fizjomaster@fizjomaster.com

Tag: mięsień

Kategorie
podcast

Mięsień ramienny

 

 

 

Witam! 

Dziś skończymy sobie grupę przednią mięśni przedramienia i przypominam iż należą do niej mięsień kruczo – ramienny oraz dwugłowy ramienia, które już dla Ciebie omówiłam a dziś zajmiemy się ostatnim z nich a mianowicie mięśniem ramiennym (brachialis).

Leży on pod mięśniem dwugłowym dlatego też jest spłaszczony a dokładnie leży na kości ramiennej w dolnej jej części przedniej.
Do konkretów.

Przyczep początkowy to przegroda międzymięśniowa boczna i przyśrodkowa oraz powierzchnia przednia dolnej połowy kości ramiennej. Co ważne – przyczep, który nie jest przyczepem kostnym jest ważny więc przyczep do przegrody międzymięśniowej ma swoje znaczenie – nie jest to tylko ciekawostka anatomiczna a często ta część przyczepu jest zapominana.
Druga ważna rzecz – ten mięsień nie zaczyna się jako ścięgno tylko włóknami mięśniowymi.

Przyczep końcowy to guzowatość kości łokciowej ale po drodze kiedy te włókna mięśniowe biegną w dół to pokrywają one torebkę stawu łokciowego i są one z nią zrośnięte co znów będzie ważne w procesie leczenia.

Funkcja.
Tu będzie zagadka. Wiemy oczywiście, że jest to mięsień jednostawowy i działa na staw łokciowy zginając go czyli jest zginaczem przedramienia i to bez względu na to czy przedramię ustawione jest w pronacji czy supinacji. Ale czy wiesz może jak on wpływa na staw ramienny skoro teoretycznie jest mięśniem jednostawowym? Zostawiam Cię z tym.
Wspomniałam wcześniej, że w trakcie przebiegu włókien mięśniowych nad torebką stawową zrasta się to wszystko ze sobą i oczywiście ma to znaczenie a mianowicie podczas zginania w stawie łokciowym nie pozwala on na to aby fałdy torebki nie wpuklały się wewnątrz stawu.

Co jeszcze może tu być ciekawego. Mięsień ten graniczy z mięśniem ramienno – promieniowym a pomiędzy nimi jest bruzda w której biegnie nerw promieniowy oraz naczynia wsteczne promieniowe na co warto zwrócić uwagę przy palpacji. Tak w ogóle mięsień ten jest unerwiony przez nerw mięśniowo – skórny C5 – C7 ale ta część boczna mięśnia która przylega do mięśnia ramienno – promieniowego może być unerwiona przez nerw promieniowy więc nic tu nie jest do końca pewne.
Tym bardziej że w samym mięśniu może dochodzić do wielu zmian a mianowicie może łączyć się z mięśniami z którymi sąsiaduje czyli wspomnianym już dwukrotnie ramienno – promieniowym ale także naramiennym, dwugłowym ramienia. Czasem nie łączy się a sam dzieli się na dwie części lub też wytwarza dodatkowe pasma przyczepiające się niekoniecznie tam gdzie podręczniki wskazują także nauka nauką a palpacja i otwarta głowa jak najbardziej potrzebne są w tej naszej pracy.

Grafika: anatomia@anatomiaw5minut.pl, treść: mięsień ramienny

 

 

 

Kategorie
podcast

Mięsień dwugłowy ramienia

Witaj!

Ostatnio zaczęłam opowiadać o grupie przedniej mięśni ramienia i omówiłam mięsień kruczo – ramienny a dziś zajmiemy się mięśniem dwugłowym ramienia.

Ok – biceps. Jak nazwa wskazuje ma 2 głowy. Są one wrzecionowate więc pięknie się ćwiczą na siłowni dodając siły i objętości przez co zarys pod skórą jest pięknie rzeźbiony. Ale znane są też przypadki że tego mięśnia nie ma wcale lub brakuje którejś głowy – także jeśli rzeźbienie nie idzie zbyt dobrze a faktycznie przykładasz się do treningu i to poprawnie – zobacz na usg czy jest on w całej swojej okazałości. Inną odmianą – i to wcale nie tak rzadką bo u około 10% ludzi – jest fakt, że ten mięsień ma 3 głowy a zdarza się i do 5 – oczywiście to już bardzo bardzo rzadko ale natura jednak nie lubi nudy i potrafi zaskoczyć.

Skupmy się jednak na tej najczęstszej budowie – czyli dwie głowy: długa i krótka.

Głowa długa rozpoczyna się na guzku nadpanewkowym łopatki i na obrąbku stawowym a głowa krótka na wyrostku kruczym łopatki jako ścięgno zrośnięte ze ścięgnem mięśnia kruczo – ramiennego o czym już wspomniałam w poprzednim odcinku gdzie omawiałam właśnie ten mięsień.

Głowa długa zaczynając się na tym guzku nadpanewkowym i obrąbku stawowym biegnie najpierw w bok do bruzdy międzyguzkowej kości ramiennej gdzie leży sobie biegnąc w dół otulona przez pochewkę maziową międzyguzkową. Dalej położenie tego ścięgna uwarunkowane jest od mięśnia piersiowego większego gdyż tu dochodzi w skrzyżowania a Twoim zadaniem będzie sprawdzenie co i jak biegnie i jak to na siebie w czasie pracy może wpływać. Ja natomiast wracam do głów dwugłowego i przechodzę na głowę krótszą. Powiedziałam już, że zaczyna się jako ścięgno zrośnięte ze ścięgnem mięśnia kruczo -ramiennego na wyrostku kruczym łopatki. I zdania w tym temacie nie zmieniam ale lecimy z tym ścięgnem dalej ku dołowi gdzie spotyka się ze ścięgnem długim i łączą się one ze sobą wytwarzając piękny wrzecionowaty brzusiec.

Swoją drogą – warto byłoby poszperać w książkach od anatomii i zobaczyć jak włókna mięśniowe mogą się układać i co z tego wszystkiego może wyniknąć.

Brzusiec. Brzusiec jeszcze przed dojściem do stawu łokciowego przeistacza się w ścięgno – okrągłe i mocne. Dodatkowo powierzchownie wytwarza sobie rozcięgno – cieniutkie i płaskie leżące powierzchownie i to rozcięgno biegnie sobie ku dołowi oraz przyśrodkowo przed mięśniem nawrotnym obłym aby zakończyć się w powięzi przedramienia natomiast to prawdziwe (tak je nazwijmy) prawdziwe ścięgno czy też właściwe biegnie w głąb i kończy się przyczepiając do guzkowatości kości promieniowej.

I dlatego też kilka poprzednich odcinków omawiałam kości przedramienia gdyż mięśnie zaczynają nam już tam schodzić i przyczepiać się i aby moje omawianie nie było dla Ciebie abstrakcją.

Czynność. Czyli jaką on pełni funkcję. A to zależy od tego o której głowie mówimy.

I tak: coś na co warto zwrócić uwagę, że mięsień dwugłowy ramienia jest mięśniem dwustawowym i wpływa zarówno na staw ramienny jak i na staw łokciowy. I tutaj jest fajna zależność – jego wpływ na staw ramienny jest 3 razy słabszy niż na staw łokciowy i jest to odwrotnie proporcjonalne niż przy mięśniu trójgłowym ramienia o którym będę mówiła za dwa lub trzy odcinki.

Staw ramienny – mówimy o zgięciu. Dodatkowo jeśli chodzi o głowę długą to odwiedzenie i rotacja wewnętrzna. Natomiast głowa krótka – przywodzi współpracując z mięśniem kruczo – ramiennym więc głowy te mogą na siebie działać w ruchach antagonistycznie.

Staw łokciowy. Oczywiście wszyscy wiemy, że zgina. Ale mięsień dwugłowy ramienia jest też najsilniejszym mięśniem odwracającym przedramię i rękę czyli wykonuje ruch supinacji.

I prawda też jest taka że dopiero w takim ułożeniu ma najmocniejszą moc zginania w stawie łokciowym co warto wykorzystać w pracy z pacjentem, na siłowni czy przy niesieniu siatek z zakupami na przedramieniu w napięciu izometrycznym mięśnia.

Unerwienie oczywiście z nerwu mięśniowo – skórnego z C5 – C7 a jeśli chodzi o topografię – to zostawiam ją Tobie. Weź kredki do rysowania po ciele i rozrysuj na kilku osobach punkty kostne, ścięgna, brzusiec i bruzdy i zobacz jak jeden mięsień może być diametralnie różny u różnych osób i pamiętaj że właśnie w tym tkwi całe piękno anatomii – niby wszyscy mamy to samo i takie samo ale jakże totalnie inne.

Link do podcastu: https://www.spreaker.com/episode/46714327

 

Grafika: anatomia@anatomiaw5minut.pl treść: mięsień dwugłowy ramienia

Kategorie
podcast

Mięsień kruczo – ramienny

Kilka słów o małym jegomościu 😀

Owocnego nasłuchu.

Kategorie
podcast

Mięsień naramienny

Cześć!

Dziś już wracamy do tematu bo ostatnio mnie trochę poniosło w stronę szkoleń ale uziemiamy się i lecimy z naramiennym.

Przypominam tylko, że jeśli masz ochotę na grafikę do tego mięśnia jako fiszkę, plakat, notatkę czy cokolwiek z nią chcesz tam sobie zrobić – napisz na anatomia@anatomiaw5minut.pl i w tytule wpisz naramienny a zwrotnie wyślemy bo platforma nadal się tworzy.

Mięsień naramienny jak mądrzy uczeni piszą z łaciny deltoideus od greckiej litery delta bo jak się go w całości z trzema jego głowami na płasko rozłoży przypomina tą literę czyli trójkąt skierowany wierzchołkiem do dołu.
Jest to mięsień powierzchowny ramienia i pomimo, że je otacza to jest to mięsień płaski ale też i stosunkowo gruby bo do około 2 cm.

Mięsień też jak już wspomniałam składa się z trzech części które razem łączą się i kończą jako silne ścięgno na guzowatości naramiennej oczywiście kości ramiennej. Trochę do boku i nieco niżej od przyczepu mięśnia piersiowego większego.
No ale ten początek.
Mamy część przednią, środkową i tylną.
Część przednia, zwaną też obojczykową, rozpoczyna się swoimi włóknami mięśniowymi na końcu barkowym obojczyka.
Część środkowa – zwana również barkową już nie włóknami mięśniowymi ale ścięgnistymi rozpoczyna się nie gdzie indziej jak na wyrostku barkowym łopatki
No i część tylna – zwana grzebieniową oczywiście rozpoczyna się na grzebieniu a grzebień posiada łopatka więc rozpoczyna się na grzebieniu łopatki. Ta część z tyłu łączy się z powięzią, która pokrywa mięsień podgrzebieniowy, który już omawiałam.
Czyli – część przednia z przodu – obojczykowa bo na obojczyku się zaczyna a dokładnie na końcu barkowym obojczyka, część środkowa – barkowa to wyrostek barkowy łopatki i z tyłu jest część tylna – grzebieniowa biegnąca od grzebienia łopatki.
Proste prawda? 

Teraz to wszystko musi się zbiec do guzowatości naramiennej kości ramiennej w jedno ścięgno o czym już wspomniałam, więc część przednia i tylna biegną sobie w dół i do boku (do boku ciała mam na myśli a nie że się gdzieś rozchodzą bo właśnie się schodzą ze sobą) więc część przednia i tylna w dół i do boku zaś część środkowa nad guzkiem większym kości ramiennej też biegnie sobie w dół i do boku ale ta część jest pierzasta. A co to oznacza? A oznacza to nic innego jak to, że ma w porównaniu z przednią i tylną częścią stosunkowo więcej włókien i większy przekrój fizjologiczny co będzie trzeba wziąć pod uwagę w procesie terapeutycznym ale o tym nie mówię. O anatomii mówię bo zaraz znów popłynę.

Więc unerwienie. Unerwienie tego mięśnia pochodzi z nerwu pachowego (C5-C6),a czynność tego mięśnia jest zróżnicowana i część przednia z tylną działają na siebie antagonistycznie i tak:
– część przednia odpowiada za zgięcie w stawie ramiennym, przywiedzenie do przodu oraz rotację wewnętrzną natomiast część tylna odpowiada za wyprost w stawie ramiennym, przywiedzenie do tyłu i rotację zewnętrzną. Została nam jeszcze część środkowa – ta odpowiada za odwiedzenie ale jak wiemy do 90 stopni gdyż wtedy właśnie dochodzi do zetknięcia się kości ramiennej z wyrostkiem barkowym i ślizg łopatki jest nam potrzebny do tego aby coś więcej osiągnąć.
Jak już wcześniej wspomniałam jest to mięsień powierzchowny więc jego powierzchnia zewnętrzna leżąca pod skórą i cienką powięzią jest palpacyjnie dostępna w całej swojej okazałości.
Od przodu graniczy z mięśniem piersiowym większym i oddzielone są one od siebie przez bruzdę naramienno – piersiową w której przebiega żyła odpromieniowa. Do przodu od bruzdy leży mięsień piersiowy większy natomiast do tyłu od bruzdy – naramienny część przednia.
Od tyłu graniczy z mięśniem podgrzebieniowym, obłym mniejszym i większym czy też trójgłowym.
Przyczep końcowy mięśnia wcina się jakby w mięsień ramienny co również jest wyczuwalne palpacyjnie.

Warto się zastanowić (i z tym Was zostawiam) jakie mięśnie są agonistami czy też synergistami do mięśnia naramiennego a które są jego antagonistami oraz które znane już Ci mięśnie są również unerwione z C5 – C6 bo to bardzo jest później pomocne przy badaniu pacjenta i jego objawów ale o diagnostyce mówi Krzysztof na YT na kanale fizjomaster gdzie Was zapraszam i przypominam o grafice na anatomia@anatomiaw5minut.pl no i już w lipcu wyszedł fizjoogarniacz oraz biuletyn po który również serdecznie zapraszam.

Link do podcastu: https://www.spreaker.com/episode/45587483

Grafika: anatomia@anatomiaw5minut.pl treść: mięsień naramienny


Kategorie
podcast

Mięsień podłopatkowy

W poprzednich odcinkach omówiłam mięsień nadgrzebieniowy i podgrzebieniowy należące do stożka czy też pierścienia rotatorów a dziś idziemy dalej – mięsień podłopatkowy.

Zanim zacznę przypomnę tylko, że do każdego mięśnia jest do pobrania pełnoformatowa grafika z przeczepami mięśnia, funkcją i unerwieniem. Wystarczy tylko wysłać maila o treści Mięsień podłopatkowy na adres e-mail anatomia@anatomiaw5minut.pl a treść tego odcinka znajdziecie na www.anatomiaw5minut.pl oraz na www.fizjomaster.com

Ok – to zaczynam.

Mięsień podłopatkowy jak poprzednio omawiane mięśnie należy do mięśni obręczy kończyny górnej łączących obręcz z kością ramienną.

Mięsień ten ma kształt trójkąta, jest płaski ale gruby i szeroki. Rozpoczyna się na łopatce a dokładnie na jej powierzchni żebrowej oraz na powięzi podłopatkowej. Kończy się natomiast na guzku mniejszym kości ramiennej i ścianie przedniej torebki stawowej zrastając się z nią. Często też oddaje swoje włókna do części bliższej grzebienia guzka mniejszego kości ramiennej.

Na swoim przebiegu włókna tego mięśnia od przyczepu początkowego czyli od dołu podłopatkowego łopatki biegną zbieżnie ku górze i do boku i kończą się na swoim przyczepie końcowym jako krótkie i silne ścięgno.

Ścięgno to przechodzi pod wyrostkiem kruczym łopatki.

Mięsień ten dzięki licznym włóknom mięśniowym odchodzącym od pasm ścięgnistych przyczepiających się kres mięśniowych powierzchni żebrowej łopatki i łączących się z powięzią podłopatkową jest tak zwanie wielokrotnie pierzasty przez co przekrój fizjologiczny mięśnia jest bardzo duży.

Powięź podłopatkowa o której już wspomniałam bardzo szczelnie otula ten mięsień ze strony jego powierzchni przedniej. Tworzy ona z łopatką (a dokładnie dół podłopatkowy), do której ten mięsień przylega swoja powierzchnią tylną kanał kostno – włóknisty mocno zamknięty dla tego mięśnia. Jedyne otwory w tej komorze to otwory dla małych naczyń naczyniowo – nerwowych oraz przy wyjściu ścięgien tego mięśnia w okolicy stawu ramiennego.

Jak już również wspomniałam – od tyłu mięsień ogranicza dół podłopatkowy natomiast od przodu graniczy on z mięśniem zębatym przednim, tkanką łączną i tłuszczową jamy pachowej, ze splotem ramiennym i naczyniami pachowymi i oczywiście jest od tych wszystkich struktur odgrodzony przez powięź podłopatkową.

Do przodu ścięgno krzyżuje mięsień kruczo – ramienny ramienny i głowę krótką mięśnia dwugłowego. Obie te struktury zstępują z wyrostka kruczego ku dołowi na powierzchnię przednią ramienia.

Co do wyrostka kruczego – w tym miejscu pod nim jest kaletka podścięgnowa mięśnia podłopatkowego, która leży właśnie między wyrostkiem kruczym łopatki a brzegiem górnym mięśnia i łączy się ona zazwyczaj z kaletką położoną u nasady wyrostka kruczego.

Funkcją tego mięśnia jest rotacja wewnętrzna więc jest on antagonistą dla omawianego już mięśnia podgrzebieniowego a także dla obłego mniejszego czy też naramiennego – a dokładnie jego części tylnej.

Ponadto przywodzi ramię a mając swój przyczep na torebce stawowej również ją napina.

No i jeśli mowa o unerwieniu to oczywiście nerwy podłoptakowe C5 – C7

To wszystko jeśli chodzi o mięsień nadgrzebieniowy. Widzę, że zaczynam wchodzić w wprawę i po mału wyrabiać się plus minus tytułowe 5 minut.

Na kolejny odcinek podcastu zapraszam za 2 tygodnie a w tym czasie znajdziecie nas na stronach internetowych, facebooku jak i Instagramie jako anatomia w 5 minut gdzie są informacje tylko odnośnie anatomii oraz na fizjomaster.com gdzie szerzej zagłębiamy się w świat medyczny i fozjoterapeutyczny. Czasem poważnie, czasem z przymrużeniem oka ale ważne że z korzyścią dla naszego intelektu.

 

Link do podcastu: https://www.spreaker.com/episode/44495885

Grafika: anatomia@anatomiaw5minut.pl treść:mięsień-podłopatkowy

Kategorie
podcast

Mięsień podgrzebieniowy

Mięsień podgrzebieniowy jak mięsień nadgrzebieniowy należy do pierścienia rotatorów i jak sama nazwa wskazuje leży pod grzebieniem łopatki a dokładnie około 2/3 części przyśrodkowej dołu podgrzebieniowego zajmuje. Dodatkowo przyczepia się do powięzi podgrzebieniowej, która również jak powięź nadgrzebieniowa dla mięśnia nadgrzebieniowego wytwarza zamkniętą pochewkę tak samo tutaj powięź podgrzebieniowa dla mięśnia podgrzebieniowego wytwarza komorę kostno – włóknistą ale poza mięśniem podgrzebieniowym obejmuje ona jeszcze mięsień obły mniejszy. Ale to nie wszystko bo mięsień ten też przyczepia się na przegrodzie włóknistej, która oddziela mięsień podgrzebieniowy od mięśnia obłego większego i mniejszego. 

Włókna tego mięśnia biegną bocznie w kierunku stawu ramiennego schodząc się i przekształcając w płaskie ścięgno, które:

przyczepia się do guzka większego kości ramiennej, a dokładnie na jego powierzchni środkowej

zrasta się z torebką stawową stawu ramiennego i też częściowo zrasta się z sąsiednimi ścięgnami.

Jeśli mówimy o funkcji tego mięśnia to jest on silnym rotatorem zewnętrznym i to szczególnie w momencie kiedy kończyna górna znajduje się w nawróceniu czyli rotacji wewnętrznej. Część górna tego mięśnia pomaga w podnoszeniu ramienia czyli wykonuje funkcje zarówno zgięcia jak i odwiedzenia w stawie ramiennym, a poza tym mięsień ten w trakcie wykonywania ruchów obrotowych przez kończynę górną jednocześnie napina torebkę stawową i chroni ją przed wpukleniem się w obręb stawu bo pamiętajmy, że do napiętych to ona jednak nie należy.

Jeśli mówimy o topografii tego mięśnia to mamy tu pokrycie mięśniem czworobocznym grzbietu, a także naramiennym i też częściowo leży pod skórą. Uwagę zwracam też na fakt, że mięsień ten pokrywa bardzo silna powięź podgrzebieniowa, która obejmuje zarówno mięsień podgrzebieniowy jak i obły mniejszy o czym wspomniałam już wcześniej, oraz że ten mięsień w swojej budowie podzielony jest na trzy części: środkowej – pierzastej i składającej się z krótkich włókien oraz górnej i dolnej której włókna biegną mniej więcej równolegle do siebie.

Unerwienie tego mięśnia jest takie samo jak nadgrzebieniowego czyli z nadłopatkowego z przestrzeni C5 – C6.

Link do podcastu: https://www.spreaker.com/episode/44313389

Grafika: anatomia@anatomiaw5minut.pl treść:mięsień-podgrzebieniowy

Kategorie
podcast

Mięsień nadgrzebieniowy

Mięsień nadgrzebieniowy jest mięśniem należącym do mięśni obręczy kończyny górnej.
Dokładnie do tej grupy należy 6 mięśni a mianowicie: nadgrzebieniowy, który sobie dziś omówmy oraz podgrzebieniowy, naramienny, obły mniejszy i większy oraz podłopatkowy. Wszystkie te mięśnie unerwione są przez gałęzie części grzbietowej splotu ramiennego.

Mięsień nadgrzebieniowy ma kształt zbliżony do trójkąta i rozpoczyna się w dole nadgrzebieniowym łopatki i na powięzi nadgrzebieniowej. Włókna tego mięśnia biegnąc w kierunku bocznym zbiegają się aby jako silne i krótkie ścięgno przyczepić się do guzka większego kości ramiennej a dokładnie do jego powierzchni górnej. Warto zwrócić tutaj uwagę na fakt, że poza kością ramienną jako samą kością przyczepia się również do torebki stawowej stawu ramiennego tak samo jak m. podłopatkowy, podgrzebieniowy czy obły mniejszy. Dzięki temu, że wzmacniają one niejako tą torebkę nie musi być ona gruba ale też zaburzenia funkcjonowania któregoś z tych mięśni będzie bardzo łatwo przenosiło swoje napięcie na pozostałe. Poza tym powięź nadgrzebieniowa, która została wspomniana przy przyczepie początkowym, która przyczepia się dookoła dołu nadgrzebieniowego w swojej części środkowej jest bardzo mocna ale kierując się w bok w stronę barku staje się coraz cieńsza. Dół nadgrzebieniowy łopatki z powięzią nadgrzebieniową tworzą dla mięśnia nadgrzebieniowego tunel czy też zamkniętą komorę kostno – włóknistą gdzie może dojść do sklejeń i do restrykcji niekoniecznie spowodowanych samym mięśniem a tym co go otacza.
Pamiętajmy też, że mięsień nadgrzebieniowy jest przykryty częściowo od strony przyśrodkowej przez mięsień czworoboczny grzbietu, który jest mięśniem u praktycznie każdego człowieka w jakiejś mniejszej lub większej dysfunkcji a jego napięcia będą również wpływały na pracę omawianego mięśnia. Dodatkowo mięsień też na swoim przebiegu biegnie pod stawem barkowo – obojczykowym, który łączy obojczyk z łopatką, jest łatwo wyczuwalny palpacyjnie i odpowiada pod względem ruchomości stawowi kulistemu choć bardzo ograniczonemu w swoich możliwościach wykonania tych ruchów. Biegnie on również pod więzadłem kruczo – barkowym będącym szerokim i podłużnym pasmem biegnącym nad stawem ramiennym i wchodzącym w skład tzw. sklepienia stawu ramiennego ważnego dla ochrony stawu ramiennego przez urazami oraz chroni kość ramienną przed wywichnięciem się ku górze. no i na swoim końcu – pod mięśniem naramiennym.
Wracając do samego mięśnia nadgrzebieniowego chciałam Wam zwrócić uwagę na to, że uczenie się samych przyczepów kostnych danego mięśnia może być o wiele prostsze ale niekoniecznie może oddawać funkcjonowanie danego mięśnia w jego środowisku gdyż nic w organizmie samo dla siebie nie istnieje – wszystko ze sobą koreluje w różnych ujęciach warstwowych, co obok czego, jakich ma synergistów i antagonistów, jakie ma unerwienie czy jaki jest rozwój embrionalny danej struktury – wszystko to i wiele innych czynników o których nie wspomniałam (aby nie mieszać Wam już w głowie) ma na siebie wzajemny wpływ więc warto spojrzeć na mięsień trochę szerzej niż od przyczepu do przyczepu – szczególnie tego kostnego.
Funkcją tego mięśnia jest odwodzenie i przy tym ruchu pięknie współpracuje z mięśniem naramiennym. Odpowiedzialny jest również za napinanie torebki stawowej stawu ramiennego o czym wspomniałam już wcześniej ale poza tym należy do słynnych rotatorów stawy ramiennego (bo kto nie słyszał o czymś takim jak uszkodzenie stożka rotatorów) rotując na zewnątrz ale też nieznacznie zgina ramię.
Unerwiony jest on z nerwu nadłopatkowego z przestrzeni C5 – C6 czyli jeśli popatrzymy na dermatomy będzie do ramię i przedramię od strony promieniowej czyli od kciuka co też łatwo zapamiętać bo kciuk również te dermatomy obejmują – oczywiście C6 bo C5 to ramię, Na niektórych rycinach znajdziecie jeszcze palec wskazujący po stronie od kciuka ale głównie zapamiętajcie, że kciuk i linia przedłużająca się od niego na ramię co będzie bardzo pomocne w diagnostyce.

 

Link do podcastu: https://www.spreaker.com/episode/44122384

Grafika do pobrania: anatomia@anatomiaw5minut.pl temat: miesień-nadgrzebieniowy

Group 4
Group 3
logo_PIFS_glowne_transparent
agencja innowacji logo
stopka imoje
Facebook-f Instagram Youtube
SUBSKRYBUJ NEWSLETTER

®FIZJOMASTER – Wszystkie prawa zastrzeżone. Korzystając z portalu, akceptujesz politykę prywatności oraz regulamin.