tajemnic.

                Cechy dobrze przeprowadzonego wywiadu

                Nie wiem, jakie masz odczucia co do rozmowy z pacjentem, ale naprawdę, śmiem twierdzić, że dobrze poprowadzona rozmowa z pacjentem, z zaakcentowaniem najważniejszych wątków jest kluczem do postawienia dobrej diagnozy… przepraszam, do dobrego wnioskowania klinicznego, czyli hipotezy diagnostycznej dotyczącej funkcjonalnego stanu pacjenta. A więc czym jest i jak wygląda dobry wywiad, na pewno warto zacząć od podstawowego pytania, z czym dany pacjent do nas trafił, co go boli, albo co chce sprawdzić. Wydaje się błahe, ale często potrzeba pacjenta jest pomijana, a on musi się wygadać. Gdy już wiemy, co go boli, to warto zapytać o rodzaj bólu, jego charakter, czyli poznać odpowiedź czy kłuje, piecze, pali a może pacjent czuje strzały, każdy z tych opisów może być dla Was bezcenną informacją zwrotną. Sądzę, że dalej istotne jest czy do problemu przyczynił się jakiś uraz, a może to suma mikro przeciążeń i od dawna pacjent coś odczuwał, czyli de facto czy to nagłe, czy przewlekłe, pozwala nam to stwierdzić czy możemy mieć do czynienia ze stanem zapalnym, bądź morfologicznym uszkodzeniem tkanki. Codzienne zachowania także będą dość istotne, czy np. czy boli go bark, bo jest kaskaderem i gra w filmach akcji, czy wyprowadzał psa, a może nie zauważa istotnej przyczyny dolegliwości, codzienna praca może mieć także istotne znaczenie (stereotyp ruchowy), ale też hobby będzie tu ważnym elementem, szukamy dziury w całym, drążymy. Warto dopytać co pogarsza jego odczucia, a co wpływa na polepszenie jego stanu. Oczywiście dalej tematy związane z ogólnym stanem zdrowia, czy choruje, a może na coś się leczy, być może wcześniej coś się wydarzyło i był hospitalizowany a jeśli tak to z jakiego powodu. Czasami, a nawet częściej zdarza się, że wcześniejszy, nieprawidłowo prowadzony uraz doprowadza do powikłań… i tu znowu oklepany temat „blizna”… tak ona ma znaczenie. Farmakologia też będzie ważną sprawą, część leków rozszerza naczynia krwionośne, wpływa na krążenie, część wręcz odwrotnie, leki na nadciśnienie, czy cukrzycę też nie są obojętne dla stanu naszego organizmu. Oczywiście nie mówię już o lekach przeciwbólowych, o nich już wszystko zostało powiedziane, tylko w ostateczności, gdy nie ma wyjścia. Ale to już rola lekarza. A na koniec, chyba najważniejsze a rzadko wypowiadane pytanie: Czego pacjent od Ciebie oczekuje? 

                Przedmiotowe  i podmiotowe badanie pacjenta

                Ocena pacjenta w fizjoterapii jest złożonym procesem diagnostycznym, który składa się z badania podmiotowego i przedmiotowego. Badanie podmiotowe obejmuje szczegółowy wywiad z pacjentem, pozwalający na zebranie istotnych danych dotyczących historii choroby, stylu życia, czynników ryzyka oraz obecnych dolegliwości. Informacje te są kluczowe dla zrozumienia kontekstu klinicznego i pomagają w zidentyfikowaniu potencjalnych przyczyn problemów zdrowotnych. Następnie przeprowadzane jest badanie przedmiotowe, które obejmuje ocenę postawy, palpację tkanek, ocenę zakresu ruchu, testy siły mięśniowej oraz specjalne testy diagnostyczne. Ocena neurologiczna oraz funkcjonalna stanowią integralne elementy tego procesu, umożliwiając kompleksową analizę stanu funkcjonalnego pacjenta. Precyzyjne i systematyczne przeprowadzenie tych badań jest kluczowe dla prawidłowej diagnozy i efektywnego planowania terapii, co przekłada się na poprawę jakości życia pacjenta. 

                Zasady diagnostyki jamy brzusznej poznasz na kursie Terapii Wisceralnej 

                Zapraszamy na profesjonalne kursy i szkolenia dla Fizjoterapeutów

                Dla fizjoterapeutów, którzy chcą uzyskać dostęp do wiedzy i umiejętności w zakresie zastosowania specjalistycznych form terapii pacjenta, organizujemy kursy i szkolenia. Nasze programy edukacyjne są skonstruowane tak, aby mieć czas na przełożenie wiedzy teoretycznej w niezbędne umiejętności praktyczne. Dołącz do nas i rozwijaj swoje możliwości z FizjoMasTer.com, aby lepiej pomagać swoim pacjentom!

                Zapraszamy do kontaktu i rejestracji na nasze szkolenia. Zdobądź RAZEM z nami umiejętności, które wyniosą Twoją praktykę na wyższy poziom.

                Kategorie
                kurs

                Igłoterapia sucha – bezpieczeństwo stosowania dry needling przez fizjoterapeutów!

                suche igłowanie bezpieczeństwo

                Igłowanie suchą igłą (DN) to technika terapeutyczna dostępna dla fizjoterapeutów na całym świecie. Wykorzystanie suchego igłowania obejmuje użycie cienkich, jednorazowych igieł w mięśniowo-powięziowe punkty spustowe i inne elementy tkanki łącznej. Jej głównym elementem działania jest leczenie bólu mięśniowego oraz poprawa funkcji. Zrobiliśmy dla Ciebie treściwy przegląd pod kątem zakresu bezpieczeństwa jej stosowania.

                Efekty technik suchego igłowania a spastyczność?

                Spastyczność jest częstym problemem u pacjentów po udarze mózgu. Charakteryzuje się ona zwiększonym napięciem i niekontrolowanymi skurczami mięśniowymi, co wpływa na jakość życia pacjentów, przynosząc im ból mięśni. W systematycznym przeglądzie literatury z 2023 roku przeanalizowano 25 badań dotyczących DN u pacjentów po udarze mózgu. W badaniach odnotowano jedynie sześć zgłoszonych działań niepożądanych, związanych z bólem w miejscu wkłucia oraz tymczasowym pogorszeniem samopoczucia. Nie zgłoszono żadnych ewentualnych zdarzeń, które mogłyby spowodować wystąpienie przeciwwskazania do stosowania DN u pacjentów, którzy otrzymywali leki przeciwzakrzepowe.

                Korzyści z suchego igłowania i jego bezpieczeństwo w leczeniu bólu krzyża.

                Ból krzyża (LBP) jest jednym z najczęstszych problemów bólowych naszych pacjentów, a suche igłowanie jest jedną z metod terapeutycznych, które są w jego leczeniu obecne. DN istotnie niweluje ból pochodzenia mięśniowego, przez rozluźnienie napiętych mięśni niwelując zespoły bólowe. DN może mieć zastosowanie jako terapia mięśniowo – powięziowa i terapia tkanek miękkich niosąc działania przeciwbólowe i zmniejszające napięcie w problemach z krążkiem międzykręgowym, urazami mięśniowymi odcinka Ls i pośladka lub przeciążeniem układu powięziowego.

                Przegląd literatury z zakresu 16 RCT wykazał, iż, DN jest skuteczniejszy niż akupunktura w łagodzeniu bólu i poprawy funkcji bezpośrednio po zastosowaniu, w przypadku pozorowanego igłowania.

                Kurs suchego igłowania

                Zapraszamy Cię gorąco na kurs suchego igłowania, który oferujemy. Wprowadzi Cię on do świata akupunktura i pomoże nabyć niezbędne umiejętności do przeprowadzenia kompletnego zabiegu i wykluczenia przeciwwskazań. Pracuj z praktykami – Agnieszka Mikołajczak i Krzysztof Rujna to Twój świadomy wybór! 

                Informacje TU 

                Przeciwwskazania do suchego igłowania a ryzyko przekłucia nerki przy DN odcinka LS

                Jednym z poważniejszych zagrożeń związanych z DN jest ryzyko przekłucia narządów wewnętrznych, w analizowanym przypadku nerki podczas igłoterapia w górnej części odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Igłowanie w tej strefie wymaga szczególnej uwagi ze względu na potencjalne ryzyko wkłucia do jamy otrzewnowej oraz uszkodzenia narządu, jakim jest nerka.

                Badania na zwłokach nieutrwalonych wykazało, że igłowanie w odległości większej niż 2,5 cm od wyrostka kolczystego L1 zwiększa ryzyko braku kontaktu z kością, co może być potencjalnie groźne. W tym miejscu używa się precyzyjnej palpacji, by wyeliminować zagrożenie wkłucia się do jam ciała bądź stosuje sono igłoterapię – wkłucie pod kontrolą USG. Jesteś zobowiązany do podjęcia działań ochronnych podczas stosowania tej aplikacji, aby uniknąć ryzyka związanego z pociągnięciem do odpowiedzialności.

                Sucha igłoterapia (dry needling) jest techniką stosowaną przez fizjoterapeutów w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego i poprawy funkcji mięśni. Pomimo licznych korzyści, istnieją pewne przeciwwskazania, które powinny być wzięte pod uwagę przed rozpoczęciem terapii. Poniżej przedstawiam Ci listę przeciwwskazań wraz z krótkim opisem wyjaśniającym zasadność każdego z nich: 1/ Infekcje i stany zapalne skóry – obecność infekcji skórnych, stanów zapalnych lub ran w okolicy, która ma być leczona, może prowadzić do dalszego rozprzestrzeniania się infekcji lub zwiększenia stanu zapalnego. Nakłuwanie igłą może wprowadzić bakterie do głębszych warstw tkanek, co zwiększa ryzyko infekcji. 2/ Zaburzenia krzepnięcia krwi – pacjenci z hemofilią lub innymi zaburzeniami krzepnięcia krwi, a także osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), są narażeni na nadmierne krwawienia po nakłuciu. Nakłucie igłą może spowodować poważne krwawienie wewnętrzne u osób z zaburzeniami krzepnięcia krwi, dlatego zawsze należy mieć tych pacjentów pod lupą. 3/ Alergie na materiały używane w igłowaniu – uczulenie na stal nierdzewną lub inne materiały, z których wykonane są igły. Kontakt z alergenem może wywołać reakcje alergiczne, w tym pokrzywkę, obrzęk lub bardziej poważne reakcje systemowe. 3/ Ciąża – stosowanie suchego igłowania w niektórych punktach akupunkturowych może wywołać skurcze macicy. Istnieje ryzyko wywołania przedwczesnego porodu lub poronienia. Zachowaj ostrożność. 4/ Obecność nowotworów – pacjenci z aktywnymi nowotworami, szczególnie w obszarze, który ma być leczony, powinni unikać suchego igłowania. Nie ma jednoznacznych dowodów na to, iż akupunktura w przypadku nowotworów i manipulacja tkankami może sprzyjać rozprzestrzenianiu się komórek nowotworowych ale zachowaj zdrowy rozsądek, nie sprawdzaj tego ! 5/ Poważne choroby układu sercowo-naczyniowego – osoby z niewydolnością serca, arytmiami, czy ciężką chorobą wieńcową powinny być ostrożne. Nakłuwanie może wywołać reakcje autonomiczne, które mogą wpłynąć na układ sercowo-naczyniowy. 6/ Pacjenci z ostrą psychozą lub ciężką nieleczoną chorobą psychiczną – osoby z niekontrolowanymi stanami psychicznymi mogą nie być w stanie tolerować procedury. Sucha igłoterapia wymaga współpracy pacjenta, a stany psychiczne mogą wpływać na zdolność pacjenta do spokojnego leżenia podczas zabiegu. 7/ Niedawne operacje w obszarze zabiegu – miejsca pooperacyjne mogą być wrażliwe i podatne na infekcje. Nakłuwanie może zakłócić proces gojenia i zwiększyć ryzyko powikłań. 8/ Pacjenci z niepełną świadomością lub komunikatywnością – osoby, które nie mogą w pełni komunikować swoich odczuć lub nie są świadome procedury. Ważne jest, aby pacjent mógł zgłaszać wszelkie nieprawidłowości lub dyskomfort podczas zabiegu. Powyższa lista przeciwwskazań powinna być zawsze brana pod uwagę przed rozpoczęciem terapii DN, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność zabiegu.

                W Polsce nie ma obowiązku raportowania zdarzeń medycznych – efekty suchego igłowania punkty spustowe

                Z punktu widzenia naszego rozwoju to duże niedopatrzenie i niedokładność. Zdawkowe dane z zakresu niepowodzeń przy DN oraz niespójność w ich raportowaniu stanowią istotne wyzwanie w zakresie bezpieczeństwa metody. Mnogość technik igłowania, zastosowania różnych długości igieł, a także różnych okresów zastosowania terapeutycznego mogą w istotny sposób utrudnić wiarygodną i rzetelną ocenę skutków naszych działań. Ważnym jest także cel terapii suchego igłowania. Przegląd 22 RCT wskazał, iż tylko dziewięć badań dokumentowało wystąpienie działań niepożądanych, a tylko pięć precyzyjnie opisało co zaszło. Większość z nich dotyczyła niewielkiego bólu w miejscu wkłucia, siniaków oraz czasowej sztywności i objawów bólowych. Żadne badanie nie zaznaczyło parametrów takich jak długość igły, kierunek wkłucia. W celu zapewnienia wyższej jakości badań oraz analizy działań związanych z bezpieczeństwem, konieczne jest przyjęcie ujednoliconej listy kontrolnej do ustalenia dawkowania DN oraz działań wykonawczych. Taka lista kontroli powinna zawierać szczegółowe informacje dotyczące techniki igłowania, rodzaj dostępu i liczby punktów wyzwalanych oraz czasu trwania sesji terapeutycznej.

                Rola ultrasonografii w poprawie bezpieczeństwa DN

                Ultrasonografia (USG) może zwrócić uwagę na bezpieczeństwo i obecne zastosowanie suchego igłowania, szczególnie w przypadku igłowania mięśni korpusu i klatki piersiowej. Technika ta pozwala na precyzyjne określenie głębokości co minimalizuje ryzyko wystąpienia odmy opłucnowej.

                Badanie dotyczyło pomiaru odległości od skóry do żebra za pomocą USG. W tym badaniu, trzej badacze (jeden ekspert i dwóch fizjoterapeutów) ocenili 26 żołnierzy. Wiarygodność pomiaru była wysoka, z współczynnikiem korelacji (ICC) w zakresie od 0,92 do 0,98. Standardowy błąd pomiaru (SEM) nigdy nie przekroczył 10% odległości skóra-żebra. Wyniki te pozwalają stwierdzić, że technologia ultrasonograficzna może być standardowym rozszerzeniem bezpieczeństwa DN, szczególnie w następstwie podstawowej metody leczenia i igłoterapii korpusu.

                Szkolenia z suchego igłowania

                Większość szkoleń powinna dostarczyć Ci precyzyjnych informacji w zakresie bezpieczeństwa stosowania technik fizjoterapii inwazyjnej ale najbardziej polecamy nasze :D. Z ogromną przyjemnością zapraszamy Cię na specjalistyczne szkolenie – igłowanie suchą igłą , organizowane przez Fizjomaster.com. Szkolenie to dedykowane jest fizjoterapeutom, którzy pragną poszerzyć swoje umiejętności i wiedzę, wykorzystując nowoczesne metody terapeutyczne. Podczas szkolenia zostaniesz wprowadzony w świat praktyka, technika suchej igłoterapii, począwszy od jej historycznych korzeni, aż po współczesne zastosowania kliniczne redukujące ból mięśni poprzez rozluźnienie napiętych mięśni i struktur powięziowych. Poznasz mechanizmy działania suchego igłowania, które opierają się na najnowszych badaniach naukowych, oraz dowiesz się, jak technika ta może skutecznie wspomagać procesy leczenia różnych dolegliwości bólowych i mięśniowych. Nie zabraknie również omawiania konkretnych przypadków klinicznych, co umożliwi lepsze zrozumienie, jak igłowanie i jego działanie może być zintegrowane z innymi metodami terapeutycznymi stosowanymi w fizjoterapii. Igłowanie punktów spustowych nie będzie Ci obce. Wszystko to odbędzie się pod czujnym okiem doświadczonych instruktorów, którzy na co dzień praktykują tę metodę i posiadają bogate doświadczenie kliniczne. Po ukończeniu szkolenia otrzymasz certyfikat potwierdzający nabycie nowych umiejętności i wiedzy z zakresu jakim jest wykorzystanie suchego igłowania Jest to doskonała okazja do podniesienia kwalifikacji zawodowych, a także wzbogacenia swojej praktyki o skuteczne i nowoczesne narzędzie terapeutyczne.

                Więcej informacji znajdziesz Tu 

                Suche igłowanie jako metoda fizjoterapeutyczna służy do leczenia bólu mięśniowo-powięziowego, wpływa na poprawę parametrów biochemicznych w miejscu poddanym zabiegowi oraz zwiększenie zakresu ruchomości. W celu rozwoju tej formy terapii konieczne są badania z zastosowaniem precyzyjnej metodologii, aby dokładnie określić bezpieczeństwo i skuteczność DN. Standardowe metody raportowania (dawka, kąt wkłucia, ilość igieł, LTR itp.) mogą połączyć się z badaniami nad bezpieczeństwem pacjenta z zakresu weryfikacji ankietowej lub ultrasonograficznej. Fizjoterapeuci powinni w miarę możliwości stosować techniki pomocnicze, takie jak USG, aby minimalizować ryzyko i maksymalizować korzyści w procesie usprawniania pacjenta.

                Kategorie
                fizjomaster

                Rola Ego w pracy terapeuty – Interdyscyplinarne Podejście do Zdrowia

                ego

                Fizjoterapia jako interdyscyplinarna dziedzina medycyny wymaga od specjalistów nie tylko szerokiej wiedzy teoretycznej i praktycznej, ale również umiejętności psychologicznych. Jednym z kluczowych elementów wpływających na jakość pracy fizjoterapeuty jest jego ego. W kontekście psychologicznym i filozoficznym ego odnosi się do tożsamości jednostki, jej świadomości i poczucia własnej wartości. W pracy fizjoterapeuty ego odgrywa istotną rolę, balansując między pragnieniem osiągnięcia sukcesu a logiką i obiektywizmem w podejmowaniu decyzji terapeutycznych.

                Freudowskie teorie: ID, Ego i Superego

                Zanim przejdziemy do roli ego w fizjoterapii, warto przyjrzeć się klasycznej teorii psychoanalizy Sigmunda Freuda, która dzieli ludzką psychikę na trzy części: ID, Ego i Superego.

                1. ID to pierwotna część psychiki, kierująca się zasadą przyjemności i pragnieniem natychmiastowego zaspokojenia potrzeb. W kontekście fizjoterapii ID mogłoby manifestować się jako natychmiastowe pragnienie osiągnięcia rezultatów bez względu na długoterminowe konsekwencje.
                2. Superego to wewnętrzny głos moralny, reprezentujący normy społeczne i wartości. Dla fizjoterapeuty Superego może stanowić źródło etycznych standardów pracy, przypominając o obowiązku postępowania zgodnie z najlepszymi praktykami i dobrostanem pacjenta.
                3. Ego pełni rolę pośrednika między impulsami ID, a restrykcjami Superego, kierując się zasadą rzeczywistości. Ego stara się zaspokoić pragnienia ID w sposób akceptowalny społecznie i realistyczny.

                Ego jako kompromis między pragnieniem a logiką

                Z punktu widzenia filozofii ego jest postrzegane jako kompromis między pragnieniem a logiką. Pragnienia kierujące nas ku osiąganiu celów mogą być motorem napędowym w pracy zawodowej. Fizjoterapeuci często mają silne pragnienie pomagania innym, co stanowi fundament ich motywacji. Jednocześnie logiczne podejście do diagnozowania i leczenia pacjentów jest niezbędne dla skuteczności terapii. Balansowanie tych dwóch aspektów – pragnienia i logiki – jest kluczowe w pracy fizjoterapeuty.

                Pragnienie w pracy fizjoterapeuty

                Pragnienie w kontekście pracy fizjoterapeuty odnosi się do motywacji wewnętrznej i chęci niesienia pomocy pacjentom. Jest to często powód, dla którego wiele osób wybiera tę ścieżkę zawodową. Silne pragnienie poprawy zdrowia pacjentów może prowadzić do większego zaangażowania i poświęcenia. Fizjoterapeuta, który kieruje się pragnieniem osiągnięcia pozytywnych rezultatów, może być wytrwalszy w poszukiwaniu skutecznych metod leczenia oraz bardziej empatyczny wobec swoich pacjentów. Jednak nadmierne pragnienie może prowadzić do wyzwań. Może powodować presję, stres oraz ryzyko wypalenia zawodowego. Fizjoterapeuci muszą umieć rozpoznawać granice swoich możliwości oraz realistycznie oceniać sytuacje pacjentów, aby unikać nadmiernego obciążenia psychicznego.

                Logika w pracy fizjoterapeuty

                Logika jest niezbędnym narzędziem w podejmowaniu decyzji terapeutycznych. Obejmuje ona analizę objawów, wybór odpowiednich metod leczenia oraz ocenę skuteczności terapii. Logiczne myślenie pozwala fizjoterapeutom na podejmowanie decyzji opartych na dowodach naukowych, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Logika w pracy fizjoterapeuty jest również związana z umiejętnością oceny ryzyka i korzyści każdej interwencji terapeutycznej. Dzięki temu fizjoterapeuci mogą unikać działań, które mogłyby zaszkodzić pacjentowi, oraz skupiać się na metodach, które mają największe prawdopodobieństwo przyniesienia pozytywnych rezultatów.

                Ego w praktyce fizjoterapeutycznej

                Ego fizjoterapeuty jest mediatorem między pragnieniem a logiką. Z jednej strony ego motywuje do działania i osiągania celów zawodowych, z drugiej – kształtuje zdolność do obiektywnego analizowania sytuacji. Fizjoterapeuta z dobrze ukształtowanym ego potrafi zrównoważyć te dwa aspekty, co przekłada się na lepsze wyniki terapii i zadowolenie pacjentów. W praktyce oznacza to, że fizjoterapeuci powinni dążyć do samorozwoju, zarówno w kontekście zawodowym, jak i osobistym. Wzmacnianie własnej tożsamości, rozwijanie empatii oraz umiejętności logicznego myślenia są kluczowe dla osiągnięcia harmonii między pragnieniem a logiką w procesie leczenia pacjenta. Regularne szkolenia, superwizje oraz refleksja nad własnymi doświadczeniami zawodowymi mogą pomóc w utrzymaniu tego balansu.

                Rola ego w pracy fizjoterapeuty jest nieoceniona. Pomaga specjalistom w podejmowaniu decyzji, które są motywowane chęcią pomocy pacjentom i oparte na naukowych dowodach. Balansowanie tych dwóch aspektów jest kluczowe dla skuteczności terapii oraz satysfakcji zawodowej fizjoterapeuty. Dlatego warto poświęcać czas na rozwijanie zarówno umiejętności praktycznych, jak i aspektów psychologicznych, które wpływają na kształtowanie zdrowego i stabilnego ego. Ile razy słyszałeś, że ego jest największym wrogiem terapeuty? Teraz już wiesz dlaczego. Uważaj na nie i postępuj rozważnie.

                Kategorie
                fizjomaster

                Czym jest podologia?

                Podologia

                Podologia, znana również jako podiatria, jest stosunkowo młodą dziedziną medycyny, która koncentruje się na diagnostyce, leczeniu i pielęgnacji stóp. Ta interdyscyplinarna nauka obejmuje różne aspekty, takie jak osteologia, miologia, limfologia, dermatologia, flebologia, angiologia i biotribologia. Rozwój podologii został zainicjowany przez niemieckich pediciurystów, którzy pragnęli podnieść standardy swojej pracy i uniknąć poważnych komplikacji zdrowotnych związanych z niewłaściwą pielęgnacją stóp w gabinetach kosmetycznych.

                Ortopodologia – specjalistyczna gałąź podologii

                Ortopodologia to wyspecjalizowana dziedzina podologii, która skupia się na problemach ortopedycznych stóp, takich jak deformacje, zaburzenia biomechaniczne i kinematyczne. Specjaliści w tej dziedzinie muszą posiadać głęboką wiedzę z zakresu anatomii, fizjologii i patologii kończyny dolnej oraz znać skuteczne metody diagnostyczne, by skutecznie leczyć pacjentów. Praca ortopodologa jest integralną częścią zespołu terapeutycznego w poradni chorób stopy, w skład którego wchodzą lekarze, fizjoterapeuci, dietetycy i inni specjaliści. Czy deformacja typu bunionette jest Ci znana?

                Hallux Valgus – częsty problem ortopodologiczny w poradni chorób stopy

                Jednym z najczęściej spotykanych problemów w ortopodologii jest haluks, znany również jako hallux valgus (HV). Jest to deformacja stopy charakteryzująca się bocznym odchyleniem zniekształcenia koślawego palucha oraz przyśrodkowym przemieszczeniem pierwszej kości śródstopia – waryzacją, co prowadzi do powstania charakterystycznego, bolesnego guzka (buniona) na przyśrodkowej stronie stawu śródstopno-paliczkowego Deformacja typu bunionette powoduje znaczne skrzywienie palucha, bywając przyczyną zniekształceń pozostałych palców, szczególnie palca II, który spychany przez paluch może przekształcić się w tzw. „palec młotkowaty” (znaczne wydłużenie palca II względem pozostałych palców stopy) Haluks powoduje ból, dyskomfort i trudności w chodzeniu oraz noszeniu. W dalszej kolejności dochodzi do zaburzenia biomechaniki i kinematyki stępu. Osłabiają się sklepienia stopy, a poruszanie się zostaje skutecznie utrudnione. Boli duży palec? Co robić?

                Przyczyny powstawania palucha koślawego i jego diagnostyka

                Etiologia HV jest wieloczynnikowa i obejmuje czynniki genetyczne, biomechaniczne, środowiskowe oraz choroby reumatyczne. Diagnostyka haluksa obejmuje wywiad medyczny, badanie fizykalne oraz badanie RTG, takie jak rentgenografia, ultrasonografia i rzadziej rezonans magnetyczny. Pośród zauważalnych objawów można dostrzec zapalenie stawów, obrzęk zapalny, ucisk nerwu czy nawet złamanie trzeszki. Czy można powstrzymać ból dużego palca u stopy? Pewnie, że tak!

                Czytaj nasz artykuł – TU https://www.researchgate.net

                Skuteczne metody leczenia zniekształcenia koślawego ścięgna palucha

                Leczenie HV może być zachowawcze lub operacyjne, w zależności od stopnia deformacji i objawów klinicznych. Zawsze należy pamiętać, iż interwencja chirurgiczna jest ostatecznością i warto wpierw wykorzystać bogate zasoby mniej inwazyjnych form leczenia. Chcesz poznać skuteczne sposoby leczenia? Czytaj dalej!

                Postępowanie zachowawcze – efekty leczenia palucha koślawego

                • Zmiana obuwia – wybierając buty, należy zwracać uwagę na szerokość przodu buta, elastyczność materiału, wsparcie łuku stopy, amortyzację podeszwy, możliwość regulacji zapięcia, wysokość obcasa oraz kształt czubka buta. W przypadku poważniejszych deformacji wskazane jest stosowanie specjalistycznego obuwia ortopedycznego i regularne konsultacje ze specjalistą, by zmniejszyć ból palucha koślawego.
                • Ortezy i wkładki ortopedyczne – ortezy i wkładki ortopedyczne są kluczowymi elementami w leczeniu HV. Ortezy pomagają zniwelować koślawość palucha, sprzyja to zmniejszeniu bólu i poprawie stabilizacji stopy. Wkładki ortopedyczne zapewniają wsparcie łuku stopy, amortyzację oraz poprawę biomechaniki chodu. Współpraca z podologiem lub ortopedą jest niezbędna do dobrania odpowiednich ortez i wkładek, które będą najlepiej odpowiadały indywidualnym potrzebom pacjenta. Regularne stosowanie tych środków może znacząco poprawić komfort życia i funkcjonowanie oraz redukcję bólu dużego palca i uzupełnić leczenie operacyjne haluksów.
                • Fizjoterapia – rehabilitacja przy HV jest kompleksowym podejściem obejmującym ćwiczenia rozciągające i wzmacniające, mobilizacje stawów, terapie manualne, elektroterapię, kinesiotaping oraz edukację pacjenta. Indywidualnie dostosowany plan terapeutyczny może znacząco poprawić jakość życia pacjenta, zmniejszając ból i dyskomfort, poprawiając funkcję stopy oraz spowalniając postęp deformacji. Regularne sesje z fizjoterapeutą oraz systematyczne wykonywanie zaleconych ćwiczeń są kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów.
                • Farmakoterapia – leki przeciwzapalne i przeciwbólowe przyniosą skuteczną, szybką pomoc w najostrzejszym okresie bólowym. Pamiętaj, ich nadużywanie może obrócić się przeciwko Tobie.

                Korekcja chirurgiczna, czyli leczenie operacyjne haluksów

                • Osteotomia – zabieg korekcji ustawienia kości śródstopia. Osteotomia jest jedną z metod leczenia HV, zwłaszcza w przypadkach umiarkowanej lub ciężkiej deformacji. Wybór odpowiedniej techniki zależy od stopnia deformacji, stanu zdrowia pacjenta oraz doświadczenia chirurga. Przed podjęciem decyzji o operacji, ważne jest dokładne omówienie wszystkich aspektów zabiegu, potencjalnych ryzyk oraz oczekiwanych rezultatów z lekarzem specjalistą. Regularna rehabilitacja i przestrzeganie zaleceń pooperacyjnych są kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników.
                • Arthrodesis – usztywnienie stawu śródstopno-paliczkowego. Artrodeza jest skuteczną metodą leczenia zaawansowanych przypadków HV, szczególnie w sytuacjach, gdzie występuje niestabilność stawów lub nawracające deformacje. Procedura polega na trwałym zespoleniu stawu, co stabilizuje stopę i eliminuje ból związany z ruchem w uszkodzonym stawie. Rekonwalescencja wymaga unieruchomienia, regularnych kontroli i rehabilitacji w celu przywrócenia pełnej funkcji stopy. Jak w przypadku każdej operacji, istnieje ryzyko komplikacji, które należy omówić z lekarzem przed podjęciem decyzji o zabiegu.
                • Resekcja guzka – usunięcie przerośniętego guzka kostnego. Resekcja guzka jest skuteczną metodą leczenia łagodnych do umiarkowanych przypadków HV, szczególnie gdy deformacja powoduje ból i dyskomfort. Zabieg ten polega na usunięciu nadmiaru kości i tkanek miękkich, co prowadzi do zmniejszenia guzka i poprawy estetyki stopy. Rekonwalescencja jest stosunkowo szybka, a pacjent może wrócić do normalnej aktywności w ciągu kilku tygodni, pod warunkiem przestrzegania zaleceń lekarskich. Jak każda procedura chirurgiczna, resekcja guzka wiąże się z pewnym ryzykiem komplikacji.
                • Zabiegi rekonstrukcyjne – korekcja tkanek miękkich. Proteza stawu MTP 1 jest skuteczną metodą leczenia zaawansowanych przypadków HV, szczególnie gdy towarzyszą im zmiany zwyrodnieniowe stawu. Zabieg polega na zastąpieniu uszkodzonego stawu sztucznym implantem, co ma na celu poprawę funkcji stawu i zmniejszenie bólu. Proces rekonwalescencji obejmuje unieruchomienie, regularne kontrole pooperacyjne oraz rehabilitację, mającą na celu przywrócenie pełnej funkcji stopy. Bo o stopę po operacji dbać trzeba, nie sądzisz? Pamiętaj, ze masz szukać rehabilitanta!

                Ćwiczenia rehabilitacyjne w HV

                Fizjoterapia odgrywa kluczową rolę w leczeniu haluksa. Techniki takie jak masaż tkanek głębokich, uwalnianie punktów spustowych, terapia falą uderzeniową i kinesiotaping są skuteczne w łagodzeniu bólu i poprawie funkcji stopy. Autoterapia, polegająca na regularnym wykonywaniu zaleconych ćwiczeń, jest niezbędna dla długotrwałego sukcesu terapii.

                Zaopatrzenie ortopedyczne i podiatryczne

                Odpowiednie zaopatrzenie ortopedyczne, takie jak żelowe osłony, kliny międzypalcowe, separatory, wkładki ortopedyczne, opaski korekcyjne i aparaty na haluksy, jest istotne w łagodzeniu dolegliwości i poprawie komfortu życia pacjentów.

                A może chcesz się nauczyć jak pracować z takim pacjentem? Wbijaj TU https://wseit.edu.pl

                Ortopodologia, jako specjalistyczna gałąź podologii, zajmuje się kompleksową opieką nad pacjentami z problemami ortopedycznymi stóp. Interdyscyplinarna współpraca specjalistów jest kluczowa dla skutecznego leczenia haluksa i innych deformacji stóp. Dzięki zaawansowanym technikom fizjoterapeutycznym i odpowiedniemu zaopatrzeniu ortopedycznemu pacjenci mogą osiągnąć znaczne złagodzenie objawów i poprawę jakości życia.

                Kategorie
                fizjomaster

                Gdy łupie przy dupie? Zespół bólowy kręgosłupa L-S

                Zespół bólowy kręgosłupa L-S

                Współcześnie, w kontekście dolegliwości bólowych kręgosłupa, dokładna diagnostyka jest kluczowa dla efektywnej fizjoterapii. Oczywiście jest to proces niezmiernie trudny i w warunkach ambulatoryjnych bardzo długi. Szczególnie w przypadku odcinka lędźwiowego (LS), który stanowi jedno z najczęstszych miejsc występowania bólu kręgosłupa, konieczne jest precyzyjne różnicowanie między różnymi źródłami bólu.

                Różnicowanie dolegliwości bólowych kręgosłupa – kluczowa rola diagnostyki fizjoterapeutycznej

                Diagnostyka fizjoterapeutyczna odcinka LS obejmuje kompleksowy proces oceny, który koncentruje się na identyfikacji czynników strukturalnych, biomechanicznych i neurofizjologicznych, mogących przyczyniać się do dolegliwości bólowych pacjenta. Istotne elementy tej diagnostyki to badanie palpacyjne, ocena zakresu ruchu, siły mięśniowej oraz testy neurodynamiczne, które pozwalają na identyfikację potencjalnych źródeł bólu.

                Obrazowanie parametrów biomechanicznych a terapia manualna odcinek lędźwiowy

                W celu oceny biomechanicznych czynników wpływających na dolegliwości bólowe kręgosłupa LS stosuje się zaawansowane techniki analizy parametrów biomechanicznych, takie jak analiza chodu, ocena postawy ciała czy analiza ruchu przestrzennego. Te metody pozwalają na identyfikację nieprawidłowych wzorców ruchowych i obciążeń biomechanicznych, które mogą przyczyniać się do wystąpienia bólu.

                Rola testów neurodynamicznych – znajdź przyczyny bólu kręgosłupa lędźwiowego!

                W diagnostyce bólu kręgosłupa LS, szczególnie w przypadku podejrzenia zespołu korzeniowego, stosuje się również zaawansowane testy neurodynamiczne. Te specjalistyczne testy pozwalają na ocenę ruchomości nerwów i ewentualne ograniczenia ich funkcjonowania, co może mieć istotne znaczenie w identyfikacji źródeł bólu. Pamiętaj, że w tym momencie diagnostyka i terapia są zawsze bardzo blisko siebie.

                Obrazowanie medyczne, ból krzyża leczenie

                W przypadku podejrzenia poważniejszych patologii strukturalnych, takich jak dyskopatia czy stenoza kanału kręgowego, istotne jest wykorzystanie badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny (MRI) czy tomografia komputerowa (CT). Te zaawansowane techniki obrazowania pozwalają na dokładną wizualizację struktur anatomicznych kręgosłupa oraz ewentualnych zmian patologicznych. Warto także pamiętać, że przed pewnymi procedurami warto posłużyć się najprostszym zdjęciem RTG, pozwoli Ci to zachować bezpieczeństwo i wysoką skuteczność terapii.

                Chcesz poznać manipulacje kręgosłupa? TU Kursy i warsztaty – Manipulacje i mobilizacje stawowe

                Odcinek LS stanowi połączenie stabilności i mobilności, co sprawia, że jest szczególnie podatny na różnorodne patologie. Konotacje anatomiczne, takie jak dyskopatia, zwyrodnienia stawów, czy zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzykręgowych, mogą prowadzić do dysfunkcji biomechanicznych, a w rezultacie do odczuwania bólu. Dodatkowo istnieje silna korelacja między dolegliwościami bólowymi odcinka LS a układem trzewnym, co podkreśla potrzebę holistycznego podejścia w diagnostyce i leczeniu.

                Układ trzewny enteryczny, ból krzyża przyczyna

                Odcinek lędźwiowy kręgosłupa posiada bliskie połączenia z układem trzewnym poprzez nerwy ruchowe i czuciowe. Dysfunkcje kręgosłupa LS mogą prowadzić do zaburzeń czynnościowych w obrębie układu trawiennego, co może manifestować się bólami brzucha, zaburzeniami defekacji czy nietypowymi wzorcami oddawania moczu. Z kolei, zaburzenia funkcji jelit mogą wpływać na percepcję bólu kręgosłupa poprzez złożone mechanizmy neuroanatomiczne, co podkreśla znaczenie integracji opieki fizjoterapeutycznej i gastroenterologicznej.

                Farmakoterapia a fizjoterapia ból lędźwiowy

                Nasi pacjenci często stosują leki na swoje dolegliwości. Farmakoterapia odgrywa istotną rolę w walce z bólem kręgosłupa odcinka LS. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) oraz leki przeciwbólowe mogą być skuteczne w złagodzeniu objawów bólowych, jednakże należy uwzględnić potencjalne skutki uboczne, w tym ich działanie na układ pokarmowy. Niektóre leki przeciwbólowe mogą wpływać na motorykę jelit, co może nasilać objawy dysfunkcji układu trawiennego. Dlatego też zindywidualizowane podejście do farmakoterapii, uwzględniające zarówno dolegliwości bólowe kręgosłupa, jak i potencjalne komplikacje jelitowe, jest kluczowe dla optymalnego zarządzania pacjentem. I co ważne, tabsy zawsze w asyście lekarza – nam nie wolno!

                Ale to, co możemy zrobić oprócz kompleksowej, profesjonalnej terapii to zalecić pacjentowi solidną dawkę ruchu, spacer, nordic walking, basen. Idzie lato, ciepłe dni sprzyjają aktywności na świeżym powietrzu. Niech Twój pacjent się dotleni, będzie lepiej spał, odpocznie, spadnie napięcie układu autonomicznego, a jak jest ono ważną komponentą bólową, tłumaczyć Ci nie muszę. Prawidłowy instruktaż i higiena pracy z układem ruchu pacjenta to niezmiernie ważny element procesu terapeutycznego.

                Wnioskiem z powyższego jest fakt, że diagnostyka fizjoterapeutyczna odgrywa kluczową rolę w różnicowaniu dolegliwości bólowych kręgosłupa odcinka LS. Współpraca między specjalistami fizjoterapeutami, chirurgami a gastroenterologami jest niezbędna dla optymalnego podejścia względem pacjenta z bólami kręgosłupa oraz zaburzeniami funkcji jelit. Uwzględnienie zarówno aspektów biomechanicznych, jak i neuroanatomicznych, wraz z zindywidualizowanym podejściem do farmakoterapii, umożliwia kompleksowe leczenie pacjenta, skupiające się nie tylko na złagodzeniu objawów bólowych, ale także na poprawie jego jakości życia.

                Kategorie
                fizjomaster

                Witamina słońca – Kluczowy czynnik w zdrowiu ludzkiego organizmu

                witamina D

                Witamina D, często określana jako „witamina słoneczna”, odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu zdrowia i funkcjonowania ludzkiego organizmu. Nie tylko pełni istotną funkcję w utrzymaniu zdrowia układu kostnego, ale także wywiera wpływ na wiele innych aspektów zdrowia, włączając w to układ immunologiczny, układ sercowo-naczyniowy, mózg oraz wiele innych narządów i funkcji ciała. W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się bliżej biochemii działania witaminy D, jej wpływowi na poszczególne narządy i funkcje organizmu oraz znaczeniu suplementacji dla zdrowia publicznego.

                Metabolizm witaminy D

                Witamina D występuje w dwóch głównych formach: ergokalcyferol (D2) i cholekalcyferol (D3). Ergokalcyferol pochodzi głównie z pożywienia roślinnego, takiego jak grzyby i rośliny strączkowe, podczas gdy cholekalcyferol jest produkowany w skórze w wyniku ekspozycji na promieniowanie UVB słoneczne. Po wchłonięciu do krwiobiegu witamina D jest przekształcana w formę aktywną, która jest metabolizowana w wątrobie do 25-hydroksywitaminy D [25(OH)D], a następnie w nerkach do 1,25-dihydroksywitaminy D [1,25(OH)2D], która jest biologicznie aktywną formą witaminy D.

                Rola witaminy D – zdrowe kości

                Najbardziej znaną funkcją witaminy D jest regulacja homeostazy wapniowej i fosforanowej, co jest kluczowe dla zdrowia układu kostnego. Biologicznie aktywna forma witaminy D, 1,25(OH)2D, stymuluje wchłanianie wapnia i fosforanów z przewodu pokarmowego, co z kolei wpływa na mineralizację kości. Niedobór witaminy D może prowadzić do zaburzeń kośćca, co może skutkować rozwojem osteomalacji u dorosłych i krzywicą u dzieci.

                Wpływ witaminy D na układ immunologiczny

                Oprócz swojej roli w zdrowiu układu kostnego witamina D wykazuje również istotne działanie immunomodulacyjne. Receptory dla witaminy D (VDR) są obecne na wielu komórkach immunologicznych, takich jak limfocyty T i B, monocytów oraz komórkach dendrytycznych. 1,25(OH)2D wykazuje zdolność do modulowania odpowiedzi immunologicznej poprzez regulację produkcji cytokin, hamowanie proliferacji limfocytów oraz stymulację różnicowania komórek immunologicznych. Dlatego niedobór witaminy D może być związany ze zwiększonym ryzykiem infekcji oraz rozwojem chorób autoimmunologicznych.

                Witamina D a zdrowie serca i układu naczyniowego

                W ostatnich latach coraz więcej badań sugeruje, że witamina D może mieć istotny wpływ na zdrowie serca i układu naczyniowego. Receptory dla witaminy D są obecne w mięśniu sercowym, komórkach śródbłonka naczyń krwionośnych oraz komórkach mięśni gładkich naczyń. 1,25(OH)2D wykazuje działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne oraz antyproliferacyjne, co może korzystnie wpływać na zdrowie serca i naczyń krwionośnych. Niedobór witaminy D został powiązany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nadciśnienia tętniczego, miażdżycy oraz zwiększonej sztywności naczyń.

                Wpływ witaminy D na funkcje neurologiczne

                Coraz więcej dowodów wskazuje również na istotny wpływ witaminy D na funkcje neurologiczne. Receptory dla witaminy D są obecne w mózgu, a 1,25(OH)2D wykazuje działanie neuroprotekcyjne poprzez regulację ekspresji genów związanych z funkcją neuronalną, redukcję stresu oksydacyjnego oraz modulację odpowiedzi zapalnej. Niedobór witaminy D może zwiększać ryzyko wystąpienia schorzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera czy stwardnienie rozsiane.

                Znaczenie suplementacji witaminy D

                Wobec szerokiego spektrum funkcji witaminy D i powszechności niedoborów tej witaminy suplementacja witaminy D stała się tematem intensywnych badań i dyskusji w dziedzinie medycyny. Zalecane dzienne spożycie witaminy D może się różnić w zależności od wieku, płci, stanu zdrowia oraz ekspozycji na słońce. W przypadku osób z niedoborem witaminy D suplementacja może być konieczna, aby zapewnić odpowiednie stężenia 25(OH)D we krwi.

                Witamina D pełni niezwykle istotną rolę w utrzymaniu zdrowia i funkcjonowania ludzkiego organizmu. Jej działanie wykracza daleko poza funkcje układu kostnego, obejmując regulację funkcji immunologicznych, sercowo-naczyniowych, neurologicznych oraz wiele innych. Wobec powszechności niedoborów witaminy D oraz jej potencjalnego wpływu na rozwój wielu chorób, zapewnienie odpowiedniego spożycia witaminy D jest kluczowym elementem strategii zapobiegania i leczenia wielu schorzeń. Dalsze badania są niezbędne, aby jeszcze lepiej zrozumieć kompleksowe działanie witaminy D oraz optymalne strategie suplementacji dla zdrowia publicznego.

                Kategorie
                fizjomaster

                Wykorzystaj możliwości Rejestru Instytucji Szkoleniowych z Fizjomaster.com

                RIS

                Fizjoterapia i masaż to dziedziny, w których rozwój zawodowy i ciągłe doskonalenie są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu. W dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym, które podlega nieustannym zmianom i nowym wyzwaniom, ważne jest, aby profesjonaliści tacy jak pracownicy sektora opieki medycznej mieli nieograniczony dostęp do najnowszych metod i technik terapeutycznych. W tym kontekście, możliwości oferowane przez uzyskanie przez nas wpisu do RIS nabierają szczególnego znaczenia.

                Polecane kursy Poznań – fizjoterapia Poznań

                Fizjomaster.com, lider w dziedzinie szkoleń specjalistycznych dla fizjoterapeutów i masażystów, nie tylko zapewnia wysokiej jakości programy edukacyjne, ale wdraża idealne rozwiązanie w fizjoterapii polegające na pomocy w doborze odpowiednich szkoleń właśnie dla Ciebie. Wpisanie firmy Fizjomaster.com do RIS otwiera drzwi do szeregu korzyści, zarówno dla pracowników jak i pracodawców w sektorze rehabilitacyjnym.

                Merytoryczne szkolenia w Poznaniu? A może profesjonalne szkolenia w Gorzowie? Działamy na terenie dwóch miast, Poznania i Gorzowa Wielkopolskiego, ale jeśli jesteś zainteresowany ofertą indywidualną dla Twojego zespołu – przyjedziemy. Zrealizujemy dla Ciebie wyczerpujące szkolenie, zapewniając stałe podnoszenie kwalifikacji.

                Dostęp do finansowania – najlepsze wsparcie szkolenia Poznań

                Jedną z kluczowych korzyści wpisu do RIS jest możliwość uzyskania dofinansowania szkoleń specjalistycznych dla fizjoterapeutów i masażystów. Dzięki temu, firmy i pracownicy mogą skorzystać z różnych programów wsparcia finansowego oferowanych przez instytucje publiczne, organizacje branżowe oraz fundacje. Jako uczestnik kursu wiedz, że decydujesz się na merytoryczne szkolenia, naszą perełką jest kurs suchego igłowania. Nie zwlekaj, chcesz zrobić z nami szkolenie? Świetna atmosfera i poszerzanie wiedzy gwarantowane.

                Poznaj naszą ofertę na: Fizjomaster – Kursy i warsztaty

                Zwiększ kompetencje pod okiem profesjonalistów – kursy Poznań

                Wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych zapewnia pewność, że nasze profesjonalne szkolenia są zgodne z najwyższymi standardami jakości. Cały nasz program szkoleniowy uzyskał odpowiedni status i akredytacje, a to z kolei przekłada się na podnoszenie kwalifikacji zawodowych fizjoterapeutów i masażystów w sprawdzonym miejscu. Sprzyjająca nauce atmosfera jest naszym priorytetem. Najlepsze szkolenia muszą się wyróżniać, zweryfikujemy Twoją wiedzę w postaci testu kompetencyjnego, potwierdzamy nabycie przez Ciebie umiejętności zawartych w programie danego szkolenia. Rozszerzanie wiedzy ma kluczowe znaczenie w zaspokajaniu potrzeb pacjentów i utrzymaniu własnej konkurencyjności na rynku pracy.

                Rejestr Instytucji Szkoleniowych (RIS) – Nasz numer ewidencyjny to 2.30/00092/2024 

                Wiarygodność i zaufanie – szkolenia Poznań

                Wpis do RIS potwierdza reputację i wiarygodność firmy szkoleniowej. Posiądziesz ogrom wiedzy, odbywając wyczerpujące szkolenie przepełnione masą konkretów. Dla pracodawców poszukujących wysoko wykwalifikowanych pracowników oraz dla fizjoterapeutów i masażystów dążących do rozwinięcia swojej kariery ta forma akredytacji stanowi istotny czynnik decydujący o wyborze ścieżki rozwoju. Nowoczesny program szkoleniowy oparty o aktualne trendy, ale też najświeższą wiedzę to nasz niezaprzeczalny atut. Chcesz zapoznać się z opiniami na nasz temat? Śmiało, nie mamy się czego wstydzić, szkolenia prowadzą mili prowadzący: Agnieszka Mikołajczak i Krzysztof Rujna, dydaktycy akademiccy a przede wszystkim wieloletni praktycy. OPINIE KURSANTÓW i polecane kursy znajdziesz tutaj – Opinie naszych kursantów

                Wpadaj po darmowe treści na blog fizjomaster

                Fizjomaster – blog

                Uzyskanie wpisu do RIS otwiera drzwi do szeregu korzyści dla kadr medycznych oraz pracodawców w sektorze rehabilitacyjnym. Stałe podnoszenie kwalifikacji jest wpisane w rozwój i doktrynę rozwoju w fizjoterapii. Dzięki możliwościom pozyskiwania dofinansowania ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego, podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz budowa reputacji są proste jak nigdy wcześniej. Fizjomaster.com staje się niezastąpionym źródłem wsparcia dla profesjonalistów dążących do osiągnięcia sukcesu w swojej dziedzinie jako rzetelny partner edukacyjny, oferując najlepsze szkolenie skrojone na miarę.

                Kategorie
                fizjomaster

                Interstitium – rola macierzy

                macierz

                Na pewno pamiętacie jak kilka lat temu, ogłoszono znalezienie i odkrycie nowego narządu określonego mianem „Interstitium” , które naukowcy opisywali jako nowy i samodzielny organ. Jak się po jakimś czasie okazało to struktura przypominająca elastyczną sieć lub gąbkę, która wcześniej była znana jako macierz komórkowa. Jak to się stało, że doszło do takiego przeoczenia?

                Za odkrycie interstitium odpowiadają naukowcy z NYU School of Medicine, University of Pennsylvania i Mount Sinai Beth Israel Medical Center. Okazało się, że w trakcie badania endoskopowego, gdzie szukano przerzutów nowotworowych, zauważono malutkie, puste, jakby zapadnięte przestrzenie w tkance…i taki był tego początek, a czemu nikt tego wcześniej nie widział ? 

                Tkanka łączna do poprawki

                I tu problematyczne okazały się zwłoki, badając i analizując martwe wycinki, cały płyn macierzy ulega odsączeniu, przez co tkanka się zapada, to też doprowadziło do zgubienia starego-nowego narządu w gąszczu tkanki łącznej. Specjaliści odpowiedzialni za odkrycie „interstitium” wykorzystali nowoczesną technologię, która pozwala obrazować żywe tkanki (endoskop połączony z laserem oświetlającym i czujnikami analizującymi odbite światło). Czym w takim razie jest odkryta macierz i jaką pełni funkcję? Składa się ona z połączonych włóknami kolagenowymi i elastynowymi malutkich przestrzeni wypełnionych płynem „interstycjalnym”. W macierzy zewnątrzkomórkowej włókna kolagenowe przeplatają się z klasą proteoglikanów zawierających węglowodany, które mogą być przymocowane do długiego szkieletu polisacharydowego. Macierz jest bezpośrednio połączona z komórkami, które otacza. Niektóre z kluczowych złączy to białka zwane integrynami, które są osadzone w błonie komórkowej. Białka w macierzy, takie jak cząsteczki fibronektyny, mogą działać jako mostki między integrynami i innymi białkami macierzy, takimi jak kolagen. Integryny zakotwiczają komórkę do macierzy, ponadto pomagają odbierać bodźce ze środowiska zewnętrznego otaczającego komórkę. Mogą wykryć chemiczne i mechaniczne sygnały z macierzy zewnątrzkomórkowej oraz aktywować szlaki sygnalizacyjne w odpowiedzi. 

                Po co nam integryna?

                Jest jednym z największych organów w ciele człowieka, znajduje się w skórze, wyściela przewód pokarmowy i jelita, oraz znaleziono je w osoczu. Jak się okazuje, pełni też szereg innych funkcji. Przede wszystkim dzięki swojej elastycznej budowie i amortyzującym właściwościom sprawia, że poszczególne tkanki nie rozrywają się pod wpływem pracy innych organów, ponadto w „kroplach” sieci płyn cały czas jest w ruchu, krąży, co ma swoje plusy i minusy, gdyż dopatruje się tutaj możliwości transferu komórek nowotworowych. Warto wspomnieć, że dopatruje się roli interstitium w procesach starzenia tkanki łącznej, odwodnienia tkankowego co osłabia ich trofikę, przez co sprzyja zmianom wytwórczym, przebudowie kolagenu oraz tworzeniu się stanów zapalnych. 

                Czy przekłada się to odkrycie na codzienną praktykę, na pewno tak, jednakże śmiem twierdzić, że nieświadomie stymulujemy to organellum od lat. Taki to oto stary – nowy narząd namieszał w świecie nauki.

                Polska Izba Firm Szkoleniowych
                agencja innowacji logo
                stopka imoje
                Facebook-f Instagram Youtube
                SUBSKRYBUJ NEWSLETTER

                ®FIZJOMASTER – Wszystkie prawa zastrzeżone. Korzystając z portalu, akceptujesz politykę prywatności oraz regulamin.