Tag: #tarczyca #hormony #szyja

Tarczyca jest jednym z najważniejszych gruczołów w ciele człowieka. Hormony, które wydziela, są niezbędne dla zachowania zdrowia i dobrej kondycji psychofizycznej. To dzięki nim nasz układ pokarmowy, rozrodczy, krwionośny i nerwowy działają tak, jak należy. I choć chorująca tarczyca nie boli, to niedobór wydzielanych przez nią hormonów może być bardzo dotkliwy. Masz pacjentów, którzy zgłaszają problemy z wagą i zdrowiem psychicznym? Ten wpis jest dla Ciebie.

Praca tarczycy i jej położenie

Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego (endokrynnym), który odgrywa kluczową rolę w regulacji metabolizmu, wzrostu i rozwoju organizmu. Jest położona w przedniej części szyi, poniżej krtani, i ma kształt motyla z dwoma płatami bocznymi połączonymi cieśnią.

Struktura tarczycy a przemiana materii

• Płaty boczne: Dwa płaty boczne są połączone cieśnią i znajdują się po obu stronach tchawicy.
• Cieśń: Cieśń to wąska część gruczołu, łącząca oba płaty boczne.

Pęcherzyki tarczycowe:

Strukturalnie tarczyca składa się z pęcherzyków tarczycowych, które są wypełnione koloidem zawierającym tyreoglobulinę, białko będące prekursorem hormonów tarczycy. Tarczyca jest pojedynczym gruczołem położonym między krtanią a tchawicą, kształtem przypominającym motyla. Składa się z dwóch pęcherzykowatych płatów (prawego i lewego) połączonych cieśnią i waży ok. 30 gramów. Można powiedzieć, że jest to gruczoł do zadań specjalnych! A wiesz, że na tarczycy mogą tworzyć się guzki? To wskazanie do pogłębionej analizy hormonalnej i badania obrazowego.

Na szkoleniu z zakresu Terapia Wisceralna omawiamy kwestie, jak wspomóc możliwości samoleczenia gruczołów wydzielania dokrewnego.

Znaczenie hormonów i rola tarczycy, znasz?

Wydziela trzy hormony – kalcytoninę, tyroksynę (fT4) oraz trójjodotyroninę (fT3). Ten pierwszy odpowiada głównie za gospodarkę wapniowo-fosforanową w organizmie. Hormony fT3 i fT4 odpowiadają natomiast za procesy metaboliczne, w tym za metabolizm tłuszczów, białek i węglowodanów. Odgrywają także bardzo istotną rolę w pobudzaniu mięśnia sercowego, funkcjonowaniu mózgu i całego układu nerwowego. Do wytworzenia tych hormonów tarczycę pobudza pochodzący z przysadki mózgowej hormon tyreotropowy, czyli TSH. A czy u swoich pacjentów sprawdzasz funkcje hormonów tarczycy? Wszystko odbywa się na zasadzie sprzężenia zwrotnego. Wraz ze wzrostem poziomu hormonów fT3 i fT4, spada stężenie TSH. Z kolei, gdy ich poziom jest niski, TSH automatycznie wzrasta.

Wpływ hormonów tarczycy

Tarczyca produkuje trzy główne hormony:

• Tyroksyna (T4): Główny hormon produkowany przez tarczycę, który zawiera cztery atomy jodu. Jest mniej aktywny metabolicznie niż trójjodotyronina, ale stanowi większość hormonów tarczycy w krwiobiegu.
• Trójjodotyronina (T3): Aktywniejsza forma hormonu tarczycy, zawierająca trzy atomy jodu. T3 jest odpowiedzialna za regulację wielu procesów metabolicznych.
• Kalcytonina: Hormon wpływający na gospodarkę wapniową w organizmie, wytwarzany przez komórki C tarczycy (komórki okołopęcherzykowe).

Regulacja wydzielania hormonów tarczycy

Wydzielanie hormonów tarczycy jest kontrolowane przez układ podwzgórzowo-przysadkowy:

1. Podwzgórze: Wydziela hormon uwalniający tyreotropinę (TRH), który stymuluje przysadkę mózgową.
2. Przysadka mózgowa: Wydziela hormon tyreotropowy (TSH), który bezpośrednio stymuluje tarczycę do produkcji T3 i T4.
3. Sprzężenie zwrotne: Poziomy T3 i T4 we krwi wpływają na podwzgórze i przysadkę mózgową poprzez mechanizmy sprzężenia zwrotnego, regulując dalsze wydzielanie TRH i TSH.

Funkcje hormonów tarczycy

Hormony tarczycy mają szeroki zakres działania:

1. Regulacja metabolizmu: Zwiększają tempo przemiany materii, co wpływa na produkcję energii i ciepła.
2. Wpływ na układ nerwowy: Niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania układu nerwowego, zwłaszcza w okresie prenatalnym i wczesnym dzieciństwie.
3. Regulacja wzrostu i rozwoju: Wspomagają wzrost kości, rozwój układu mięśniowego i innych tkanek.
4. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy: Zwiększają częstość akcji serca, objętość wyrzutową serca i przepływ krwi.
5. Regulacja gospodarki wodno-elektrolitowej: Wpływają na retencję wody i równowagę elektrolitową.

Choroby tarczycy, choroba Hashimoto i niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy

Istnieje wiele schorzeń związanych z nieprawidłowym funkcjonowaniem tarczycy, w tym:

1. Niedoczynność tarczycy: Stan, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy. Może prowadzić do objawów takich jak zmęczenie, przyrost masy ciała, depresja, zimne nietolerancje i zaburzenia pamięci.
2. Nadczynność tarczycy: Stan, w którym tarczyca produkuje nadmierne ilości hormonów tarczycy. Objawy mogą obejmować utratę masy ciała, nerwowość, drżenie rąk, nadmierne pocenie się i przyspieszenie akcji serca.
3. Choroba Hashimoto: Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy prowadzące do jej niedoczynności.
4. Choroba Gravesa-Basedowa: Autoimmunologiczne schorzenie powodujące nadczynność tarczycy.
5. Wole: Powiększenie tarczycy, które może być spowodowane niedoborem jodu, stanami zapalnymi lub guzami tarczycy.

Rehabilitacja tarczycy, wpływ fizjoterapeuty na hormony tarczycowe

Rehabilitacja tarczycy, wykorzystująca zaawansowane techniki terapii manualnej, może mieć znaczący wpływ na poprawę funkcji tego gruczołu, szczególnie w przypadkach zaburzeń takich jak niedoczynność, nadczynność czy przewlekłe zapalenie tarczycy. Tarczyca, będąca kluczowym elementem układu endokrynnego, jest silnie związana z biomechaniką szyi, a wszelkie zaburzenia w tej strefie mogą negatywnie wpływać na jej funkcjonowanie. Fizjoterapeuci, poprzez precyzyjnie dobrane interwencje manualne, mogą wpływać na poprawę ruchomości tkanek otaczających tarczycę, zwiększając tym samym jej ukrwienie i usprawniając procesy metaboliczne.

Jednym z kluczowych elementów terapii jest mobilizacja kręgosłupa szyjnego, szczególnie w odcinku C4-C7, gdzie przebiegają naczynia krwionośne kluczowe dla ukrwienia tarczycy. Poprawa ruchomości tych segmentów może bezpośrednio wpływać na lepsze dotlenienie i odżywienie gruczołu, co wspiera jego zdolność do produkcji hormonów T3 i T4. Dodatkowo, techniki mięśniowo-powięziowe, takie jak masaż tkanek miękkich, pomagają zredukować nadmierne napięcie mięśniowe w obrębie szyi i klatki piersiowej, co również przekłada się na poprawę krążenia i redukcję stanów zapalnych w okolicach tarczycy.

Terapia wisceralna w praktyce fizjoterapeuty

Terapia wisceralna, skoncentrowana na mobilizacji samej tarczycy, jest szczególnie skuteczna w przypadkach, gdzie gruczoł jest unieruchomiony przez zrosty czy przewlekłe stany zapalne. Delikatne manipulacje poprawiają jej ruchomość względem otaczających struktur, co nie tylko poprawia krążenie, ale również może pozytywnie wpływać na wydzielanie hormonów. Techniki neuro-mięśniowe, takie jak proprioceptywne neuromobilizacje, mogą dodatkowo stymulować autonomiczny układ nerwowy, który odgrywa kluczową rolę w regulacji funkcji tarczycy. Poprzez wpływ na nerwy autonomiczne, fizjoterapeuta może pośrednio wpływać na lepsze zrównoważenie hormonów, co jest istotne w przypadku zarówno nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy.

Rehabilitacja tarczycy, prowadzona przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę, może stanowić wartościowe uzupełnienie tradycyjnego leczenia farmakologicznego. Poprzez zaawansowane techniki manualne, możliwe jest nie tylko wsparcie funkcji gruczołu, ale także znacząca poprawa jakości życia pacjentów z zaburzeniami tarczycy. Warto podkreślić, że każda interwencja fizjoterapeutyczna powinna być poprzedzona dokładną diagnostyką i ścisłą współpracą z lekarzem endokrynologiem, aby terapia była skuteczna i bezpieczna.

Podsumowując, tarczyca to niewielki narząd, bez którego nie moglibyśmy sprawnie funkcjonować. Niestety czasem i ona choruje. Najczęściej mamy do czynienia z dwoma stanami: z niedoczynnością lub z nadczynnością tarczycy. Objawiają się one na wiele różnych sposobów. Oba wymagają diagnostyki oraz terapii, ponieważ nieleczona tarczyca może prowadzić do poważnych powikłań. Zrozumienie funkcji i roli tarczycy jest kluczowe dla diagnostyki i leczenia różnych zaburzeń endokrynnych. W praktyce klinicznej ocena stanu tarczycy obejmuje badania fizykalne, ultrasonografię, oraz testy laboratoryjne mierzące poziomy TSH, T3 i T4. A fizjoterpeuta może z nią jak najbardziej pracować.