MASAŻ TKANEK GŁĘBOKICH (MTG) – intuicyjna praca z powięzią, ale czy na pewno?

Głęboki masaż łącznotkankowy jest intuicyjną formą pracy z drugim człowiekiem, niezwykłą przygodą kierującą się w głąb naszego ciała. Terapia manualna to piękna dziedzina. Nie sposób go się nauczyć, nie rozumiejąc wartości poszczególnych warstw naszej tkanki, ich współzależności i wzajemnych korelacji. W trakcie pracy podążamy za szlakami napięciowymi, analizujemy, co się dzieje z ciałem pacjenta, interpretujemy jego reakcje i nadajemy odpowiedni bieg terapii. Zawsze indywidualnie, delikatnie, bezpiecznie dla pacjenta. Ta forma pracy winna być niebolesna, ale intensywna i pewna – nazwa, głęboki może być tu myląca, gdyż terapia wpływa na ruchomość tkanek (efekt uzyskiwany jest poprzez stymulację receptoralną), ale odbywa się na warstwach powierzchownych. Ta forma pracy nakierowana jest na wspomaganie i odżywianie układu mięśniowo-powięziowego, poprawę przesuwalności tkanek względem siebie, reedukację jej struktury i funkcji. Aktualnie jest to powszechna forma pracy z pacjentem, szczególnie w przebiegu dysfunkcji narządu ruchu, jednakże nie zawsze bywa skutecznym narzędziem terapeutycznym. Mnogość podejść, uwarunkowania terapeuty oraz jego wiedza i czucie są tu kluczowe, praktyka czyni mistrza. A największych mistrzów cechuje pokora. W masażu tkanek głębokich narzędziami terapeutycznymi nazywamy części ciała, którymi wykonujemy terapię.

Chcesz odbyć KURS terapii powięziowej? Wpadaj Kursy i warsztaty – Masaż tkanek głębokich

Głęboki masaż łącznotkankowy – narzędzia terapeutyczne w MTG

• palce

Pamiętaj, żeby zawsze przy pracy były lekko zgięte we wszystkich stawach i utrzymuj stałe napięcie izometryczne. Absolutnie wystrzegajcie się przeprostów w stawach.

Kiedy poczujesz, że palce są zmęczone lub potrzebujesz większej siły, użyj kostek palców.

• kostki palców

Są „narzędziem”, które wykorzystywane w odpowiedni sposób zaoszczędzi energie terapeuty. Należy pamiętać, aby nadgarstek był zawsze wyprostowany, każde jego ugięcie spowoduje utratę siły ruchu, a także kumulowanie się ich w środku nadgarstka.

• pięść

Właściwa jest pozycja gdy po zamknięciu pięści drugi palec prowadzi ruch, a kolejne ustawione są jak szczeble drabiny (równolegle pod nim) i za nim podążają. Terapia powięzi z użyciem pięści wcale nie musi być brutalna.

• przedramię

Jest bardzo przydatne kiedy pracujemy na większej powierzchni ciała poniżej kręgosłupa szyjnego. W większości przypadków używa się miękkiej pokrytej mięśniami, części przedramienia. Pracując przedramieniem, cała kończyna pozostaje w rozluźnieniu, wprowadzając bodziec w układ mięśniowo-powięziowy pacjenta.

• łokieć

Używanie łokcia jest dość łatwą do opanowania techniką. Używa się jej do bardzo głębokiej pracy i na wszystkich obszarach poniżej kręgosłupa szyjnego może ona zastąpić kciuki. Sesja masażu głębokiego z użyciem łokcia wcale nie musi być bolesna. Nauka masażu tkanek głębokich wcale nie musi być trudna.

Terapia tkanek głębokich, czy boli?

Dobór odpowiedniego narzędzia będzie kluczowy w kwestii efektywności zabiegu. Od czego będzie zależeć? Koncepcja masażu tkanek głębokich zakłada, że dobór odpowiednich narzędzi w terapii zależy od kilku faktów: gabaryty pacjenta i terapeuty, rejon ciała poddawany terapii, wygoda i ergonomia prowadzenia terapii oraz i to chyba kluczowe, efekt terapeutyczny, który chcemy osiągnąć. Małe narzędzia będzie cechować większa precyzja, będziemy ich używać na mniejszych powierzchniach ciała, mogą być bardziej odczuwalne przez pacjenta, z kolei te większe będą miały bardziej rozległy charakter działania. Stosujemy je na większych powierzchniach ciała i mogą być odczuwane bardziej komfortowo dla pacjenta. Co istotne zawsze wybierając część ciała, którą będziemy wykonywać pracę, winniśmy pamiętać, iż ma ona pełnić rolę zarówno efektora jak i receptora w naszej terapii. Musimy pamiętać, że w naszej i pacjenta skórze ulokowane są liczne receptory przekazujące informację neuro-fizjologiczną do mózgu naszego pacjenta i nas samych. Bieżąca interpretacja otrzymywanych poprzez dotyk.

Chcesz razem z nami odbyć KURS terapii tkanek głębokich? Kursy i warsztaty – Masaż tkanek głębokich

Jak wygląda sesja masażu głębokiego?

Techniki w masażu tkanek głębokich opierają się na subtelnej kompresji, która może być wykonywana w dowolny sposób. Należy jednak pamiętać, że najważniejszy element stanowi elongacja tkanek uzyskana poprzez wprowadzenie sił ścinających. Techniki wykonywane są bardzo powoli, nawet leniwie. W tej formie pracy nie stosuje się środków poślizgowych, a reakcja opiera się na odczuciach płynących z masażu. Czy boli…no czasami się zdarza, ale niekoniecznie musi tak być… dużo zależy, kto pracę wykonuje i jakie ma do tego nastawienie. Nacisk zawsze musi być dostosowany do możliwości pacjenta. Nie ma reguły, co do jego stosowania. Nacisk na tkanki powinien być zadawany pod kątem 45 stopni, bądź mniejszym, to kompromis między siłami kompresji i trakcji na tkanki, by zachować przesuwalność. Techniki w masażu tkanek głębokich mogą być wykonywane na tkankach biernie leżących, w pozycjach ułożeniowych jak i tkankach poddawanych powolnym ruchom. Tkanki mogą być ustawione w skróceniu, mogą znajdować się w pozycji neutralnej, bądź mogą być ułożone w wydłużeniu. Stosuj techniki mięśniowo powięziowe w pracy z klientem.

Terapia powięzi – techniki masażu tkanek głębokich.

1. techniki rozciągające (wydłużające) tkanki – stosowane względem tkanek skróconych, mogą być wykonywane zarówno z wykorzystaniem ruchu czynnego, jak i biernego, ale także bez poruszania okolicą poddawaną terapii. Jeżeli wykonywane są z ruchem, to zazwyczaj technikę wykonuje się wzdłuż przebiegu włókien mięśniowych od przyczepu dalszego do bliższego. Należy pamiętać, że podczas napięcia mięśnia dochodzi do usztywnienia powięzi mięśnia (śródmięsnej, omięsnej i namięsnej), co skutkuje brakiem możliwości jej odkształcania.

2. techniki stymulujące mięśnie do skracania – wykorzystywane w stosunku do grup mięśniowych o obniżonym napięciu (mięśni hipotonicznych). Zakłada się, że istnieje możliwość poprawy mobilności tkanek, w kierunkach ułatwiających pracę mięśni. Techniki mięśniowo-powięziowe skutecznie obniżą ich napięcie i przywrócą prawidłową trofikę.

3. techniki z zablokowaniem – polegają na wybraniu luzu tkankowego i wykonywaniu kończyną pacjenta ruchu wywołującego rozciąganie tkanek.

4. techniki w przegrodach międzymięśniowych – nazywane także dzieleniem przedziałów mięśniowych, ich celem jest zwiększenie przesuwalności mięśni względem siebie. Techniki te mogą być wykonywane zarówno z ruchem czynnym jak i biernym.

5. technika masażu w poprzek włókien mięśniowych – rytmicznie wykonywane ruchy w poprzek włókien ze stopniowo zwiększanym naciskiem mają na celu obniżenie napięcia mięśni jeśli są wykonywane łagodnie i podniesienie progu wrażliwości bólowej, jeżeli wykonywane są z użyciem większej siły.

6. techniki pionowego i poziomego rozluźniania – to techniki wywodzące się z rozluźniania mięśniowo – powięziowego, które polegają na wyszukiwaniu i usuwaniu restrykcji w tkankach poprzez odkształcanie mięśnio – powięzi pionowo i poziomo względem kości, we wszystkich możliwych do wykonania kierunkach.

Jak widzisz, głęboki masaż łącznotkankowy wpływa na napięcia tkankach, pod wpływem naszej terapii reaguje w określony sposób tkanka mięśniowa i zanurzone w niej receptory, a więc pracujemy z układem nerwowym. MTG działa neutralizując ból mięśni, co wpływa na dolegliwości naszych pacjentów takie jak: bóle pleców, barków czy bioder.

Działaj, doświadczaj, analizuj!