Kategoria: fizjomaster

Witamina D, często określana jako „witamina słoneczna”, odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu zdrowia i funkcjonowania ludzkiego organizmu. Nie tylko pełni istotną funkcję w utrzymaniu zdrowia układu kostnego, ale także wywiera wpływ na wiele innych aspektów zdrowia, włączając w to układ immunologiczny, układ sercowo-naczyniowy, mózg oraz wiele innych narządów i funkcji ciała. W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się bliżej biochemii działania witaminy D, jej wpływowi na poszczególne narządy i funkcje organizmu oraz znaczeniu suplementacji dla zdrowia publicznego.

Metabolizm witaminy D

Witamina D występuje w dwóch głównych formach: ergokalcyferol (D2) i cholekalcyferol (D3). Ergokalcyferol pochodzi głównie z pożywienia roślinnego, takiego jak grzyby i rośliny strączkowe, podczas gdy cholekalcyferol jest produkowany w skórze w wyniku ekspozycji na promieniowanie UVB słoneczne. Po wchłonięciu do krwiobiegu witamina D jest przekształcana w formę aktywną, która jest metabolizowana w wątrobie do 25-hydroksywitaminy D [25(OH)D], a następnie w nerkach do 1,25-dihydroksywitaminy D [1,25(OH)2D], która jest biologicznie aktywną formą witaminy D.

Rola witaminy D – zdrowe kości

Najbardziej znaną funkcją witaminy D jest regulacja homeostazy wapniowej i fosforanowej, co jest kluczowe dla zdrowia układu kostnego. Biologicznie aktywna forma witaminy D, 1,25(OH)2D, stymuluje wchłanianie wapnia i fosforanów z przewodu pokarmowego, co z kolei wpływa na mineralizację kości. Niedobór witaminy D może prowadzić do zaburzeń kośćca, co może skutkować rozwojem osteomalacji u dorosłych i krzywicą u dzieci.

Wpływ witaminy D na układ immunologiczny

Oprócz swojej roli w zdrowiu układu kostnego witamina D wykazuje również istotne działanie immunomodulacyjne. Receptory dla witaminy D (VDR) są obecne na wielu komórkach immunologicznych, takich jak limfocyty T i B, monocytów oraz komórkach dendrytycznych. 1,25(OH)2D wykazuje zdolność do modulowania odpowiedzi immunologicznej poprzez regulację produkcji cytokin, hamowanie proliferacji limfocytów oraz stymulację różnicowania komórek immunologicznych. Dlatego niedobór witaminy D może być związany ze zwiększonym ryzykiem infekcji oraz rozwojem chorób autoimmunologicznych.

Witamina D a zdrowie serca i układu naczyniowego

W ostatnich latach coraz więcej badań sugeruje, że witamina D może mieć istotny wpływ na zdrowie serca i układu naczyniowego. Receptory dla witaminy D są obecne w mięśniu sercowym, komórkach śródbłonka naczyń krwionośnych oraz komórkach mięśni gładkich naczyń. 1,25(OH)2D wykazuje działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne oraz antyproliferacyjne, co może korzystnie wpływać na zdrowie serca i naczyń krwionośnych. Niedobór witaminy D został powiązany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nadciśnienia tętniczego, miażdżycy oraz zwiększonej sztywności naczyń.

Wpływ witaminy D na funkcje neurologiczne

Coraz więcej dowodów wskazuje również na istotny wpływ witaminy D na funkcje neurologiczne. Receptory dla witaminy D są obecne w mózgu, a 1,25(OH)2D wykazuje działanie neuroprotekcyjne poprzez regulację ekspresji genów związanych z funkcją neuronalną, redukcję stresu oksydacyjnego oraz modulację odpowiedzi zapalnej. Niedobór witaminy D może zwiększać ryzyko wystąpienia schorzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera czy stwardnienie rozsiane.

Znaczenie suplementacji witaminy D

Wobec szerokiego spektrum funkcji witaminy D i powszechności niedoborów tej witaminy suplementacja witaminy D stała się tematem intensywnych badań i dyskusji w dziedzinie medycyny. Zalecane dzienne spożycie witaminy D może się różnić w zależności od wieku, płci, stanu zdrowia oraz ekspozycji na słońce. W przypadku osób z niedoborem witaminy D suplementacja może być konieczna, aby zapewnić odpowiednie stężenia 25(OH)D we krwi.

Witamina D pełni niezwykle istotną rolę w utrzymaniu zdrowia i funkcjonowania ludzkiego organizmu. Jej działanie wykracza daleko poza funkcje układu kostnego, obejmując regulację funkcji immunologicznych, sercowo-naczyniowych, neurologicznych oraz wiele innych. Wobec powszechności niedoborów witaminy D oraz jej potencjalnego wpływu na rozwój wielu chorób, zapewnienie odpowiedniego spożycia witaminy D jest kluczowym elementem strategii zapobiegania i leczenia wielu schorzeń. Dalsze badania są niezbędne, aby jeszcze lepiej zrozumieć kompleksowe działanie witaminy D oraz optymalne strategie suplementacji dla zdrowia publicznego.

Fizjoterapia i masaż to dziedziny, w których rozwój zawodowy i ciągłe doskonalenie są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu. W dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym, które podlega nieustannym zmianom i nowym wyzwaniom, ważne jest, aby profesjonaliści tacy jak pracownicy sektora opieki medycznej mieli nieograniczony dostęp do najnowszych metod i technik terapeutycznych. W tym kontekście, możliwości oferowane przez uzyskanie przez nas wpisu do RIS nabierają szczególnego znaczenia.

Polecane kursy Poznań – fizjoterapia Poznań

Fizjomaster.com, lider w dziedzinie szkoleń specjalistycznych dla fizjoterapeutów i masażystów, nie tylko zapewnia wysokiej jakości programy edukacyjne, ale wdraża idealne rozwiązanie w fizjoterapii polegające na pomocy w doborze odpowiednich szkoleń właśnie dla Ciebie. Wpisanie firmy Fizjomaster.com do RIS otwiera drzwi do szeregu korzyści, zarówno dla pracowników jak i pracodawców w sektorze rehabilitacyjnym.

Merytoryczne szkolenia w Poznaniu? A może profesjonalne szkolenia w Gorzowie? Działamy na terenie dwóch miast, Poznania i Gorzowa Wielkopolskiego, ale jeśli jesteś zainteresowany ofertą indywidualną dla Twojego zespołu – przyjedziemy. Zrealizujemy dla Ciebie wyczerpujące szkolenie, zapewniając stałe podnoszenie kwalifikacji.

Dostęp do finansowania – najlepsze wsparcie szkolenia Poznań

Jedną z kluczowych korzyści wpisu do RIS jest możliwość uzyskania dofinansowania szkoleń specjalistycznych dla fizjoterapeutów i masażystów. Dzięki temu, firmy i pracownicy mogą skorzystać z różnych programów wsparcia finansowego oferowanych przez instytucje publiczne, organizacje branżowe oraz fundacje. Jako uczestnik kursu wiedz, że decydujesz się na merytoryczne szkolenia, naszą perełką jest kurs suchego igłowania. Nie zwlekaj, chcesz zrobić z nami szkolenie? Świetna atmosfera i poszerzanie wiedzy gwarantowane.

Poznaj naszą ofertę na: Fizjomaster – Kursy i warsztaty

Zwiększ kompetencje pod okiem profesjonalistów – kursy Poznań

Wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych zapewnia pewność, że nasze profesjonalne szkolenia są zgodne z najwyższymi standardami jakości. Cały nasz program szkoleniowy uzyskał odpowiedni status i akredytacje, a to z kolei przekłada się na podnoszenie kwalifikacji zawodowych fizjoterapeutów i masażystów w sprawdzonym miejscu. Sprzyjająca nauce atmosfera jest naszym priorytetem. Najlepsze szkolenia muszą się wyróżniać, zweryfikujemy Twoją wiedzę w postaci testu kompetencyjnego, potwierdzamy nabycie przez Ciebie umiejętności zawartych w programie danego szkolenia. Rozszerzanie wiedzy ma kluczowe znaczenie w zaspokajaniu potrzeb pacjentów i utrzymaniu własnej konkurencyjności na rynku pracy.

Rejestr Instytucji Szkoleniowych (RIS) – Nasz numer ewidencyjny to 2.30/00092/2024 

Wiarygodność i zaufanie – szkolenia Poznań

Wpis do RIS potwierdza reputację i wiarygodność firmy szkoleniowej. Posiądziesz ogrom wiedzy, odbywając wyczerpujące szkolenie przepełnione masą konkretów. Dla pracodawców poszukujących wysoko wykwalifikowanych pracowników oraz dla fizjoterapeutów i masażystów dążących do rozwinięcia swojej kariery ta forma akredytacji stanowi istotny czynnik decydujący o wyborze ścieżki rozwoju. Nowoczesny program szkoleniowy oparty o aktualne trendy, ale też najświeższą wiedzę to nasz niezaprzeczalny atut. Chcesz zapoznać się z opiniami na nasz temat? Śmiało, nie mamy się czego wstydzić, szkolenia prowadzą mili prowadzący: Agnieszka Mikołajczak i Krzysztof Rujna, dydaktycy akademiccy a przede wszystkim wieloletni praktycy. OPINIE KURSANTÓW i polecane kursy znajdziesz tutaj – Opinie naszych kursantów

 
 
 
 
  
 
 
 Fizjomaster.com
  
 19 opinii Google 
 
 Napisz recenzję 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
  
 
 
 
  
 
 
 ALEKSANDRA KANIOWSKA 
 
13/04/2024
 
 
  
Swietny kurs, potężna dawka wiedzy i cudowna atmosfera! Z czystym sumieniem POLECAM!
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Anita Matusiak 
 
28/02/2024
 
 
  
Bardzo profesjonalne szkolenia. Polecam
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Marcin Łęszczak 
 
28/02/2024
 
 
  
Świetna atmosfera i ogrom wiedzy. Zdecydowanie polecam!
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Martyna Michniewicz 
 
28/02/2024
 
 
  
Najlepsze szkolenie na jakim byłam! Ogromna dawka wiedzy, dużo praktyki, mili prowadzący i świetna atmosfera. Teraz nic innego jak kłuć i trenować ❤️
Jeśli ktoś się waha z zapisaniem na szkolenia to nie radzę… żałować na pewno nie będziesz a wolne miejsca rozchodzą się jak ciepłe bułki
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Weronika Poljanowska 
 
06/12/2023
 
 
  
Kurs z suchego igłowania był rewelacyjny, dwa dni dużej dawki wiedzy, jeszcze większej ilości praktyki, a wszystko pod okiem profesjonalistów. Bardzo polecam kursy pod opieką FIZJOMASTER 😊
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Urszula Kołpa 
 
03/12/2023
 
 
  
Dobrze przygotowane, merytoryczne szkolenia. Polecam! :)
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Kasia Szewczyk 
 
31/10/2023
 
 
  
To już kolejny kurs w Fizjomaster :) polecam z całego serducha . Najlepsza dawka wiedzy na wysokim poziomie ! Polecam
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 Magdalena Nowak 
 
30/10/2023
 
 
  
Szkolenie w mniejszym gronie jest atutem tego miejsca, super atmosfera i ogrom wiedzy podczas każdego szkolenia. Polecam z całego serca ❤️
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 aliaksandr chyrun 
 
30/10/2023
 
 
  
Super szkolenie w kameralnym gronie. Prowadząca wyczerpała temat i miała czas na każdego uczestnika, tłumacząc wszystko w najmniejszych szczegółach
  
 
  
 
 
 
  
 
 
 

Wpadaj po darmowe treści na blog fizjomaster

Fizjomaster – blog

Uzyskanie wpisu do RIS otwiera drzwi do szeregu korzyści dla kadr medycznych oraz pracodawców w sektorze rehabilitacyjnym. Stałe podnoszenie kwalifikacji jest wpisane w rozwój i doktrynę rozwoju w fizjoterapii. Dzięki możliwościom pozyskiwania dofinansowania ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego, podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz budowa reputacji są proste jak nigdy wcześniej. Fizjomaster.com staje się niezastąpionym źródłem wsparcia dla profesjonalistów dążących do osiągnięcia sukcesu w swojej dziedzinie jako rzetelny partner edukacyjny, oferując najlepsze szkolenie skrojone na miarę.

Leży on najbardziej dołokciowo z tej grupy, pomiędzy kością łokciową a wskazicielem.

Przyczep początkowy tego mięśnia to powierzchnia tylna, kości łokciowej i błona międzykostna poniżej przyczepu długiego prostownika kciuka. Jest to mniej więcej w dolnej 1/3 długości kości łokciowej i leży on bezpośrednio na kości. Jego włókna przechodzą w ścięgno i biegnie ono przez czwarty przedział troczka prostowników łącznie ze ścięgnem prostownika palców. I biegnie tak sobie ono dalej na stronę grzbietową ręki gdzie leży pod ścięgnem mięśnia wskaziciela prostownika palców, po czym zlewa się z nimi i kończy rozcięgnem grzbietowym wskaziciela a gdzie kończy się rozcięgno grzbietowe wskaziciela? To już zostawiam Tobie do sprawdzenia. Wspomnę, tylko że są trzy – jedno środkowe i dwa boczne a Ty zerknij, z jakich mięśni się składa. To zdecydowanie ułatwi Ci życie gabinetowe.

Czynność prostownika wskaziciela

Jak nazwa wskazuje – prostuje drugi palec, czyli wskaziciel. Coś więcej, aby nie było nudy, że tylko jedna czynność? Bardzo proszę – prostuje rękę i odwodzi ją w stronę promieniową.

Z unerwieniem za to nie poszalejemy. Jak wszystkie ostatnie z gałęzi głębokiej nerwu promieniowego C6-C8.

Z ciekawostek – ten mięsień bierze udział w tworzeniu tzw. tabakierki anatomicznej, czyli dołek promieniowy. Pozostałe mięśnie, które go tworzą to prostownik długi i krótki kciuka oraz odwodziciel długi kciuka. 

To chyba wszystko.

Kończą nam się mięśnie na kończynie górnej. Daj znać czy wchodzić w mięśnie krótkie ręki, czy może idziemy już na kończynę dolną lub grzbiet. Do końca marca 2024 czekam na info, a później lecimy dalej w zależności od tego co większość wybierze. To decyzja jakby nie było na najbliższe kilka lat. 

I przypominam o szkoleniu z anatomii palpacyjnej, które odbędzie się tylko jeden raz w tym roku, w październiku. Więcej info na temat tego szkolenia oraz innych na fizjomaster.com.

Na pewno pamiętacie jak kilka lat temu, ogłoszono znalezienie i odkrycie nowego narządu określonego mianem „Interstitium” , które naukowcy opisywali jako nowy i samodzielny organ. Jak się po jakimś czasie okazało to struktura przypominająca elastyczną sieć lub gąbkę, która wcześniej była znana jako macierz komórkowa. Jak to się stało, że doszło do takiego przeoczenia?

Za odkrycie interstitium odpowiadają naukowcy z NYU School of Medicine, University of Pennsylvania i Mount Sinai Beth Israel Medical Center. Okazało się, że w trakcie badania endoskopowego, gdzie szukano przerzutów nowotworowych, zauważono malutkie, puste, jakby zapadnięte przestrzenie w tkance…i taki był tego początek, a czemu nikt tego wcześniej nie widział ? 

Tkanka łączna do poprawki

I tu problematyczne okazały się zwłoki, badając i analizując martwe wycinki, cały płyn macierzy ulega odsączeniu, przez co tkanka się zapada, to też doprowadziło do zgubienia starego-nowego narządu w gąszczu tkanki łącznej. Specjaliści odpowiedzialni za odkrycie „interstitium” wykorzystali nowoczesną technologię, która pozwala obrazować żywe tkanki (endoskop połączony z laserem oświetlającym i czujnikami analizującymi odbite światło). Czym w takim razie jest odkryta macierz i jaką pełni funkcję? Składa się ona z połączonych włóknami kolagenowymi i elastynowymi malutkich przestrzeni wypełnionych płynem „interstycjalnym”. W macierzy zewnątrzkomórkowej włókna kolagenowe przeplatają się z klasą proteoglikanów zawierających węglowodany, które mogą być przymocowane do długiego szkieletu polisacharydowego. Macierz jest bezpośrednio połączona z komórkami, które otacza. Niektóre z kluczowych złączy to białka zwane integrynami, które są osadzone w błonie komórkowej. Białka w macierzy, takie jak cząsteczki fibronektyny, mogą działać jako mostki między integrynami i innymi białkami macierzy, takimi jak kolagen. Integryny zakotwiczają komórkę do macierzy, ponadto pomagają odbierać bodźce ze środowiska zewnętrznego otaczającego komórkę. Mogą wykryć chemiczne i mechaniczne sygnały z macierzy zewnątrzkomórkowej oraz aktywować szlaki sygnalizacyjne w odpowiedzi. 

Po co nam integryna?

Jest jednym z największych organów w ciele człowieka, znajduje się w skórze, wyściela przewód pokarmowy i jelita, oraz znaleziono je w osoczu. Jak się okazuje, pełni też szereg innych funkcji. Przede wszystkim dzięki swojej elastycznej budowie i amortyzującym właściwościom sprawia, że poszczególne tkanki nie rozrywają się pod wpływem pracy innych organów, ponadto w „kroplach” sieci płyn cały czas jest w ruchu, krąży, co ma swoje plusy i minusy, gdyż dopatruje się tutaj możliwości transferu komórek nowotworowych. Warto wspomnieć, że dopatruje się roli interstitium w procesach starzenia tkanki łącznej, odwodnienia tkankowego co osłabia ich trofikę, przez co sprzyja zmianom wytwórczym, przebudowie kolagenu oraz tworzeniu się stanów zapalnych. 

Czy przekłada się to odkrycie na codzienną praktykę, na pewno tak, jednakże śmiem twierdzić, że nieświadomie stymulujemy to organellum od lat. Taki to oto stary – nowy narząd namieszał w świecie nauki.

W kontekście dynamicznie rozwijającej się branży, jaką jest fizjoterapia, stałe podnoszenie kwalifikacji oraz poszerzanie wiedzy i umiejętności stanowi klucz do sukcesu każdego specjalisty. W odpowiedzi na pytanie dotyczące szkoleń i kursów, które oferują najlepsze wsparcie dla rozwoju kariery fizjoterapeuty, należy zwrócić uwagę na kilka aspektów, które determinują wartość edukacyjną oraz praktyczną danego programu szkoleniowego.

Rozwój kompetencji specjalistycznych

Pierwszym i fundamentalnym kierunkiem, w którym fizjoterapeuci powinni rozwijać swoje umiejętności, są kursy specjalistyczne skoncentrowane na konkretnych metodach terapii czy obszarach ciała. W naszej ofercie każdy znajdzie coś dla siebie, oferujemy szeroki dostęp do takich kursów, ale nie jesteśmy sami. 

Poznaj naszą ofertę Fizjomaster – Kursy i warsztaty

Rynek fizjoterapii, szkoleń dla fizjoterapeutów jest olbrzymi, istnieją liczne platformy edukacyjne oraz organizacje branżowe, gdzie można znaleźć szereg szkoleń z zakresu terapii manualnej, osteopatii, terapii tkanek miękkich, rehabilitacji sportowej, czy fizjoterapii neurologicznej. Ważne jest, aby wybierać te kursy, które są prowadzone przez doświadczonych specjalistów i które oferują bogaty program praktyczny, umożliwiający zdobycie i doskonalenie technik terapeutycznych.

Szkolenia z zakresu nowoczesnych technologii/ fizjoterapia narzędziowa

Drugi obszar, który zasługuje na szczególną uwagę, to szkolenia z zakresu stosowania nowoczesnych technologii w fizjoterapii. W erze szybkiego postępu technologicznego znajomość oraz umiejętność wykorzystania najnowszych urządzeń i aparatów medycznych staje się niezbędna. Praktycy często podkreślają znaczenie inwestowania w wiedzę związaną z innowacyjnymi rozwiązaniami, takimi jak elektroterapia, ultradźwięki, czy terapia laserowa. Szkolenia w tym zakresie nie tylko zwiększają konkurencyjność na rynku pracy, ale także umożliwiają świadczenie bardziej skutecznej i precyzyjnej opieki nad pacjentem.

Może wpadniesz na USG Kursy i warsztaty – USG w fizjoterapii

Rozwój umiejętności miękkich i zarządzanie gabinetem

Nie można również pominąć znaczenia kursów rozwijających umiejętności miękkie, które są kluczowe w pracy każdego fizjoterapeuty. Komunikacja z pacjentem, budowanie relacji, zarządzanie stresem czy efektywne planowanie pracy to kompetencje, które wpływają na jakość świadczonych usług. Szkolenia z zakresu zarządzania gabinetem, marketingu oraz budowania marki osobistej są pożądane przez branżę, co jest niezwykle ważne dla fizjoterapeutów prowadzących własną praktykę.

Certyfikaty i akredytacje

Wybierając kursy i szkolenia, warto również zwrócić uwagę na certyfikaty i akredytacje, które są ich wynikiem. Uczestnictwo w programach certyfikowanych przez renomowane instytucje gwarantuje nie tylko wysoki standard edukacji, ale także uznawanie zdobytych kwalifikacji na rynku pracy. Wykładowcy praktycy, profesjonaliści, instytucje wiarygodne, zweryfikowane przez niezależne instytucje to klucz do bycia zadowolonym.

Podsumowując, rozwój kariery w fizjoterapii wymaga nieustannego poszerzania wiedzy i umiejętności w różnorodnych obszarach. Inwestycja w kursy specjalistyczne, szkolenia z zakresu nowoczesnych technologii, rozwój umiejętności miękkich oraz zdobywanie certyfikowanych kwalifikacji stanowią fundamenty sukcesu zawodowego.

Każdy z nas w swojej codziennej praktyce rozbiera pacjenta wzrokiem, rozkłada go na czynniki pierwsze, analizuje jego problemy, przeprowadzając wywiad, następnie wykonując badanie i terapię. W ciągłym biegu stosujemy przeróżne chwyty, metody, techniki i narzędzia niejednokrotnie zapominając o podstawie oddziaływania naszej terapii na pacjenta, a mianowicie na skórze i jej receptorach. 

Receptory bólowe?

Czego byśmy w codziennej praktyce nie zastosowali to chcąc nie chcąc pierwszy kontakt mamy zawsze ze skórą, niestety niejednokrotnie o tym zapominamy i pomijamy tak ważną rolę informacyjną i receptoralną, jaką pełni ona w naszej terapii. Dziś słów kilka o skórze, największym narządzie naszego ciała, dzięki swojej wielkości jest nośnikiem potężnej porcji informacji neurologicznej. Mechanoceptory, termoceptory, nocyceptory , nazwy skomplikowane, a to jedynie wolne zakończenia nerwowe w naszej wierzchnej warstwie naszej tkanki. Skóra pełni także kilka ważnych funkcji w naszym codziennym życiu, stoi na straży przed światem zewnętrznym – od drobnoustrojów zaczynając, na porozrzucanych podstępnie na podłodze zabawkach kończąc. Dzielnie broni nas też przed światłem słonecznym i stanowi barierę przed zimnem, pełni olbrzymią rolę w mechanizmie termoregulacji, bierze udział także w procesie wydzielniczym, usuwając mocznik, dzięki dostępowi do światła wytwarza także witaminę D3, która pełni rolę stymulanta naszej odporności. To oczywiście nie wszystko, ale warto pamiętać, że jest czymś więcej niż barierą w dotarciu do mięśni czy mistycznej powięzi. Jest coś jeszcze.

Czynność receptorów bólowych a projekcja ciała w układzie nerwowym.

Humunculus, czyli skórna projekcja somatosensoryczna układu nerwowego, pół miliona zakończeń nerwowych zatopionych w skórze ciągle, bez przerwy komunikuje się z centralą, stojąc na straży prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Poza tym, dotykiem przekazujemy też inne informacje, zbierane przez inne receptory – wibrację, nacisk i temperaturę. I znowu krążki Merckla, ciałko Meissnera czy ciałko Ruffiniego mają znaczenie, a subtelne różnice między odbieranymi przez nie informacjami tworzą dla Ciebie drogowskaz, za którym podążasz w terapii każdego dnia. A przy tym wszystkim musimy jeszcze pamiętać o psychologicznym aspekcie dotyku i jego wpływie na ciało pacjenta. 

Znasz podstawowe funkcje skóry?

Ochrona mechaniczna, tak zgadza się. Skóra ma różną grubość w różnych częściach ciała, co powoduje różny poziom ochrony. Przekonasz się o tym, dotykając swojej pachwiny, a następnie kolan. Musisz pamiętać, że jej warstwa zależna będzie od obciążeń, z którymi na co dzień przyjdzie się jej mierzyć. Ale to nie wszystko, skóra chroni nas również przed patogenami, dzięki rozbudowanej odpowiedzi immunologicznej zwalcza je już częściowo na swojej powierzchni, nie pozwalając się rozwinąć do poważniejszych form. Zawiera gruczoły łojowe, liczne naczynia krwionośne, gruczoły potowe i wiele innych elementów wyściełających. Odpowiada w dużej mierze za termoregulację, ochronę przed promieniowaniem ultrafioletowym oraz zabezpiecza nas przed szkodliwym działaniem chemicznym, co ma istotny wpływ na wygląd skóry właściwej.

Chcesz szybko ograniczyć ból u pacjenta? Kurs Igłoterapii będzie idealny Kursy i warsztaty – Suche igłowanie

Obecność receptorów bólowych a rodzaje zaburzeń czucia.

W codziennej praktyce dużo działamy na skórze, o której wspominaliśmy wcześniej. Teraz wyjaśnimy dokładnie, na czym polega rola zawartych w niej receptorów. Ogólna powierzchnia skóry jest tak duża, że samo głaskanie skóry może być potężnym bodźcem. Tkanka łączna tłuszczowa i tkanka podskórna są aktywne hormonalnie, także przez nacisk można pośrednio wpływać na ciało na tym poziomie. Budowa powięzi jest Ci mniej więcej znana. Nowoczesna technologia pozwoliła potwierdzić, że jest czymś znacznie więcej niż tylko cienką barierą przeszkadzającą chirurgowi w dostępie do kolejnych struktur. Okazało się, że jest bardzo ważną strukturą komunikacji i transmisji sił wewnątrz organizmu, organem propriocepcji, interocepcji i nocycepcji. Do najważniejszych receptorów należą: 

• narząd ścięgnisty Golgiego

Występuje we wszystkich mięśniach szkieletowych naszego ciała, a dokładniej w miejscach przejść brzuśca mięśniowego w ścięgno oraz w torebkach stawowych i więzadłach. Mimo iż najbardziej aktywowane są w trakcie aktywnego rozciągania tkanki, badania naukowe potwierdzają, że również w wyniku intensywnej pracy biernej z mięśniem jesteśmy w stanie je stymulować. Fizjologiczną odpowiedzią autonomicznego układu nerwowego, a zarazem reakcją na terapię, będzie zmniejszenie tonusu mięśniowego i rozluźnienie co można poczuć palpacyjnie w trakcie terapii. 

A może masz ochotę na kurs z Anatomii Palpacyjnej Kursy i warsztaty – Anatomia palpacyjna

• ciałko blaszkowate Paciniego

Występują we wszystkich mięśniach, stanowią rodzaj szybko adaptujących się, najbardziej skomplikowanych mechanoreceptorów, wrażliwych na nacisk i wibracje. Ciałka te przypominają małe, białe cebulki, różnią się wielkością, ale są wystarczająco duże, by móc dostrzec je „gołym okiem”. Zbudowane są z koncentrycznie ułożonych warstw fibroblastów, wypełnione są płynem, a w ich rdzeniach znajduje się pojedynczy, niezmielizowany akson i jego komórki Schwanna. U człowieka znajdują się w skórze właściwej (szczególnie palców, dłoni i stóp), w pobliżu stawów, w narządach płciowych (w prąciu, łechtaczce, przy cewce moczowej), spojówce, krezce i piersiach.

• ciałka Rufinniego

Ciałka Ruffiniego to receptory dotyku odpowiedzialne za rozciąganie oraz odbieranie ciepła. Zmysł dotyku jest u człowieka powiązany ze skórą, w której występują receptory czucia. Ciałka Ruffiniego zbudowane są ze splotów niezmielinizowanych włókien nerwowych, zamkniętych w łącznotkankowej torebce. Rozmieszczone są w głębszych warstwach skóry nagiej i owłosionej. Reagują na zmiany temperatury wyższej od temperatury ciała człowieka. Ich charakterystyczną cechą jest powolne adaptowanie się do bodźców. Uważane są też za mechanoreceptory, ponieważ reagują na długotrwały, silny ucisk oraz rozciąganie, np. podczas otwierania dłoni i rozstawiania szeroko palców. U osób starszych większość ciałek Ruffiniego zanika. Swoją nazwę zawdzięczają włoskiemu histologowi i anatomowi – Angelo Ruffiniemu.

• receptory śródmiąższowe

Włókna śródmiąższowe stanowią znaczną część całości włókien nerwów czuciowych naszego ciała. Ich wolne zakończenia nerwowe w dużej ilości znajdują się w tkance powięziowej. Kiedyś uważano, że pełnią rolę jedynie nocyreceptorów (receptory bólowe), aktualnie twierdzi się, że pełnią wiele innych ról (mechanoreceptorów i termoreceptorów) co powinno skupić naszą uwagę jako terapeutów. Wielu rzeczy na ich temat jeszcze nie wiadomo, ale w badaniach wykazują bardzo podobne właściwości do ciałek Rufinniego, a więc działają na czucie głębokie i zmysł kinestetyczny naszego ciała.

Jak widzisz, jesteś w stanie, a nawet powiedzielibyśmy, że niezależnie od rodzaju aplikowanego bodźca wpływasz na odbiór receptoralny, na pewno modulujesz ból u pacjenta. Ponadto działanie masażu, czy terapia masażu lodem oprócz dotyku przyniesie szereg korzyści ze względu na dodatkową stymulację termiczną, konsystencja aplikatora też wywrze określony wpływ. A może schrupiesz nasz kurs Kursy i warsztaty – Manipulacje i mobilizacje stawowe. A wszystko to wywoła mniejszy bądź większy stan zapalny, czy zawsze pożądany – zostawię to Twojej opinii.

Nie lekceważcie roli układu nerwowego w procesie fizjoterapii, jest on niepomijalny w codziennej pracy z pacjentem, a jego wpływ na jej efektywność jest niepodważalny. Obecność receptorów w tkance, z którą pracujemy, ma olbrzymie znaczenie, nie sądzisz?

Dziś słów kilka o efektach terapii, których każdy z nas niejednokrotnie doświadczył, spektakularna porażka lub zdumiewający, łatwy i szybki efekt kliniczny. Znów będzie trochę o neurologii, podejściu do terapii i leczeniu. Mechanizm działania placebo i efekt nocebo, dające mocny efekt psychologiczny, odgrywają znaczącą rolę w procesie fizjoterapii pacjenta.

Jak to jest z tą naszą skutecznością?

W świecie dzisiejszej fizjoterapii jest wiele kontrowersji, co do metod, praktyk, praktyków i ich podejść terapeutycznych. Niech na warsztat pójdzie terapia bólu mięśniowego, najczęstszy problem naszych pacjentów. Badania naukowe, jedne z nich super przebadane, EBM mówi, że działa i kropka, a jak napisane po angielsku i opublikowane za granicą to już musi być sztos, silny efekt psychobiologiczny co nie? Inne słabiej przeanalizowane procedury, konkluzja jedna i ta sama z pracy na pracę, należy dalej prowadzić badania w celu potwierdzenia skuteczności procedury. Pewien mądry profesor z Łodzi wyjaśnił mi tę kwestię dość dobitnie…nie ma kasy, potrzebujemy hajsu na dalsze funkcjonowanie. Inne formy terapii lub interwencje nieprzebadana wcale, ale skuteczne w gabinecie – bo przecież liczy się efekt terapeutyczny i zadowolony pacjent a terapia bólu do najłatwiejszych nie należy, więc każda modulacja poznawcza u pacjenta jest na wagę złota.

Link do ciekawego badania w temacie: PUBMED. I co teraz?

To co działa? Mechanizm działania placebo?

Mechanizm placebo odnosi się do sytuacji, w której pacjent doświadcza rzeczywistej poprawy stanu zdrowia po zastosowaniu terapii, która nie posiada specyficznych właściwości terapeutycznych. Mechanizm tego zjawiska jest złożony i obejmuje czynniki psychologiczne, takie jak oczekiwania pacjenta, oraz fizjologiczne, w tym zmiany w wydzielaniu neurotransmiterów (np. endorfin). Jest to szczególnie istotne w terapii przewlekłego bólu, gdzie aspekt psychologiczny odgrywa znaczącą rolę, a zmianie ulega percepcja bólu. W jednym z badań pacjenci z przewlekłym bólem kręgosłupa poddani zostali serii zabiegów fizjoterapeutycznych, w tym również terapii placebo, takiej jak naświetlanie lampą, która nie emitowała promieniowania terapeutycznego. Wielu z nich zgłosiło znaczną poprawę, co świadczy o mocy oczekiwań i pozytywnego nastawienia. Oczywiście badanie eksperymentalne, ale…, no właśnie jaka próba badawcza zadowoli poszukujących odpowiedzi? 100, 200, 500 pacjentów a może to dopiero początek myślenia i zaraz pojawi się ból głowy. Fizykoterapia nie działa – dość powszechny slogan…a może to Ty nie umiesz jej dobrze zrobić…hmmm mamy zgrzyt, zastanawiałeś się kiedyś nad tym, że Twoje działanie terapeutyczne może być nieodpowiednie? Każda terapia powinna mieć miejsce w odpowiednim czasie, zarówno jeśli chodzi o przebieg dysfunkcji jak i czas jej trwania, rodzaj bólu oraz okres chorobowy, w jakim znajduje się pacjent. Zabiegi zlecane z rocznym wyprzedzeniem sensu nie mają, ból pacjentów się zmienia, a skuteczność leczenia spada. Ale czy to oznacza, że nie powinno się ich wykonywać wcale, zostawiam to do Twoich przemyśleń. Pomimo tego, część pacjentów jest zadowolona z prowadzonej w ten sposób terapii. Inni zaś nie odnoszą z niej żadnego pożytku. Skąd ta różnica? Oczywiście wykorzystanie efektu placebo robi robotę ale poza tym jest coś więcej, każdy z nas ma inny organizm, inny nastrój w dniu zabiegu, łagodniejszy przebieg choroby lub bierze leki. Utarło się jednak, że w procesie rehabilitacji to dobrze prowadzona kinezyterapia, terapia manualna i masaż są zabiegami przynoszącymi najwięcej pożytku, ale analizując NAUKĘ, ciężko nie zadać sobie pytania, co do cholery działa w ogóle, a co mnie osobiście bardziej interesuje… JAK? Terapia placebo ma wpływ na skuteczność leczenia i mniejszy ból pacjentów?

I tego Ci życzę, ufaj, ale sprawdzaj, analizuj i interpretuj… ale najpierw daj szanse, poznaj. Zainteresowanie efektami placebo nie jest niczym złym, dopóki nie zaczynasz bazować na nich wyłącznie w procesie terapii, etyka ma znaczenie, pracujesz z ludźmi.

Efekt placebo w leczeniu chorób, a co Ci do tego?

Ale i tutaj pojawiają się sceptyczne wyroki specjalistów innych zawodów medycznych. Niejednokrotnie wykonano badania porównujące prawdziwe operacje kontra te odegrane, które się nie odbyły… i jakie wnioski… bez zmian. Wyjaśnienie efektu placebo i jego wpływu na efekt leczenia i końcową skuteczność terapii jest bardzo ciężkim i trudnym zadaniem. Zarówno operowani jak i osoby z symulowaną operacją dochodziły do siebie. To samo z akupunkturą, prawdziwa igła, wbita w ciało i tzw shame, czyli zabieg markowany, tu i tu efekty się pojawiły, czasem większe czasem mniejsze, a jednak, leczenie bólu placebo jest udokumentowane. Ale co jest ważne w tym akapicie, co pomogło osobom z markowanymi ingerencjami, odpowiedź nie jest taka prosta (układ nerwowy?), pozostaje pytanie jak on to zrobił (został oszukany?) a może to kwestia psychologii (pacjent dostaje terapie w miejsce bólu?). Świat medycyny dzieli się wyraźnie na sceptyków, którzy potrzebują twardych dowodów potwierdzenia dla każdej swojej ingerencji i praktyków, szukających rozwiązań, tych z otwartymi głowami. Znowu do otwartej głowy łatwo napchać śmieci! Często nader pochopnie ci pierwsi zniechęcają, szczególnie młodych pacjentów i hejtują praktyków działających inaczej, jednak warto napomknąć, że we wszystkim trzeba się kierować zdrowym rozsądkiem i rozwagą, gdyż bierzemy odpowiedzialność za zdrowie, a niejednokrotnie jakość życia pacjenta.

Czytaj też to: PUBMED

Zdarza się, że osoby, którym pacjent zaufał, nie są tego zaufania godne, są niekompetentne i nie mają zielonego pojęcia, co tak naprawdę dzieje się w ciele pacjenta. Nasze procedury powinny cechować się maksymalnym bezpieczeństwem oraz wiedzą na najwyższym poziomie. Bo w procesie leczenia to my, terapeuci, jesteśmy najmniej ważni, jednak mamy niebagatelny wpływ na wystąpienie efektu nocebo. Liczy się terapia, nie tęga głowa, myślenie i nastawienie. Niesiemy pomoc, a nie statystykę i kalkulacje, nawet jeśli proces zachodzi zupełnie gdzie indziej, niż pomiędzy naszymi rękoma a ciałem osoby, która nam zaufała.

A skoro było tak dobrze i fajnie to w drugą stronę, odwróćmy to!

Efekt nocebo, będący przeciwieństwem efektu placebo, występuje, gdy pacjent doświadcza negatywnych skutków terapii, pomimo iż zastosowana metoda nie posiada biologicznych właściwości mogących wywołać takie działanie. Jest to związane z negatywnymi oczekiwaniami i przekonaniami pacjenta. Efekt nocebo może znacząco utrudniać proces terapii, gdyż negatywne nastawienie pacjenta wpływa na jego percepcję bólu i efektywność terapii. W fizjoterapii ważne jest, aby terapeuta był świadomy tego zjawiska i pracował nad budowaniem pozytywnych przekonań u pacjenta. Przykładem może być sytuacja, w której pacjent, mając negatywne doświadczenia lub słysząc niekorzystne opinie o pewnych metodach terapii, doświadcza zwiększonego bólu lub dyskomfortu podczas ich stosowania, pomimo braku obiektywnych przesłanek do takiej reakcji.

Efekt nocebo i co z tego?

Prawdopodobnie nie raz w życiu usłyszałeś coś negatywnego na temat swojego zdrowia. Często pacjenci czują się względnie dobrze, ale jak dostaną wyniki badań, zaczynają się ich dolegliwości nasilać. Magiczny tu jest rezonans, dopóki pacjenta boli odcinek lędźwiowy kręgosłupa, ale nie ma wyników badań, czasem coś zepnie, czasem skrzywi, ale pacjent się „ponaciąga” i ma spokój na jakiś czas. Tak niestety po otrzymaniu cyfrowego wyniku jego stan się pogarsza i choruje na niesławną lordozę, wypadają mu kręgi, a biedny schylić się ich pozbierać nie może. Całość pogarsza znacznie okraszenie całości suchym stwierdzeniem „Da się z tym jakoś żyć”. To, że czujemy się kiepsko zarówno psychicznie jak i fizycznie po usłyszeniu takiej diagnozy, to tak zwany efekt nocebo, przeciwieństwo znacznie popularniejszego efektu placebo. Złe wiadomości nastawiają nas negatywnie. Na pewno jednak umiejętny dobór słów, forma przekazu otwarte nastawienie klinicysty sprawia, że efekt ten można zminimalizować.

To bardzo wiele i aż tak niewiele w procesie terapii.

Współczesna fizjoterapia nieustannie dąży do ulepszenia technik diagnostycznych i terapeutycznych, a ultrasonografia (USG) wyznacza nowe standardy w tym zakresie. Jest to nieinwazyjna, bezpieczna i skuteczna metoda oceny stanu tkanek miękkich, która coraz częściej znajduje zastosowanie w gabinetach fizjoterapeutycznych. W tym artykule przyjrzymy się, jak ultrasonografia zmienia oblicze fizjoterapii, od diagnostyki po monitorowanie postępów w procesie rehabilitacji oraz odpowiemy sobie na pytanie, czy fizjoterapeuta może robić USG.

Rola ultrasonografii w diagnostyce fizjoterapeutycznej, co można zobaczyć w USG?

Ultrasonografia, znana również jako sonografia lub USG (z ang. ultrasound imaging), to technika obrazowania diagnostycznego, która wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości do tworzenia obrazów wnętrza ciała. Fale ultradźwiękowe są emitowane przez urządzenie zwane transducerem (głowicą), które następnie odbiera echa fal odbijających się od tkanek ciała. Różne tkanki i struktury ciała odbijają te fale w różny sposób, co pozwala na stworzenie szczegółowego obrazu i swojego rodzaju mapy tkankowej. Obrazy te mogą dostarczać informacji o strukturze, położeniu i stanie narządów wewnętrznych, w tym serca, wątroby, nerek, płuc, pęcherza moczowego oraz układu rozrodczego. Nasz kurs ultrasonografii Kursy i warsztaty – USG w fizjoterapii wyjaśni Ci zawiłości badania USG, poznasz przeciwwskazania do wykonania USG oraz jego możliwości, jednym słowem nauczymy Cię wyciągnąć maksimum ze swojego sprzętu.

1. Precyzyjne badanie tkanek miękkich, jakie znaczenie ma USG w fizjoterapii?

Ultrasonografia umożliwia szczegółową analizę stanu mięśni, ścięgien, więzadeł i innych struktur miękkich. To narzędzie pozwala na identyfikację urazów, stanów zapalnych, zwyrodnień i innych problemów, które mogą umknąć tradycyjnym metodom diagnostycznym. Niejednokrotnie zastanawiałeś/łaś się w swojej praktyce czy to aby już na pewno można zaaplikować pacjentowi większe obciążenia treningowe.

2. USG jest badaniem dynamicznym

Kluczową zaletą USG jest możliwość obserwacji tkanek w czasie rzeczywistym. To pozwala na ocenę funkcji mięśni i stawów w ruchu, co jest niezwykle ważne w planowaniu terapii i ćwiczeń rehabilitacyjnych. Czy wiesz, że coraz więcej fizjoterapeutów rozwija swoją diagnostykę z wykorzystaniem USG? 

3. Monitoring postępów – zalety badania USG

Regularne stosowanie USG przez fizjoterapeutę w procesie rehabilitacji pozwala na obiektywne śledzenie zmian w tkankach miękkich, co jest szczególnie ważne w ocenie efektywności terapii oraz doborze obciążeń treningowych, nie sądzisz?

Kiedy wykorzystuje się USG w rehabilitacji?

• Diagnostyka i rehabilitacja urazów mięśniowo-szkieletowych

USG jest kluczowym narzędziem w diagnostyce i leczeniu urazów sportowych, przewlekłych bólów mięśni i stawów, a także w rehabilitacji po operacjach ortopedycznych. Pozwala na bieżąco obserwować regenerację i procesy naprawcze. Obrazowanie narządów pozwala na uniknięcie poważnych powikłań, które są niedostrzegalne gołym okiem.

• Bio-sonofeedback w terapii

Ultrasonografia służy również jako forma biofeedbacku, pomagając pacjentom zrozumieć i poprawić sposób, w jaki używają swoich mięśni podczas ćwiczeń rehabilitacyjnych. Poza tym możemy obserwować reakcję na obciążenia dynamiczne. Brak promieniowana zapewnia bezpieczeństwo obrazowania i wysoką jego precyzję.

• Planowanie Indywidualnych Terapii

USG pozwala na tworzenie bardziej spersonalizowanych planów leczenia, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i stanu pacjenta.

Zaawansowane technologie i przyszłość ultrasonografii w fizjoterapii, czyli zalety badania USG.

1. Elastografia Ultrasonograficzna

To nowa technika, która pozwala ocenić sztywność tkanek. Jest to obiecujący kierunek rozwoju w diagnostyce przewlekłych schorzeń mięśniowo-szkieletowych, umożliwiając dokładniejsze zrozumienie stanu pacjenta i dostosowanie terapii. Kiedy korzystać z USG w fizjoterapii? Zawsze gdy chcesz posiłkować się metodami inwazyjnymi, zwiększając ich precyzję i bezpieczeństwo. Ponadto gdy brak efektów, warto zajrzeć głębiej.

2. Integracja z innymi technologiami – ultrasonografia mięśniowo-szkieletowa

Przyszłość może przynieść integrację USG z innymi technologiami, takimi jak wirtualna rzeczywistość, AI co umożliwi jeszcze bardziej interaktywne i zaawansowane terapie. Już dziś pomaga w zakresie fizjoterapii inwazyjnej przy zabiegach przezskórnej elektrolizy i neuromodulacji. 

Integracja z innymi technologiami – ultrasonografia mięśniowo-szkieletowa

Przyszłość może przynieść integrację USG z innymi technologiami, takimi jak wirtualna rzeczywistość, AI co umożliwi jeszcze bardziej interaktywne i zaawansowane terapie. Już dziś pomaga w zakresie fizjoterapii inwazyjnej przy zabiegach przezskórnej elektrolizy i neuromodulacji

A jeśli jesteś zainteresowany szkoleniem z USG, wbijaj Tu Kursy i warsztaty – USG w fizjoterapi

Ultrasonografia w fizjoterapii otwiera nowe możliwości w diagnostyce i terapii. Jest to narzędzie, które nie tylko pozwala na dokładne zrozumienie problemów tkankowych, ale także umożliwia dynamiczne śledzenie postępów leczenia. Jako fizjoterapeuci, mamy obowiązek pozostawać na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami w tej dziedzinie, aby nasza praktyka była jak najbardziej skuteczna i oparta na solidnych podstawach naukowych.

Witaj w nowym roku.

Skoro już prowadzisz działalność gospodarczą w zakresie fizjoterapii/ pracujesz jako fizjoterapeuta, dopełniłeś już wszelkich formalności wymaganych ustawowo, to możemy iść dalej. Dziś odpowiemy sobie na pytanie, co zrobić, by pracować bezpiecznie? A więc słów kilka o dokumentacji medycznej i wymogach jej prowadzenia. Zgodnie z wytycznymi KIF, fizjoterapeuta ma obowiązek jako podmiot leczniczy udzielający świadczeń medycznych prowadzić kwity, dokumentacja medyczna prowadzona przez fizjoterapeutów jest wymagana pod groźbą odpowiedzialności karnej, obejmuje ona kilka kluczowych obszarów i jak się pewnie domyślasz, różni się pomiędzy służbą zdrowia prywatną i państwową. Ale czy wszyscy fizjoterapeuci prowadzą dokumentację? 

Co więcej, w czasie coraz większej świadomości pacjentów i wysokiego wskaźnika trafnych diagnoz „by dr Google” musimy dbać o swoje bezpieczeństwo i chronić przed roszczeniowością pacjentów. I tak wiemy, wiele osób zapyta, po co nam to…same kwity do wypełniania itp.? A my na to odpowiemy, że rzetelna dokumentacja przebiegu procesu fizjoterapii jest bardziej zabezpieczeniem dla Ciebie, a nie dla Twojego pacjenta i warto dostosować się do wymogów. To dokument administracyjny, a więc w razie spornych sytuacji nie opieracie się już tylko na słowach i macie podparcie formalne.

Korzyści stosowania z różnych form dokumentacji.

Dokumentacja w zakładach rehabilitacji leczniczej zgodna z wytycznymi KIF.

Zakłady te prowadzą dokumentację zbiorczą w formie wykazu świadczeń fizjoterapeutycznych oraz indywidualną w formie karty indywidualnej opieki fizjoterapeutycznej. Karta indywidualnej opieki fizjoterapeutycznej zawiera informacje o stanie zdrowia pacjenta, stanie jego funkcjonowania, postępowaniu rehabilitacyjnym – w tym rozpoznanie choroby, dane o postępowaniu fizjoterapeutycznym – w tym opis udzielonych świadczeń zdrowotnych, zalecenia do domu, informacje o wydanych orzeczeniach, opiniach, zaświadczeniach oraz informacje o zleconych wyrobach medycznych.

Dokumentacja zbiorcza – jest to wykaz świadczeń fizjoterapeutycznych, który zawiera kolejno oznaczenie pacjenta, dane personalne i identyfikacyjne (numer PESEL pacjenta lub inny dokument potwierdzający tożsamość), datę zabiegu leczniczego oraz rodzaj wykonywanej procedury.

Karta indywidualnej opieki fizjoterapeutycznej – to forma dokumentacji zawierająca dodatkowo informacje o stanie zdrowia pacjenta: rozpoznanie choroby, diagnozę wg ICD i/lub ICF, informacje o przebytym urazie, chorobach przebytych i współistniejących. Ponadto karta uzupełniana jest o precyzyjne dane o postępowaniu fizjoterapeutycznym ze szczegółowym zapisem wykonanych procedur, zaleceniach do domu, informacjach o wydanych orzeczeniach, opiniach, zaświadczeniach oraz informacje o zleconych przez fizjoterapeutę wyrobach medycznych. Wszystko to należy „odatować” / pieczątka i podpis z numerem PWZF, z czytelnym podpisem imieniem i nazwiskiem. A jak wygląda Twoja karta wizyty?

Ważnym jest fakt, że zarówno izba jak i ustawodawca wymagają w tym zakresie prowadzenia od nas elektronicznej dokumentacji medycznej, czyli systemu teleinformatycznego, katalogującego pacjentów i procedury. Integracja systemu z wytycznymi nie musi być trudna. Czy działasz w programie do EDM? W zależności od specyfiki pracy, prowadzenia indywidualnej działalności/ pracy w szpitalu, przychodni / własnym podmiocie mogą się one znacząco różnić oraz oferować dodatkowe opcje w postaci rejestracji elektronicznej (rejestracja online), systemu powiadomień itp. Warto zapoznać się z nimi indywidualnie i dopasować do rodzaju i trybu prowadzonej przez siebie praktyki klinicznej.

EDM a dokumentacja medyczna.

Większość terapeutów prowadzi już kartę pacjenta w programie do EDM. Do lamusa przechodzi fizjoterapeutyczna karta, w wersji drukowanej, z rysunkami, adnotacjami – nowoczesna karta wizyty już tak nie wygląda! EDM zawiera informacje o rozpoznaniu choroby, problemie zdrowotnym pacjenta lub przebytym urazie, wynikach badań i stosowanych lekach (e-recepty), udzielonych świadczeniach zdrowotnych (e-skierowania) oraz zaleceniach i wydanym zaopatrzeniu (e-zlecenia). Elektroniczna dokumentacja medyczna obejmuje także karty informacyjne z leczenia szpitalnego oraz opisy badań diagnostycznych. Dane zawarte w elektronicznej dokumentacji są udostępniane za pośrednictwem Systemu Informacji Medycznej, do którego pacjent także ma dostęp, o czym warto pamiętać.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na konieczność, obowiązek ochrony danych wrażliwych naszych pacjentów. Ich stan zdrowia, nasze działania i ich skuteczność są objęte tajemnicą. Pamiętaj o tym, w fizjoterapii często mamy pacjentów po rodzinie, „poczta pantoflowa” ciocia, wujek, babka i oni wszyscy chcieliby wiedzieć wszystko na swój temat. Niech rozmawiają we własnym gronie, a Ty zapytaj pacjenta! Czy należy kogoś informować czy nie, o jego stanie zdrowia i sposobie prowadzenia terapii.

Bieżące informacje co do kwestii prawno-formalnych znajdziecie zawsze Tutaj https://kif.info.pl/. Zmiany w dokumentacji i wytyczne jej prowadzenia będą ulegać zmianie, warto być na bieżąco by uniknąć niepotrzebnych problemów i komplikacji.

Fizjo musi prowadzić elektroniczną wersję dokumentacji?

Każdy wpis w dokumentacji powinien być wprowadzany niezwłocznie po udzieleniu świadczenia, większość programów daje tutaj czas 24h. Wszelkie poprawki w dokumentacji muszą być odpowiednio oznaczone, wraz z adnotacją o przyczynie błędu, datą poprawki, podpisem oraz numerem prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty. Istotnym w tym momencie jest fakt, iż dąży się, aby pacjent miał możliwość weryfikacji wprowadzonych informacji za podpisem, ale to aktualnie tylko plany, a nie stan faktyczny. Fizjoterapeuto pamiętaj, karta informacyjna i prowadzenie dokumentacji w Wordzie to już przeżytek, nie bądź dinozaurem, nie bój się technologii… ale dobieraj ją mądrze.

I tutaj dochodzi kwestia zabezpieczenia danych osobowych i wrażliwych pacjenta. W EDM jest zdecydowanie łatwiej, kilka haseł, chmury, komputery, serwery. Jednak w momencie prowadzenia wersji papierowej, co jeszcze ma miejsce, szczególnie w praktyce NFZ trzeba zadbać o odpowiednią formę ochrony (drzwi, sejfy, skrytki, klucze) – co bywa kosztownym procederem. Pamiętaj o tym, iż niejednokrotnie kara za niepoprawne przechowywanie dokumentacji może być wyższa niż za niezamierzony błąd w sztuce.

Chronisz zawartość dokumentacji pacjenta, wiesz, jak przechowywać dokumentację w formie elektronicznej?

Krajowa Izba Fizjoterapeutów zaleca prowadzenie dokumentacji w każdym możliwym przypadku, aby chronić fizjoterapeutę w sytuacjach potencjalnej odpowiedzialności karnej. Jest to szczególnie istotne w przypadku ewentualnych spraw o błąd medyczny czy zdarzenia medyczne.

Ważne jest, aby fizjoterapeuci zapoznali się z najnowszymi regulacjami oraz zaleceniami dotyczącymi prowadzenia dokumentacji medycznej, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami oraz najlepszą praktykę zawodową. Te szczegółowe wytyczne mają na celu zapewnienie wysokiego standardu opieki fizjoterapeutycznej oraz ochronę praw pacjentów i fizjoterapeutów. Zachowanie tych zasad jest kluczowe w profesjonalnej praktyce fizjoterapii.

Spij spokojnie.

Głęboki masaż łącznotkankowy jest intuicyjną formą pracy z drugim człowiekiem, niezwykłą przygodą kierującą się w głąb naszego ciała. Terapia manualna to piękna dziedzina. Nie sposób go się nauczyć, nie rozumiejąc wartości poszczególnych warstw naszej tkanki, ich współzależności i wzajemnych korelacji. W trakcie pracy podążamy za szlakami napięciowymi, analizujemy, co się dzieje z ciałem pacjenta, interpretujemy jego reakcje i nadajemy odpowiedni bieg terapii. Zawsze indywidualnie, delikatnie, bezpiecznie dla pacjenta. Ta forma pracy winna być niebolesna, ale intensywna i pewna – nazwa, głęboki może być tu myląca, gdyż terapia wpływa na ruchomość tkanek (efekt uzyskiwany jest poprzez stymulację receptoralną), ale odbywa się na warstwach powierzchownych. Ta forma pracy nakierowana jest na wspomaganie i odżywianie układu mięśniowo-powięziowego, poprawę przesuwalności tkanek względem siebie, reedukację jej struktury i funkcji. Aktualnie jest to powszechna forma pracy z pacjentem, szczególnie w przebiegu dysfunkcji narządu ruchu, jednakże nie zawsze bywa skutecznym narzędziem terapeutycznym. Mnogość podejść, uwarunkowania terapeuty oraz jego wiedza i czucie są tu kluczowe, praktyka czyni mistrza. A największych mistrzów cechuje pokora. W masażu tkanek głębokich narzędziami terapeutycznymi nazywamy części ciała, którymi wykonujemy terapię.

Chcesz odbyć KURS terapii powięziowej? Wpadaj Kursy i warsztaty – Masaż tkanek głębokich

Głęboki masaż łącznotkankowy – narzędzia terapeutyczne w MTG

• palce

Pamiętaj, żeby zawsze przy pracy były lekko zgięte we wszystkich stawach i utrzymuj stałe napięcie izometryczne. Absolutnie wystrzegajcie się przeprostów w stawach.

Kiedy poczujesz, że palce są zmęczone lub potrzebujesz większej siły, użyj kostek palców.

• kostki palców

Są „narzędziem”, które wykorzystywane w odpowiedni sposób zaoszczędzi energie terapeuty. Należy pamiętać, aby nadgarstek był zawsze wyprostowany, każde jego ugięcie spowoduje utratę siły ruchu, a także kumulowanie się ich w środku nadgarstka.

• pięść

Właściwa jest pozycja gdy po zamknięciu pięści drugi palec prowadzi ruch, a kolejne ustawione są jak szczeble drabiny (równolegle pod nim) i za nim podążają. Terapia powięzi z użyciem pięści wcale nie musi być brutalna.

• przedramię

Jest bardzo przydatne kiedy pracujemy na większej powierzchni ciała poniżej kręgosłupa szyjnego. W większości przypadków używa się miękkiej pokrytej mięśniami, części przedramienia. Pracując przedramieniem, cała kończyna pozostaje w rozluźnieniu, wprowadzając bodziec w układ mięśniowo-powięziowy pacjenta.

• łokieć

Używanie łokcia jest dość łatwą do opanowania techniką. Używa się jej do bardzo głębokiej pracy i na wszystkich obszarach poniżej kręgosłupa szyjnego może ona zastąpić kciuki. Sesja masażu głębokiego z użyciem łokcia wcale nie musi być bolesna. Nauka masażu tkanek głębokich wcale nie musi być trudna.

Terapia tkanek głębokich, czy boli?

Dobór odpowiedniego narzędzia będzie kluczowy w kwestii efektywności zabiegu. Od czego będzie zależeć? Koncepcja masażu tkanek głębokich zakłada, że dobór odpowiednich narzędzi w terapii zależy od kilku faktów: gabaryty pacjenta i terapeuty, rejon ciała poddawany terapii, wygoda i ergonomia prowadzenia terapii oraz i to chyba kluczowe, efekt terapeutyczny, który chcemy osiągnąć. Małe narzędzia będzie cechować większa precyzja, będziemy ich używać na mniejszych powierzchniach ciała, mogą być bardziej odczuwalne przez pacjenta, z kolei te większe będą miały bardziej rozległy charakter działania. Stosujemy je na większych powierzchniach ciała i mogą być odczuwane bardziej komfortowo dla pacjenta. Co istotne zawsze wybierając część ciała, którą będziemy wykonywać pracę, winniśmy pamiętać, iż ma ona pełnić rolę zarówno efektora jak i receptora w naszej terapii. Musimy pamiętać, że w naszej i pacjenta skórze ulokowane są liczne receptory przekazujące informację neuro-fizjologiczną do mózgu naszego pacjenta i nas samych. Bieżąca interpretacja otrzymywanych poprzez dotyk.

Chcesz razem z nami odbyć KURS terapii tkanek głębokich? Kursy i warsztaty – Masaż tkanek głębokich

Jak wygląda sesja masażu głębokiego?

Techniki w masażu tkanek głębokich opierają się na subtelnej kompresji, która może być wykonywana w dowolny sposób. Należy jednak pamiętać, że najważniejszy element stanowi elongacja tkanek uzyskana poprzez wprowadzenie sił ścinających. Techniki wykonywane są bardzo powoli, nawet leniwie. W tej formie pracy nie stosuje się środków poślizgowych, a reakcja opiera się na odczuciach płynących z masażu. Czy boli…no czasami się zdarza, ale niekoniecznie musi tak być… dużo zależy, kto pracę wykonuje i jakie ma do tego nastawienie. Nacisk zawsze musi być dostosowany do możliwości pacjenta. Nie ma reguły, co do jego stosowania. Nacisk na tkanki powinien być zadawany pod kątem 45 stopni, bądź mniejszym, to kompromis między siłami kompresji i trakcji na tkanki, by zachować przesuwalność. Techniki w masażu tkanek głębokich mogą być wykonywane na tkankach biernie leżących, w pozycjach ułożeniowych jak i tkankach poddawanych powolnym ruchom. Tkanki mogą być ustawione w skróceniu, mogą znajdować się w pozycji neutralnej, bądź mogą być ułożone w wydłużeniu. Stosuj techniki mięśniowo powięziowe w pracy z klientem.

Terapia powięzi – techniki masażu tkanek głębokich.

1. techniki rozciągające (wydłużające) tkanki – stosowane względem tkanek skróconych, mogą być wykonywane zarówno z wykorzystaniem ruchu czynnego, jak i biernego, ale także bez poruszania okolicą poddawaną terapii. Jeżeli wykonywane są z ruchem, to zazwyczaj technikę wykonuje się wzdłuż przebiegu włókien mięśniowych od przyczepu dalszego do bliższego. Należy pamiętać, że podczas napięcia mięśnia dochodzi do usztywnienia powięzi mięśnia (śródmięsnej, omięsnej i namięsnej), co skutkuje brakiem możliwości jej odkształcania.

2. techniki stymulujące mięśnie do skracania – wykorzystywane w stosunku do grup mięśniowych o obniżonym napięciu (mięśni hipotonicznych). Zakłada się, że istnieje możliwość poprawy mobilności tkanek, w kierunkach ułatwiających pracę mięśni. Techniki mięśniowo-powięziowe skutecznie obniżą ich napięcie i przywrócą prawidłową trofikę.

3. techniki z zablokowaniem – polegają na wybraniu luzu tkankowego i wykonywaniu kończyną pacjenta ruchu wywołującego rozciąganie tkanek.

4. techniki w przegrodach międzymięśniowych – nazywane także dzieleniem przedziałów mięśniowych, ich celem jest zwiększenie przesuwalności mięśni względem siebie. Techniki te mogą być wykonywane zarówno z ruchem czynnym jak i biernym.

5. technika masażu w poprzek włókien mięśniowych – rytmicznie wykonywane ruchy w poprzek włókien ze stopniowo zwiększanym naciskiem mają na celu obniżenie napięcia mięśni jeśli są wykonywane łagodnie i podniesienie progu wrażliwości bólowej, jeżeli wykonywane są z użyciem większej siły.

6. techniki pionowego i poziomego rozluźniania – to techniki wywodzące się z rozluźniania mięśniowo – powięziowego, które polegają na wyszukiwaniu i usuwaniu restrykcji w tkankach poprzez odkształcanie mięśnio – powięzi pionowo i poziomo względem kości, we wszystkich możliwych do wykonania kierunkach.

Jak widzisz, głęboki masaż łącznotkankowy wpływa na napięcia tkankach, pod wpływem naszej terapii reaguje w określony sposób tkanka mięśniowa i zanurzone w niej receptory, a więc pracujemy z układem nerwowym. MTG działa neutralizując ból mięśni, co wpływa na dolegliwości naszych pacjentów takie jak: bóle pleców, barków czy bioder.

Działaj, doświadczaj, analizuj!