fizjomaster@fizjomaster.com

Autor: Krzysztof Rujna

Kategorie
fizjomaster

Stres fizyczny a stres emocjonalny, czyli o roli kortyzolu we krwi!

stres

Słyszałeś kiedyś o hormonie stresu??? Dziś kilka słów o kortyzolu, biochemicznym markerze stresu, tak da się to zbadać! A czy dbanie o poziom kortyzolu we krwi będzie niezwykle ważne zarówno u Ciebie jak i Twoich pacjentów? Oczywiście że tak!

Jest on hormonem steroidowym, produkowanym w korze nadnerczy przez warstwę pasmowatą, który odgrywa kluczową rolę w regulacji wielu ważnych funkcji w organizmie. Jego produkcja jest stymulowana przez adrenokortykotropinę (ACTH), hormon wydzielany przez przysadkę mózgową.

Hormon ACTH i jego wydzielanie.

Stężenie kortyzolu jest zależne od pory dnia – w godzinach porannych jest najwyższe, a w godzinach wieczornych najniższe, co jest istotne przy zasypianiu. We krwi kortyzol występuje głównie w postaci związanej z białkami osocza, transkortyną i albuminą, są one  nośnikami i transporterami hydrokortyzonu, jedynie niewielka jego część występuje w postaci wolnej, czyli aktywnej. 

Hormon steroidowy – rola hydrokortyzonu i jego ogólnoustrojowe stosowanie.

Kortyzol pełni w ludzkim organizmie bardzo wiele istotnych funkcji. Czy odpowiedni poziom kortyzolu ma znaczenie? W wersji mikro wpływa na geny oraz stabilizuje błony komórkowe. Z punktu widzenia metabolizmu reguluje poziom cukru, białek i tłuszczu we krwi oraz wpływa na jej ciśnienie, działa także na pracę układu odpornościowego, człowiek zestresowany to człowiek chory, zmęczony i zniszczony!

W zakresie gospodarki białkowo – tłuszczowej hydrokortyzon odpowiada za nasilenie rozpadu białek i tłuszczów w organizmie, dlatego „spalanie tłuszczu” na siłowni lub w trakcie ruchu ma prawo istnieć. Kortyzol jest produkowany w trakcie aktywności fizycznej, jej areobowej postaci przede wszystkim. Kortyzol cechuje też funkcja zatrzymywania sodu w organizmie, ograniczania resorpcję wapnia i fosforu, oraz działa przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Więc dieta obniżająca poziom kortyzolu we krwi wydaje się sensowna, nie sądzisz?

Badanie poziomu kortyzolu, co robi przysadka mózgowa?

Utrzymanie wydzielania tego hormonu jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania Twojego organizmu, przeczytaj te kilka uwag, które przygotowaliśmy dla Ciebie poniżej, zwracaj na to uwagę u swoich pacjentów w gabinecie. Hormony mają moc i mogą nieźle namieszać w ciałach naszych pacjentów. A więc znowu balans, a raczej homeostaza dynamiczna. Czy niski i podwyższony poziom kortyzolu wpłyną na ciało? Pewnie, że TAK.

Nadmiar kortyzolu:

  • może prowadzić do zespołu Cushinga, który charakteryzuje się otyłością, wysokim ciśnieniem krwi, cukrzycą, słabością mięśni, zmianami w wyglądzie skóry i innymi problemami zdrowotnymi.

Niski kortyzol:

  • może prowadzić do choroby Addisona, charakteryzującej się zmęczeniem, utratą masy ciała, niskim ciśnieniem krwi i hiperpigmentacją skóry.

Jeśli zauważasz powyższe objawy, to masz wskazania do oznaczenia stężenia kortyzolu, zbadasz to?

Efekty uboczne i objawy nadmiaru kortyzolu:

Przewlekły stres i związany z nim długotrwały wysoki poziom kortyzolu mogą mieć szereg negatywnych konsekwencji dla naszego zdrowia, w tym:

  • Zaburzenia metaboliczne (np. cukrzyca typu 2, otyłość)
  • Zaburzenia układu sercowo-naczyniowego (np. wysokie ciśnienie krwi, choroby serca)
  • Zaburzenia psychiczne (np. depresja, lęk)
  • Zaburzenia snu
  • Osłabienie układu odpornościowego.

Na zmiany poziomu kortyzolu we krwi pacjenta mogą wpływać liczne czynniki takie jak choroby nowotworowe, gorączka i infekcje oraz długotrwały stres powodowany pracą zawodową. Zminimalizuj skutki nadmiaru kortyzolu we krwi, oddasz krew do badań?

Kiedy wykonać badanie kortyzolu? Miejscowe stosowanie?

Jeśli zauważysz niepokojące symptomy, rozdrażnienie, bezsenność, zmęczenie lub obniżenie nastroju to znak, że coś może być na rzeczy, działaj! Jeśli masz problem z działaniem tarczycy i zauważasz zmiany zabarwienia swojej skóry lub osłabienie włosów i paznokci, zbadaj! Jeżeli z jakiś powodów podejrzewasz nowotwór, albo gdy masz problemy sercowo – naczyniowe również warto go oznaczyć, pomoże w dobraniu bardziej celowanej terapii dla Ciebie. Chcesz zadbać o przygotowanie do badania poziomu kortyzolu? Samo badanie też nie jest straszne, pobranie krwi, kilkukrotne oznaczenie, raczej w warunkach szpitalnych. Więc weź wolne w pracy, słuchaj ciała, odpocznij. Sprawdzenie poziomu kortyzolu jest cholernie ważne, czy muszę Ci to mówić?

Normy kortyzolu we krwi

W badaniu norma stężenia we krwi zawiera się między 150 a 500 nmol/L. Zwiększony poziom kortyzolu może wskazywać na kwestie nowotworowe, guzy przysadki mózgowej oraz chorób takich jak anoreksja, depresja oraz przewlekły stres. Obniżony poziom kortyzolu można notować przy niedoczynności przysadki lub podwzgórza oraz w przebiegu niedoczynności nadnerczy związanych z uszkodzeniem narządu. Objawiać będzie się to apatią, osłabieniem ogólnym organizmu, spadkiem sił witalnych, oraz bólami brzucha. Ekstremalnie obniżony poziom kortyzolu u pacjenta poddanego silnemu stresowi może nawet doprowadzić do tzw. przełomu nadnerczowego, przebiegającego z utratą przytomności, zaburzeniami świadomości, spadkiem ciśnienia i tachykardią – stan zagrożenia życia!

Przyczyny zwiększonego stężenia?

Czy wyłapiesz objawy nadmiaru kortyzolu? Najczęstszą przyczyną podwyższonego poziomu kortyzolu jest zespół Cushinga. W przypadku odmiany endogennej, zwiększone wydzielanie hormonu wynika z obecności guza przysadki uwalniającego ACTH lub guza nadnerczy produkującego sam kortyzol. Innym czynnikiem wywołującym zespół Cushinga jest długotrwałe przyjmowanie glikokortykosteroidów, np. w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów. Mówimy wtedy o chorobie jatrogennej. Chociaż termin „hormon stresu” wielu osobom kojarzy się negatywnie, warto wiedzieć, że kortyzol pełni wiele istotnych funkcji. Wszelkie odstępstwo od normy trzeba wyłapać, hydrokortyzon nie może żyć własnym życiem w Twoim ciele. W sytuacji gdy ciało jest zestresowane, wysyła sygnał do nadnerczy, aby uwolnić hormony takie jak m.in. kortyzol i adrenalinę. W ten sposób organizm przygotowuje się na potencjalnie niebezpieczną sytuację, a po uspokojeniu się, hormony zazwyczaj wracają do swojego naturalnego poziomu. Jeśli organizm nieustannie odczuwa stres, hormony nie zawsze wracają do swojego normalnego poziomu. Utrzymanie takiego stanu długofalowo może obejmować negatywne konsekwencje dla wielu układów i procesów w organizmie. Znacznie zwiększa się wtedy ryzyko wystąpienia takich schorzeń jak choroby serca, cukrzyca, otyłość, insulinooporność, jak również  wystąpienie lęku i depresji. Zaburzenia kortyzolu będą miały swojej skutki uboczne. Wśród innych dolegliwości związanych z wysokim poziomem kortyzolu pojawiają się problemy z przysadką mózgową (ważnym organem u podstawy mózgu, który pomaga kontrolować wydzielanie hormonów), zaburzenia produkcji estrogenów, czy wzrost ryzyka pojawienia się guzów nadnerczy co będzie miało swoje efekty uboczne. Warto zaznaczyć, że również niektóre leki mogą powodować wzrost poziomu kortyzolu, np. część sterydów lub doustne środki antykoncepcyjne. Z tego względu ważne jest, aby być pod stałą opieką lekarza w celu monitorowania stanu zdrowia i  ustalenia odpowiednich dawek medykamentów by niwelować skutki uboczne ich stosowania..

Skutki uboczne podwyższonego poziomu kortyzolu mogą być opłakane dla organizmu.

Wydzielanie kortyzolu jest złożonym procesem regulowanym przez wiele różnych czynników. Rozumienie tych czynników jest ważne w kontekście zarówno ogólnego zdrowia, jak i w sytuacjach klinicznych, w których nieprawidłowe poziomy hydrokortyzonu mogą wskazywać na konkretne problemy zdrowotne lub zaburzenia funkcjonalne. Neutralizacja lub regulacja poziomu kortyzolu w organizmie to proces, który można wspierać poprzez różne interwencje, w tym przez fizjoterapię. Fizjoterapia, w połączeniu z innymi podejściami zdrowotnymi, może być skuteczna w zmniejszaniu stresu i regulacji poziomu kortyzolu.

Przyczyny zmniejszonego stężenia?

A wiesz czemu pojawia się niski poziom kortyzolu? Nadmierne obniżenie poziomu kortyzolu związane jest z niedoczynnością kory nadnerczy. Wynikać może z upośledzenia funkcji przysadki i niewystarczającej produkcji ACTH. Normy kortyzolu mają istotne znaczenie dla funkcji naszego ciała. Inną przyczyną jest choroba Addisona, czyli uszkodzenie nadnerczy w procesie autoimmunizacji – niszczenia własnych tkanek przez układ odpornościowy.  

Jak wygląda diagnostyka choroby Addisona? Lekarz specjalista po zebraniu wywiadu od pacjenta oraz badaniu fizykalnym (np. rozpoznanie typowych zmian skórnych dla tego schorzenia) może stwierdzić podejrzenie choroby Addisona. Później zleci pacjentowi dodatkowe badania takie jak — badania laboratoryjne: wykonanie morfologii krwi, oznaczenie stężenia elektrolitów, glukozy, mocznika i kreatyniny. A więc istnieją wskazania do oznaczenia stężenia kortyzolu we krwi.

Istotnym element, by rozpoznać chorobę Addisona, jest wykonanie badań hormonalnych. Badanie polega na wykonaniu testu stymulacyjnego z użyciem syntetycznej kortykotropiny. Po podaniu leku dożylnie lub domięśniowo wykonuje się w określonych odstępach czasu (0, 30, 60 min) oznaczenie kortyzolu (stężenia) we krwi. Dodatkowo lekarz może też skierować pacjenta na badanie stężenia innych hormonów: DHEA-S, androstendionu i aldosteronu.

Aby ustalić przyczynę choroby Addisona, lekarz powinien zlecić badania w kierunku przeciwciał przeciwnadnerczowych. Czasem też może zalecić badanie na przeciwciała przeciwtarczycowe lub skierować przeciwko innym narządom.

Jak to leczyć? Leczenie polega na przewlekłej, trwającej do końca życia terapii substytucyjnej składającej się z:

  • glikokortykosteroidów, zastępujących funkcje kortyzolu. Dąży się do odtworzenia naturalnego dobowego rytmu kortyzolu, dlatego zaleca się podawanie ich w dwóch lub trzech dawkach. Bardzo istotne jest również dostosowywanie dawki zgodnie z zaleceniami lekarza w sytuacjach stresowych, nadmiernej aktywności fizycznej czy infekcji.
  • fludrokortyzonu, zastępującego funkcję aldosteronu. W chorobie Addisona dieta z ograniczeniem podaży soli nie jest powszechnie zalecana.
  • dehydroepiandrosteronu, zastępującego funkcję nadnerczowych androgenów.

Każdorazowo, niezależnie od przyczyny podstawę leczenia stanowi suplementacja syntetycznego odpowiednika kortyzolu. W leczeniu stosuje się sterydy (preparaty kortyzonu). Przyjmując syntetyczny odpowiednik kortyzolu, należy starać się odtworzyć dobowy cykl jego wydzielania. Lekarz zaleci przyjmowanie większej dawki rano, kiedy w prawidłowo funkcjonującym organizmie sekrecja tego hormonu jest najwyższa. Należy również pamiętać, że organizm zużywa więcej kortyzolu w sytuacji stresu. Dlatego w przypadku narażenia na silny stres, w przypadku infekcji, urazu mechanicznego czy operacji, lekarz zaleci incydentalne zwiększanie przyjmowanych dawek. Zwykle suplementować należy również aldosteron i tu zadanie jest prostsze – sprowadza się do połknięcia jednej tabletki dziennie. Jeśli istnieje taka możliwość, należy leczyć chorobę będącą przyczyną upośledzenia działania kory nadnerczy lub próbować ograniczać jej negatywne skutki. Jeżeli brakom kortyzolu i aldosteronu towarzyszy niedobór androgenów nadnerczowych, należy również przyjmować syntetyczne substancje androgenowe. O poprawnie dobranej dawce i harmonogramie przyjmowania leków świadczyć będzie ustąpienie objawów zewnętrznych choroby Addisona. Niezbędne jest ścisłe przestrzeganie dawkowania, jakie zalecił lekarz. Nie należy przerywać leczenia. Choroba Addisona leczona jest przez całe życie. Chory powinien także za każdym razem informować lekarza leczącego oraz stomatologa, że cierpi na chorobę Addisona. Jeśli przyjmowane dawki leków odpowiadają zapotrzebowaniu, to choroba nie skraca życia, a jego jakość również nie ulega znacznemu pogorszeniu. Chorzy nie muszą ograniczać aktywności fizycznej. Szczególną uwagę należy zwrócić na chorych mających być poddanymi zabiegom chirurgicznym. Zwykle układa się im specjalny schemat przyjmowania hormonów na kilka dni przed planowanym zabiegiem, tak by nie dopuścić do wystąpienia przełomu nadnerczowego. Chorzy muszą również przywiązywać dużą wagę do diety, która powinna zawierać odpowiednią ilość białka i węglowodanów oraz jonów sodu i potasu.

Hormon adrenokortykotropowy a bezpieczne stosowanie Fizjoterapii.

Pamiętaj, że w ramach swojej praktyki jesteś w stanie w istotny sposób pomóc swoim pacjentom poprzez metody terapeutyczne, które stosujesz na co dzień. Ruch, adaptowana aktywność fizyczna, terapia manualna i masaż oraz stosowanie zabiegów z zakresu psychoterapii i bodźców fizykalnych pozwoli na szybsze, lepsze i trwalsze rezultaty. Czy oznaczenie poziomu kortyzolu wpływać będzie na proces terapii? Jasne, będziesz mógł dokonać optymalizacji leczenia pacjenta ale też dobrać odpowiednie dla niego obciążenia.

Kilka pomysłów na obniżenie poziomu kortyzolu w organizmie znajdziesz poniżej.

Ćwiczenia fizyczne:

  • Umiarkowana aktywność fizyczna:

Regularne ćwiczenia o umiarkowanej intensywności, takie jak joga, pilates, pływanie, czy szybki spacer, mogą obniżyć poziom kortyzolu, poprawiając ogólny nastrój i zmniejszając stres.

  • Ćwiczenia relaksacyjne:

Techniki oddechowe i ćwiczenia relaksacyjne mogą pomóc w redukcji stresu i w konsekwencji obniżyć poziom kortyzolu.

Terapia manualna:

  • Masaż:

Masaż terapeutyczny może zmniejszać stres fizyczny i emocjonalny, przyczyniając się do obniżenia poziomu kortyzolu. Dotyk, kontakt, rozmowa działają kojąco na układ nerwowy. Komunikacja niewerbalna ma tu istotne miejsce.

Tu możemy pomóc, mniejsze podpotyliczne i nerw błędny działają cuda. Kliknij (https://fizjomaster.com/produkt/masaz-tkanek-glebokich/)

  • Mobilizacje i manipulacje:

Techniki mobilizacji i manipulacji stosowane w fizjoterapii mogą pomagać w łagodzeniu bólu i napięć mięśniowych, które mogą być powiązane ze zwiększonym stresem. W trakcie tych procedur dokonujemy impulsacji receptoralnej, a więc główka pracuje.

Chcesz z nami pochrupać? Kliknij (https://fizjomaster.com/produkt/warsztat-manipulacje-i-mobilizacje-stawowe/)

Biofeedback:

  • Biofeedback:

Jest to metoda, która pozwala pacjentom na lepsze rozumienie i kontrolowanie własnych reakcji fizjologicznych (takich jak tętno czy napięcie mięśniowe) na stres, co może pomóc w regulacji poziomu kortyzolu.

Edukacja i terapia behawioralna:

  • Edukacja pacjenta:

Bo kto jak nie my. Edukowanie pacjentów o mechanizmach stresu i sposobach radzenia sobie ze stresem może być skutecznym narzędziem w zarządzaniu poziomem kortyzolu we krwi. Aby walczyć z problemem należy sobie go uświadomić, to pierwszy krok. A informowanie i instruowanie pacjentów to nasze zadanie.

  • Terapia psychologiczna:

Pomoc w rozwoju zdrowych nawyków życiowych takich jak odpowiednia dieta, regularne ćwiczenia fizyczne oraz techniki radzenia sobie ze stresem będzie tu kluczowa. Czasami warto sięgnąć po profesjonalną pomoc w postaci psychologa lub psychoterapeuty, oni są potrzebni częściej niż Ci się wydaje!

Hydroterapia:

  • Ćwiczenia w wodzie:

Ćwiczenia wykonywane w wodzie mogą być szczególnie relaksujące i mogą pomagać w obniżaniu poziomu kortyzolu, zwłaszcza u osób z ograniczeniami ruchowymi lub przewlekłym bólem. Właściwości hydrostatyczne cieczy odgrywają tu rolę kluczową.

Integracja z innymi terapiami:

  • Współpraca z innymi specjalistami:

Holizm, multidyscyplinarność, wykaż się! Fizjoterapeuci mogą i powinni współpracować z psychologami, dietetykami i innymi specjalistami od ogólnego zdrowia w celu zapewnienia holistycznego podejścia do zarządzania stresem i poziomem kortyzolu.

A może igiełka na odstresowanie? Kliknij Kursy i warsztaty – Suche Igłowanie

Fizjoterapia, poprzez swoje różnorodne techniki i podejścia, może odgrywać istotną rolę w regulacji poziomu kortyzolu i zarządzaniu stresem. Kluczowe jest indywidualne dopasowanie interwencji do potrzeb i stanu zdrowia pacjenta, z uwzględnieniem zarówno aspektów fizycznych, jak i psychologicznych. Warto również pamiętać, że skuteczne zarządzanie poziomem kortyzolu często wymaga połączenia różnych strategii, w tym zdrowego stylu życia, odpowiedniej diety, regularnej aktywności fizycznej i technik relaksacyjnych. Czasami podpartych farmakologią.

Pilnujcie się i zadecydujcie, stres rządzi Wami czy Wy nim!

Kategorie
fizjomaster

Wyśpij się!

wyśpij się

Higiena snu a zdrowie człowieka: czy jakość snu naprawdę ma znaczenie?

Wśród wielu czynników wpływających na nasze zdrowie i życie, często komfort snu jest niedoceniany. Obecnie coraz więcej osób ma z nim problemy i nie wie, na czym polega właściwa higiena snu. Szybki tryb życia, niska wydajność snu, dieta a sen, nieprawidłowe nawodnienie i ogólne przemęczenie organizmu i nie regularność snu dają się we znaki. Nocą w czasie kiedy powinniśmy odpoczywać, trawimy, układ nerwowy się nie regeneruje, towarzyszy nam obawa – o pracę, zdrowie, bezpieczeństwo, rodzinę, podświadomie martwimy się o przyszłość, a beztroskie czasy bezpowrotnie już minęły. Stała godzina wstawania do pracy i nieodpowiedni czas spędzany w łóżku skutecznie utrudniają poprawę jakości snu. Szacuje się, że powodu zaburzeń i braku odpowiednich warunków snu cierpi aż połowa populacji. Sen powinien być długi (minimum 6h), głęboki (½ snu ogólnego), spokojny, relaksujący, przywracający siły fizyczne i zdrowie psychiczne. Tymczasem jest krótki i płytki, przerywany wręcz wtedy nie śpimy, tylko czuwamy, a wstawanie rano powoduje frustrację w pracy… i błędne koło się zamyka. Zanurzmy się w świecie snu i zrozumiejmy, jak sen wpływa na nasze zdrowie i na czym polega higiena snu.

Ile można spać, co ma wpływ na sen?

Zalecana ilość snu różni się w zależności od wieku. Dla dorosłych to zwykle 7-9 godzin. Jednak ważniejsza od ilości jest jakość. Zbyt krótkie sen może powodować problemy z pamięcią, a także większe podatności na choroby. Często występowanie chorób przewlekłych, i ich objawy są nasilone przez nieprzestrzeganie higieny snu. Najlepsza poduszka ortopedyczna nie zapewni Ci optymalnego snu, temperatura organizmu, drzemki w ciągu dnia i aktywność ruchowa to sprawdzone sposoby na sen. Duża ekspozycja na światło, szczególnie niebieskie i kolacja przed snem utrudniają zasypianie i wpłyną na długość snu.

Zdrowy sen? Zasady zdrowego snu a jego fazy?

Sen dzieli się na kilka faz, każda z nich pełni inne funkcje:

  • Sen lekki : To początek naszego cyklu snu. Nasze ciało się relaksuje, następuje odprężenie psychiczne, ale łatwo możemy się obudzić. Pomaga nam odpocząć po ciężkim dniu, zachodzi redukcja stresu, spada temperatura ciała, a my wpływamy na komfort snu.
  • Sen głęboki : W tym rozszerzeniu nasz organizm naprawia i odbudowuje podstawowe elementy, goi się, regeneruje. Układ nerwowy naprawdę się „ładuje”, a my możemy odczuć to zbawienne działanie w kolejnych dniach tygodnia.
  • Sen REM : Ten etap kojarzony jest z marzeniami sennymi. Nasz mózg w tym czasie, przetwarza wspomnienia i informacje z dnia. To kluczowy moment dla naszych funkcji poznawczych, bardzo istotnym jest tu czas spędzany w łóżku, nie od razu wskakujemy w tę fazę, a nie kiedy ludzie wspomagają się przez tabletki nasenne.

Przykazania zdrowego snu, jakość snu i jego zaburzenia

Jednak nie tylko długość i fazy snu są ważne. Jego jakość jest równie istotna. Jeśli często budzisz się w nocy, masz problem z zasypianiem, czy Twój sen jest nie odświeżający, to znak, że coś jest nie tak. Zaburzenie snu, takie jak bezdech, może mieć konsekwencje dla zdrowia, np. problemy z sercem. I tu wkracza nasz dzisiejszy hormon, melatonina zwana hormonem snu. Jest ona wydzielana po zapadnięciu zmroku przez szyszynkę. W miarę uwalniania jej do krwi stajemy się coraz bardziej senni, aż w końcu zasypiamy. Zazwyczaj największe stężenie melatoniny występuje między 1 a 4 nad ranem, stąd też to najlepszy i najbardziej ekonomiczny sen wypada w tych godzinach. Szyszynka pełni bardzo ważną funkcję w zegarze biologicznym każdego człowieka, ponieważ reguluje cykl dnia i nocy. Niewielkie ilości melatoniny wytwarzane są również przez siatkówkę oka oraz w szpiku kostnym i jelitach (gdzie steruje jego ruchami). Poprawa jakości snu ma niebagatelne znaczenie, badania donoszą, że melatonina jest antyoksydantem i poprawia naszą odporność. To dlatego długi, spokojny sen wzmacnia organizm i regeneruje jego siły witalne. Typowe leki na sen (benzodiazepiny, barbiturany i niebarbiturowe leki nasenne) są związkami chemicznymi, które w sposób sztuczny oddziałują na układ nerwowy, działając uspokajająco, przeciw lękowo, lub otępiająco.

A jeśli chcesz wejść głębiej zdrowysen.info

Medyczne aspekty snu , sposoby na sen

Problemy takie jak bezsenność czy zespół niespokojnych nóg, mogą być tylko nieodpowiednimi frustracjami, ale także sygnałem poważniejszych problemów związanych z działaniem naszego organizmu. Jeśli masz wrażenie, że Twój sen jest nieodpowiedni, a zasady zdrowego snu są zaburzone, warto włączyć się w grę specjalistę. Zaburzenia snu to dysonans między rytmem dobowym a stylem życia, kolacja przed snem, podwyższona temperatura ciała i brak ruchu, telewizja do późna albo komputer i związana z nim ekspozycja na światło będą nasilać dolegliwości i negatywnie wpływać na wydajność snu. Wcześniejsze położenie się do łóżka nie pomaga, leżenie działa wręcz przeciwnie, spada kondycja fizyczna oraz psychiczna, pojawiają się problemy z koncentracją i zapamiętywaniem informacji, rośnie poziom agresji i rozdrażnienia. Problem ze snem u osób po 60. roku życia wynika ze znacznego zmniejszenia ilości wydzielanej melatoniny przez szyszynkę, a co za tym idzie, występuje u nich skrócenie fazy snu, przez co śpią krócej i budzą się bardzo wcześniej, ile razy wasza babcia lub dziadek kręcili się przed 5 po domu? Niestety, w niektórych przypadkach bezsenności spowodowanej depresją, stanami lękowymi, refluksem i zaburzeniami hormonalnymi, melatonina okazuje się często nieskuteczna. Można też wysnuć teorię, że zaburzenia snu mogą powodować lęki i depresję. Zwróć zatem uwagę na odpowiednie warunki snu. Syntetyczna melatonina, co potwierdzają liczne badania, nie wykazuje szkodliwości, jeśli ten stosowany jest w dawkach terapeutycznych. Przeciwwskazania dotyczą kobiet w ciąży i karmiących piersią. Przed rozpoczęciem leczenia warto skonsultować się z lekarzem, szczególnie jeśli leczymy się na depresję, nadciśnienie tętnicze, serce lub padaczkę, z uwagi na możliwość wystąpienia interakcji z innymi lekami. Przyjmowanie melatoniny jest bezpieczne. Stosowanie jej nawet przez dłuższy czas nie wywołuje uzależnienia, dostępna jest w wersji tabletkowej, ale występuje także pod postacią kropel.

Możesz się posiłkować muzyką relaksacyjną, też pomaga:

Muzyka Relaksacyjna — Pozytywna i kojąca muzyka relaksacyjna – Spokojna Muzyka Wyciszająca Umysł

Profilaktyka a zaburzenia snu

A co możesz zrobić bez tabletek czy kropel, zadbaj o zasady higieny snu! Pij dużo wody, nie jedz na 3h przed położeniem się do łóżka, weź chłodny prysznic przed snem, odstaw komputer czy książkę, wywietrz sypialnię i oszczędzaj światło…prąd jest teraz w cenie, zaoszczędzisz na rachunkach! Postaraj się wdrożyć te kilka rad, a zobaczysz, że komfort twojego snu się znacząco poprawi, będziesz miał więcej sił witalnych, Twój umysł będzie rześki i gotowy do działania.

Podsumowując sen, może wydać się bierną i bezwartościową funkcją, często bagatelizowaną, jednak niezbędną dla naszego zdrowia i psychicznego. Dbaj o swój sen tak samo, jak dbasz o to, czy regularnie pojawia się aktywność.

A więc, czy już znasz zasady higieny snu?

Kategorie
kurs

Manipulacje i Mobilizacje stawowe – szkolenie stacjonarne

Manipulacje HVLA kręgosłupa są techniką terapeutyczną wykorzystywaną w różnych dolegliwościach bólowych naszego organizmu. Jak donoszą źródła naukowe, techniki te są powszechnie wykorzystywane w terapii manualnej, chiropraktyce i fizjoterapii. Podstawą działania techniki manipulacji HVLA jest poprawa w zakresie percepcji bodźców w jednostce ruchowej kręgosłupa, do której dochodzi pod wpływem zaaplikowania bodźca mechanicznego o dużej energii kinetycznej, co oznacza tyle, że tak po prostu, chrupać trzeba szybko. 

Techniki manipulacji HVLA nie są trudne, myślisz inaczej?

Wpadnij do nas na nastawianie kręgosłupa i przekonaj się sam. Nauczymy Cię jak to robić!

Manipulacje HVLA kręgosłupa

Co istotne, i na pewno to wiesz, nie liczy się efekt manipulacji kręgosłupa w miejscu poddawanym zabiegowi, a raczej oczekujemy w procesie terapeutycznym reakcji odruchowej w miejscach odległych. Jest kilka różnych koncepcji manipulacji i mobilizacji kręgosłupa, my pokażemy Ci te najłatwiejsze technicznie i najpowszechniej stosowane w codziennej praktyce, bez zbędnych opowiastek i dorabiania teorii.

Chcesz poznać manipulacje stawowe? Twój kurs manipulacji krótkodźwigniowych Kurs Manipulacje i mobilizacje stawowe

Manipulacje stawowe- działanie

Dostaniesz mocne narzędzie, a jak go użyjesz zależeć będzie wyłącznie od Ciebie. Proces poprawy ruchomości kręgosłupa obejmuje w pełni kontrolowane zastosowanie dźwigni, długiej lub krótkiej (HVLA), co przy odpowiedniej prędkości wprawi w mikro ruch jeden lub więcej kręgów, w celu poprawy zasięgu kontroli motorycznej i redukcji objawów bólowych.

Poniżej przedstawimy Ci zakres korzyści z manipulacji stawowych kręgosłupa, znasz je?

– poprawa zakresu ruchu w stawach międzykręgowych

– zmniejszenie lokalnych napięć mięśniowych w obrębie kręgosłupa

– modulacja percepcji bólu kręgosłupa i stawów obwodowych

– korekta postawy, poprawa stabilności

– optymalizacja biomechaniki ciała

Czy zrobiłeś już kurs manipulacji krótkodźwigniowych? TUTAJ Kurs Manipulacje i mobilizacje stawowe

Manipulacja HVLA- warto wiedzieć

Manipulacje krótko dźwigniowe charakteryzujące się „trzaskiem” lub „kliknięciem”, które jest słyszalne zarówno przez pacjenta jak i terapeutę to bezpieczna forma terapii w wykwalifikowanych dłoniach. Ów trzask to zjawisko „kawitacji”, czyli napełnienia się gazem wolnej przestrzeni kręgosłupa, a prościej zmiana ciśnienia. Stricte korekta mechaniczna położenia kręgu jest mało realna w codziennej praktyce, istnieje też teoria mówiąca, iż głośność trzasku, a więc i uzyskiwana większa prędkość kątowa ma znaczenie w procesie leczenia, głównie dla pacjenta, stymulując i angażując większą połać układu nerwowego człowieka. 

Jak przebiegła Twoja pierwsza manipulacja kręgosłupa pod naszym okiem? Podziel się opinią TUTAJ Facebook – Fizjomaster!

Manipulacja stawu kręgosłupa- bezpieczeństwo, skuteczność, trendy

Terapia ta budzi kontrowersje, zarówno wśród pacjentów jak i terapeutów ją wykonujących. Ważne jest, aby terapia była przeprowadzana przez doświadczonego specjalistę, który zna skutki zdrowotne i zniweluje do minimum ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Kobiety nie manipulują – tak słyszałem… dziewczyny to nieprawda, macie to w rękach! Nastawianie kręgosłupa jest tylko dla mężczyzn? Zdecydowanie NIE!

Manipulacje stawowe- ryzyko jest minimalne

Warto wiedzieć, że manipulacje i mobilizacje kręgosłupa i stawów obwodowych mogą nie być wskazane do wykonania u każdej osoby, co związane jest z jej wiekiem, stanem kośćca, ale też przekonaniami i innymi aspektami ogólnego stanu zdrowia.

A jeśli jesteś niedowiarkiem link do badania tutaj onlinelibrary.wiley.com

Manipulacje stawowe- przeciwwskazania są istotne

Terapia manualna kręgosłupa widziana jest zarówno jako sztuka, jak i nauka. Technika manipulacji, która obejmuje korzystanie z precyzji, szybkości i umiejętnego wykorzystania funkcji organizmu – ale co naprawdę dzieje się podczas tej „kręcącej” sytuacji? 

Czy pacjent zgłaszał Ci kiedyś problemy z bólami kręgosłupa? Czy manipulacja stawu kręgosłupa przyniosła niespodziewane efekty podczas praktyki?

Na oba pytania odpowiedź jest jedna, TAK.

Na naszym szkoleniu poznasz odpowiedzi na nurtujące Cię pytania. Zanurzmy się w świecie anatomii, biomechaniki, i fizjologi, poprzez odkrycie mistycznych połączeń neurologicznych.

W ciągu 2 intensywnych dni wprowadzimy Cię w niezwykły świat pato biomechaniki stawów kręgosłupa, poznasz metody diagnozowania „rew” i „cieśni”. Zobaczysz, że te prawdziwe zdarzają się całkiem rzadko.

Zgłębianie Anatomii Kręgosłupa

Kręgosłup, nasza oś, składa się z serii kręgów (C-7, TH-12, L-5 i S-5 oraz Co-4/5 – pamiętajcie, że kość krzyżowa i guziczna są zrośnięte) oddzielonych krążkami międzykręgowymi zatopionymi w istniejącej sieci komórkowej stworzonej z więzadeł, nerwów, mięśni oraz płynu. Każdy element tej skomplikowanej konstrukcji jest wyposażony w określoną funkcję i ma możliwości działania we własnych zakresach.

Manipulacje stawowe- korzyści płynące z chrupania

Praktyka manipulacji jest złożona i wymaga szczegółowego omówienia anatomicznego oraz biegłości w technikach manualnych. Edukacja w tym zakresie, szkolenie tutaj Kurs Manipulacje i mobilizacje stawowe opiera się o praktykę, znajomość układu ruchu człowieka, a także rozwijanie komunikacji i zrozumienie klienta.

Chrupiesz z nami?

Kategorie
fizjomaster

Listopad dla wąsaczy, akcja Movember

movember
#movember #nowotwory u mężczyzn #zaburzenia erekcji #jądra #prostata

A czy ty już się zbadałeś!?

RAK  narządów płciowych to najczęstsza przypadłość w męskim gronie.

Duży stres, ciągła praca, używki, stymulanty i słabe odżywianie powodują, że Twój organizm słabnie, jesteś mniej wydajny, gorzej przyswajasz wiedzę i szybciej się męczysz.

Nowotwory prostaty, jąder, płuc i jelit są najpowszechniej diagnozowane, niestety już u coraz młodszych mężczyzn ale na spokojnie…nie jesteś bez szans. Wczesna DIAGNOSTYKA powoduje praktycznie 100% rezultaty leczenia.

Problem nie leży w leczeniu, tylko w wykrywalności a więc PROFILAKTYKA będzie tutaj ważnym aspektem.

Akcja movember jest rok do roku w listopadzie skierowana do facetów w celu poprawy świadomości na temat męskich przypadłości. W listopadzie zapuść wąsy, wąsacze wyróżniają się w tłumie (broda to moda, wąsy to przypał) ale o to właśnie chodzi…PROWOKUJEMY.

Po co? Aby mówić o trudnych tematach, burzyć schematy i nie dać się TABU!

To ważne, świadomość na temat problemu jest istotną częścią walki z nim.

Miewasz problemy z erekcją, konar nie płonie?

A może ciągle ci się nie chce, jesteś zmęczony? I libido nie takie jak przedtem, siłka nie pomaga?

– zbadaj jądra, dotykaj, oglądaj je ze swoją partnerką , a gdy coś Cie zaniepokoi wykonaj USG;

– masz problemy z sikaniem, wstajesz w nocy, może PROSTATA nie domaga, zbadaj krew

– zobaczysz krew w kale, reaguj…to JELITA albo się zatarłeś, zbadaj kał;

– ogólnie zbadaj krew i mocz, elektrolity, nawodnienie, cukier, tłuszcz – bez tego się nie da.

A gdy już coś znajdziesz, nie lekceważ, proceduj, umów się na wizytę u lekarza, urolog, androlog, psychiatra a może rodzinny. Pamiętaj, że warto. Masz dom, piękną żonę, dzieci, masz po co i dla kogo żyć.

Jesteś żoną, partnerką, kochanką… dla Ciebie też się rola znajdzie po odczytaniu tego tekstu. To Twój facet, zadbaj o niego na poziomie bo jak to mówią, każdą głową kręci szyja.

Będzie Wam lepiej…RAZEM.

WiekWartość PSA
40-50 lat1,5ng/ml *
50-60 lat2,5-3,5 ng/ml *
60-70 lat3,5-4,5 ng/ml *
70-80 lat<6 ng/ml *
* w zależności od norm laboratoryjnych
Wyniki w zakresie 4-10 nigdy nie powinny być interpretowane jako jedyny wyznacznik, zawsze należy połączyć je z badaniem per rectum oraz diagnostyką USG gruczołu krokowego
Kategorie
fizjomaster

Poznaj ból od podszewki

Czym jest ból?

Ból jest zjawiskiem niezwykle złożonym. IASP (Międzynarodowe Towarzystwo Badania Bólu) definiuje go jako: nieprzyjemne sensoryczne i emocjonalne doświadczenie związane z rzeczywistym, bądź potencjalnym uszkodzeniem tkanek. Zwraca się uwagę zarówno na emocjonalne jak i somatyczne podłoże bólu. IASP zwraca również uwagę na czysto subiektywny charakter bólu, co ważne brak możliwości komunikacji werbalnej nie neguje możliwości wystąpienia doświadczeń bólowych co jest istotne dla pacjentów i terapeutów z nimi pracującymi. WHO zaznacza, że emocje, zachowania towarzyszące bólowi, wierzenia oraz spirytualne i kulturowe postawy dotyczące bólu i jego kontrolowania modyfikują sposób jego odczuwania bólu, poprzez modyfikowanie nieprzyjemnych wrażeń do mózgu. Ból, mimo że fizjologicznie ma znaczenie ewolucyjne jako sygnał zagrożenia i wywołanie reakcji ucieczki, został opisany przez EFIC (Europejską Federację oddziałów IASP) jako chorobę samą w sobie oraz główny problem zdrowotny w Europie.

Jak leczyć ból?

WHO zaproponowało klasyfikację dostępnych metod walki z bólem w formie drabiny analgetycznej. Drabina jest trójstopniowym algorytmem postępowania biorącym pod uwagę nasilenie i czas trwania bólu.

  • Pierwszy stopień drabiny obejmuje leczenie bólu o małym natężeniu. Grupą leków używanych na tym poziomie są NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne) takie jak ibuprofen, ketoprofem lub kwas acetylosalicylowy działające przeciwbólowo i przeciwzapalnie.

  • Drugi stopień obejmuje leczenie bólu, który nie jest skutecznie opanowywany przez NLPZ lub związany jest z narastaniem bólu związanego z chorobą. Leki będące używane na tym poziomie to „słabe” opioidy takie jak tramadol.

  • Trzeci stopień obejmuje „silne” leki opioidowe takie jak morfina i fentanyl. Używanie tych leków jest uzasadnione przy bólu o silnym natężeniu. Należy zwrócić uwagę, że występuje synergizm (wzmocnienie działania przeciwbólowego) między poszczególnymi grupami leków przeciwbólowych.

W tym wszystkim warto zaznaczyć, że dość rzadko podkreśla się rolę rehabilitacji, a przecież doskonale wiemy, że jesteśmy w stanie wspomóc pacjenta w wieloraki sposób. Zaczynając od działania fizykoterapeutycznego (TENS), idąc dalej przez igłoterapię i uciski tkanki a kończąc na ruchu dozowanym w prawidłowy sposób.

Także działajcie… ale nie bójcie się prosić o wsparcie lekarza.

A jak Wam mało… wbijajcie

Kategorie
kurs

Bóle głowy – diagnostyka i terapia, szkolenie stacjonarne w Poznaniu

#ból głowy #anatomia #migrena

Bóle głowy to powszechny problem zdrowotny, który może mieć różne przyczyny i objawy. W celu skutecznego leczenia, ważne jest przeprowadzenie odpowiedniej diagnostyki oraz zastosowanie odpowiedniej terapii. Jednym z rodzajów bólu głowy jest migrena, która charakteryzuje się silnym, pulsującym bólem, często po jednej stronie głowy, oraz innymi objawami, takimi jak nudności, wymioty czy światłowstręt. W tym wpisie omówimy kluczowe aspekty w rozpoznawaniu bólu głowy, objawy, przyczyny i rodzaje migreny, metody leczenia oraz sytuacje, w których ból głowy może być sygnałem alarmowym.

Rozpoznanie migreny i innych bólów głowy: kluczowe kroki

Rozpoznanie bólu głowy jest kluczowym etapem w procesie leczenia, gdyż pozwala na zastosowanie odpowiedniej terapii. Diagnostyka bólu głowy obejmuje kilka istotnych kroków, które pomagają lekarzowi lub terapeucie zidentyfikować przyczynę dolegliwości i zastosować skuteczne metody leczenia.

  1. Wywiad lekarski – podczas pierwszej wizyty lekarz zadaje pacjentowi pytania dotyczące historii bólu głowy, jego częstotliwości, nasilenia, lokalizacji oraz towarzyszących objawów. Informacje te są niezbędne do dalszej diagnostyki bólu głowy.
  2. Badanie fizykalne -terapeuta przeprowadza badanie ogólne, oceniając m.in. ciśnienie tętnicze, tętno, stan układu nerwowego oraz mięśniowo-szkieletowego. Pozwala to wykluczyć niektóre przyczyny bólu głowy, takie jak nadciśnienie tętnicze czy problemy z kręgosłupem.
  3. Badania obrazowe – w przypadku podejrzenia poważniejszych przyczyn bólu głowy, takich jak guzy mózgu, krwotoki czy zapalenia, lekarz może zlecić badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (TK) czy rezonans magnetyczny (MRI).
  4. Badania laboratoryjne – w celu wykluczenia przyczyn metabolicznych czy infekcyjnych bólu głowy, lekarz może zlecić badania krwi, moczu czy płynu mózgowo-rdzeniowego.
  5. Konsultacje specjalistyczne – w zależności od wyników wcześniejszych badań, lekarz może skierować pacjenta na konsultacje do specjalistów, takich jak neurolog, okulista czy laryngolog, którzy pomogą w dalszej diagnostyce bólu głowy.

Precyzyjna diagnostyka bólu głowy jest istotnym aspektem leczenia

Znaczenie dokładnej diagnostyki w leczeniu bólu głowy jest niezaprzeczalne, gdyż pozwala na zastosowanie odpowiedniej terapii, dostosowanej do indywidualnych potrzeb pacjenta. W przypadku bóle głowy diagnostyka jest kluczowa, aby uniknąć niepotrzebnego stosowania leków czy innych metod leczenia, które mogą być nieskuteczne lub nawet szkodliwe dla pacjenta.

Przyczyny migreny, objawy, rodzaje

Migrena to rodzaj bólu głowy, który charakteryzuje się nawracającymi napadami migrenowymi. Objawy migreny są różnorodne i mogą obejmować silne, pulsujące bóle głowy, zwykle po jednej stronie głowy, nudności, wymioty oraz nadwrażliwość na światło i dźwięki. Warto zaznaczyć, że migrenowe bóle głowy mogą trwać od kilku godzin do nawet kilku dni.

Przyczyny migreny nie są do końca poznane, jednak uważa się, że mogą być związane z genetyką, zaburzeniami neurologicznymi, zmianami hormonalnymi, a także czynnikami środowiskowymi. W celu rozpoznania migreny, lekarz może zlecić badania diagnostyczne, takie jak badanie neurologiczne, badania obrazowe czy badania laboratoryjne.

Objawy migreny

Wyróżnia się kilka rodzajów migreny, które różnią się objawami i nasileniem bólu. Oto najważniejsze z nich:

  1. Migrena bez aury – najczęstszy rodzaj migreny, charakteryzujący się silnym bólem głowy, nudnościami, wymiotami oraz nadwrażliwością na światło i dźwięki. Aura nie występuje w tym przypadku.
  2. Migrena z aurą – występuje u około 20% osób cierpiących na migreny. Aura to zespół objawów neurologicznych, które pojawiają się przed bólem głowy, takich jak zaburzenia widzenia, mrowienie czy osłabienie mięśni. Ból głowy może być mniej intensywny niż w przypadku migreny bez aury.
  3. Migrena przewlekła – charakteryzuje się występowaniem bólów głowy przez co najmniej 15 dni w miesiącu przez okres co najmniej 3 miesięcy. Migrena przewlekła może prowadzić do znacznego pogorszenia jakości życia.
  4. Migrena hemiplegiczna – rzadki rodzaj migreny, który objawia się napadowym, jednostronnym osłabieniem mięśni, przypominającym objawy udaru mózgu. Ból głowy może być umiarkowany lub silny.

Warto pamiętać, że migreny mogą być wywołane przez różne czynniki, takie jak stres, zmęczenie, zmiany pogody, spożycie alkoholu czy niektórych pokarmów. Dlatego ważne jest, aby osoby cierpiące na migreny prowadziły zdrowy tryb życia, unikały czynników wywołujących oraz stosowały się do zaleceń lekarza w celu skutecznego leczenia migrenowych bólów głowy.

Terapia bólu głowy: metody leczenia

Terapia bólu głowy może obejmować różne metody leczenia, zarówno farmakologiczne, jak i niefarmakologiczne. W przypadku migreny, stosuje się leki na migrenę, które mogą być podzielone na leki przeciwbólowe, leki przeciwmigrenowe oraz leki profilaktyczne. W przypadku leczenia migreny przewlekłej oraz leczenia bólów migrenowych, ważne jest zastosowanie odpowiedniej terapii, dostosowanej do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Leki na migrenę

Metody farmakologiczne obejmują stosowanie leków przeciwbólowych, takich jak paracetamol, ibuprofen czy aspiryna. W przypadku migreny, stosuje się również leki przeciwmigrenowe, takie jak tryptany czy ergotaminy. Leczenie profilaktyczne polega na stosowaniu leków, które mają na celu zmniejszenie częstotliwości i nasilenia bólów głowy, takich jak beta-blokery, antydepresanty czy leki przeciwpadaczkowe.

Metody niefarmakologiczne to alternatywa dla osób, które nie chcą stosować leków lub u których leki nie przynoszą oczekiwanych efektów. Wśród nich można wymienić terapię behawioralną, biofeedback, akupunkturę, masaż czy terapię relaksacyjną. W przypadku leczenia napięciowego bólu głowy, często stosuje się techniki relaksacyjne, takie jak medytacja czy joga.

I tu: Kurs – Bóle głowy jest miejsce na nasze szkolenie, chcesz zneutralizować ból głowy u swoich pacjentów?

Leczenie profilaktyczne bólów głowy

Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniej terapii bólu głowy zależy od rodzaju bólu, jego przyczyn oraz indywidualnych potrzeb pacjenta. Dlatego ważne jest konsultowanie się z lekarzem, który pomoże dobrać odpowiednie metody leczenia oraz monitorować postępy terapii.

Porównując metody farmakologiczne i niefarmakologiczne, warto zwrócić uwagę na ich skuteczność, bezpieczeństwo oraz ewentualne skutki uboczne. Leki przeciwbólowe i przeciwmigrenowe mogą przynieść szybką ulgę, jednak ich nadmierne stosowanie może prowadzić do przewlekłego bólu głowy czy innych powikłań. Z kolei metody niefarmakologiczne mogą być mniej skuteczne w przypadku silnych bólów głowy, ale są zwykle bezpieczne i mają mniej skutków ubocznych.

Rodzaje bólów głowy- ból głowy typu napięciowego

Ból głowy to powszechny problem, który może mieć różne przyczyny i objawy. Wyróżniamy kilka rodzajów bólów głowy, w tym napięciowy ból głowy, klasterowy ból głowy oraz ból jednostronny. Każdy z nich ma swoje charakterystyczne cechy, które warto poznać, aby móc skutecznie leczyć ból głowy i poprawić jakość życia.

Napięciowy ból głowy, zwany również bólem napięciowym lub bólem głowy napięciowym, to najczęstszy rodzaj bólu głowy. Charakteryzuje się uczuciem ucisku lub napięcia wokół głowy, często porównywanym do noszenia ciasnej opaski. Ból ten może być spowodowany stresem, zmęczeniem, niewłaściwą postawą ciała czy problemami ze wzrokiem. Zazwyczaj jest łagodny lub umiarkowany i może trwać od kilku godzin do kilku dni.

Klasterowy ból głowy częściej u mężczyzn

Klasterowy ból głowy to rzadszy, ale bardziej intensywny rodzaj bólu głowy. Charakteryzuje się nagłym, silnym bólem po jednej stronie głowy, często w okolicy oka. Ból ten może trwać od 15 minut do 3 godzin i występować nawet kilka razy dziennie przez okres od kilku tygodni do kilku miesięcy. Przyczyny klasterowego bólu głowy nie są do końca znane, ale mogą być związane z zaburzeniami rytmu dobowego, nadmiernym spożyciem alkoholu czy paleniem tytoniu.

Ból jednostronny to ból głowy, który występuje tylko po jednej stronie głowy. Może mieć różne przyczyny, takie jak migrena, klasterowy ból głowy czy neuralgia nerwu trójdzielnego. Warto zwrócić uwagę na to, że ból jednostronny może być również objawem poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak guzy mózgu czy zapalenie tętnic. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia tego rodzaju bólu głowy.

Porównując ból napięciowy i ból jednostronny, warto zauważyć, że ból napięciowy zazwyczaj ma łagodniejszy charakter i obejmuje całą głowę, podczas gdy ból jednostronny może być bardziej intensywny i skoncentrowany w jednym miejscu. Leczenie tych rodzajów bólów głowy może się różnić, dlatego ważne jest, aby dokładnie zdiagnozować przyczynę bólu i zastosować odpowiednią terapię.

Podsumowując, rodzaje bólów głowy takie jak napięciowy ból głowy, klasterowy ból głowy oraz ból jednostronny mają swoje charakterystyczne cechy i wymagają indywidualnego podejścia do leczenia. Ważne jest, aby poznać przyczyny bólu głowy i zastosować odpowiednie metody terapii, aby skutecznie zwalczyć ból i poprawić jakość życia.

Zawroty głowy i choroby neurologiczne: kiedy ból głowy jest sygnałem alarmowym?

Zawroty głowy oraz zamroczenie głowy mogą być objawami różnych chorób neurologicznych i stanów zdrowotnych. W niektórych przypadkach, ból głowy może być sygnałem alarmowym, który wskazuje na poważniejsze problemy zdrowotne. Warto zatem omówić związek między zawrotami głowy a bólem głowy oraz opisać choroby neurologiczne powiązane z bólem głowy.

Zawroty głowy mogą występować wraz z bólem głowy w przypadku takich chorób neurologicznych, jak migrena przewlekła, zespół Ménière’a czy zapalenie nerwu błędnego. W przypadku migreny przewlekłej, zawroty głowy mogą być spowodowane zaburzeniami równowagi, podczas gdy w zespole Ménière’a, zawroty głowy są wynikiem zaburzeń wewnątrz ucha. Zapalenie nerwu błędnego może powodować ból głowy oraz zawroty głowy, które są wynikiem stanu zapalnego nerwu.

W niektórych przypadkach, ból głowy może być sygnałem alarmowym, który wskazuje na poważniejsze problemy zdrowotne, takie jak udar mózgu, krwotok podpajęczynówkowy czy guzy mózgu. Udar mózgu może powodować ból głowy oraz zawroty głowy, które są wynikiem niedokrwienia mózgu. Krwotok podpajęczynówkowy może objawiać się nagłym, silnym bólem głowy oraz zawrotami głowy, które są wynikiem krwawienia wewnątrz czaszki. Guzy mózgu mogą powodować ból głowy oraz zawroty głowy, które są wynikiem wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego.

Jeśli ból głowy występuje wraz z zawrotami głowy, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia przyczyny tych objawów. W przypadku podejrzenia chorób neurologicznych, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak rezonans magnetyczny czy tomografię komputerową, które pomogą w diagnostyce. Leczenie chorób neurologicznych związanych z bólem głowy i zawrotami głowy zależy od ustalonej przyczyny i może obejmować farmakoterapię, terapię behawioralną czy rehabilitację.

Podsumowując, zawroty głowy oraz zamroczenie głowy mogą być objawami różnych chorób neurologicznych i stanów zdrowotnych. W niektórych przypadkach, ból głowy może być sygnałem alarmowym, który wskazuje na poważniejsze problemy zdrowotne. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia przyczyny tych objawów oraz zastosowania odpowiedniej terapii, która pomoże skutecznie zwalczyć ból i poprawić jakość życia.

Chcesz się szkolić, dołącz do nas tu: Kurs – Bóle głowy

Terapia osteopatyczna jako alternatywa dla leków na ból głowy

Terapia osteopatyczna to holistyczne podejście do leczenia różnych dolegliwości, w tym bólów głowy. Obejmuje ona diagnozowanie i leczenie zaburzeń funkcjonalnych w układzie mięśniowo-szkieletowym, które mogą wpływać na inne układy organizmu. W przypadku bólów głowy, terapia osteopatyczna może być skuteczną alternatywą dla leków przeciwbólowych, szczególnie gdy ból jest spowodowany napięciem mięśniowym lub problemami z kręgosłupem.

Terapia osteopatyczna może przynieść ulgę w bólach głowy poprzez:

  1. Poprawę krążenia: Osteopata może stosować techniki, takie jak mobilizacja stawów i miękkie techniki tkankowe, aby zwiększyć przepływ krwi do głowy i szyi, co może pomóc w zmniejszeniu bólu.
  2. Redukcję napięcia mięśniowego: Terapia osteopatyczna może pomóc w rozluźnieniu mięśni napiętych w okolicy szyi i głowy, co może przyczyniać się do bólu głowy.
  3. Poprawę funkcji kręgosłupa: Osteopata może skorygować dysfunkcje kręgosłupa, które mogą wpływać na nerwy i mięśnie odpowiedzialne za ból głowy.
  4. Wsparcie w redukcji stresu: Terapia osteopatyczna może pomóc w zarządzaniu stresem, który często jest przyczyną bólów głowy, poprzez naukę technik relaksacyjnych i radzenie sobie z przyczynami stresu.

Terapia osteopatyczna może być szczególnie korzystna dla osób cierpiących na bóle głowy napięciowe, migreny, bóle głowy związane z nadużywaniem leków oraz bóle głowy spowodowane problemami z kręgosłupem. Warto jednak pamiętać, że każdy przypadek jest inny, dlatego przed rozpoczęciem terapii osteopatycznej warto skonsultować się z lekarzem lub specjalistą, aby upewnić się, że jest to odpowiednia metoda leczenia dla danego przypadku.

Nie chcesz czytać? Obejrzyj i posłuchaj

Bóle głowy #1

Podsumowanie

W niniejszym artykule omówiliśmy różne aspekty związane z bólami głowy, w tym migreną, diagnostyką, terapią oraz czynnikami genetycznymi. Przedstawiliśmy kluczowe kroki w rozpoznawaniu bólu głowy, objawy, przyczyny i rodzaje migreny, a także metody leczenia bólu głowy. Omówiliśmy specyfikę bólów głowy oraz ich rodzaje takie jak napięciowy czy klasterowy ból głowy

Poruszyliśmy temat przewlekłego bólu głowy, jego przyczyn, objawów i leczenia, a także sytuacje, w których ból głowy może być sygnałem alarmowym, jak w przypadku zawrotów głowy i chorób neurologicznych.

Działaj z głową!

Kategorie
fizjomaster

Czym są hormony szczęścia? Euforia biegacza

endorfiny

Endorfiny są związkami chemicznymi, hormonami szczęścia, które zostały odkryte przez totalny przypadek w ramach badań nad opioidami – w latach siedemdziesiątych XX wieku. Endorfiny to hormony peptydowe, które składają się z różnej ilości aminokwasów (w zależności od danego typu). Do tej pory naukowcom udało się odkryć więcej niż 20 endorfin, jednak najważniejsze są tylko trzy – alfa, beta i gamma – endorfiny. Ich nazwa pochodzi od połączenia słów „endogenne” (wewnętrzne) i „morfina”, co doskonale odzwierciedla ich naturalne pochodzenie oraz silne działanie przeciwbólowe. Endorfina jest produkowana przez różne komórki nerwowe, ale także przez przysadkę mózgową.

Jak działają hormony szczęścia?

Głównym działaniem, jakie posiadają endorfiny, jest redukcja odczuwanego bólu, a ponadto łagodzenie poziomu doświadczanego przez organizm ludzki stresu. To dzięki niej kobietom łatwiej jest przeżyć poród. Ale to nie jedyne pozytywne działania endorfin. Jak się okazuje – hormony te przyczyniają się do odczuwania zadowolenia, błogości, a nawet i euforii, doświadczanego w trakcie wysiłku fizycznego. Kiedy są uwalniane i jak działają?

Chcesz się dowiedzieć jak zwiększyć ilość endogennych opioidów? Wpadaj na szkolenie z Igłoterapii Suchej Kursy i warsztaty – Suche igłowanie

Co to są endorfiny? Jaka jest ich rola w organizmie?

Działanie przeciwbólowe – jak je pobudzić?

Endorfiny łączą się z receptorami opioidowymi w mózgu, co prowadzi do zmniejszenia odczuwania bólu. Dzięki temu mają one kluczowe znaczenie w naturalnym systemie łagodzenia bólu w naszym ciele. Regularna stymulacja i blokowanie ośrodków bólu nosi miano modulacji, co powoduje, że organizm wyzwala hormon, a on działa. Powszechnie stosowana morfina i tramadaol, leki, de facto opiaty mają zbliżone, intensywniejsze działanie.

Poprawa nastroju – więcej niż jeden hormon szczęścia.

Wydzielanie endogennych opioidów często wiąże się ze wzrostem poczucia szczęścia i euforii. Jest to jeden z powodów, dla których ćwiczenia fizyczne mogą poprawić nastrój i są polecane jako jedna z metod walki z depresją i lękiem. Mniejszy poziom stresu to korzyść dla Ciebie i Twojego otoczenia.

Regulacja stresu – jak wyzwolić w sobie energię do działania?

Endogenne opioidy mają zdolność obniżania poziomu stresu, działając uspokajająco i relaksująco. Pomagają w radzeniu sobie z nerwowymi sytuacjami, redukując poziom kortyzolu, znanego jako hormon stresu i lęku. Co więcej, w mniejszym stresie podejmujesz bardziej precyzyjne i klarowne decyzje, co wpływa na poziom jakości Twojego funkcjonowania w domu i w pracy. Niski poziom endorfin życiowej sprzyja osłabieniu organizmu na wielu poziomach.

Dzięki endorfinom masz wpływ na układ odpornościowy, wiedziałeś o tym?

Badania wskazują, że endorfiny mogą również mieć wpływ na wzmacnianie układu odpornościowego, chociaż mechanizmy tego efektu wymagają dalszej analizy. Ale można wysnuć teorię, iż wpływ na gospodarkę kortyzolu we krwi może mieć tu niebagatelne znaczenie. Łatwiej wypoczywasz, więcej i spokojniej śpisz, regenerujesz się! Już wiesz, jak wyzwolić w sobie energię do działania?

Regulacja apetytu i trawienia, kiedy są uwalniane endorfiny?

Endorfiny mogą wpływać na procesy trawienne i regulację apetytu, chociaż ich rola w tych procesach jest bardziej złożona i nadal jest przedmiotem badań naukowych. Zbawienny wpływ na nasze samopoczucie mają również wszystkie pikantne przyprawy. Dzieje się tak, ponieważ odczuwanie ostrego smaku kojarzy się z bólem i w celu jego załagodzenia nasz mózg zaczyna produkować właśnie endorfiny. Co ciekawe, im produkt jest bardziej pikantny, tym większe jest wydzielanie hormonów szczęścia.

Jak uwolnić hormony szczęścia i wpłynąć na niski poziom endorfin?

Skoro wiemy już, na co one wpływają, mniej więcej znamy mechanizmy, to warto byłoby poznać istotne fakty, w jaki sposób możesz wspomóc swojego pacjenta w walce o lepsze jutro?

Dlaczego hormon szczęścia potrzebuje Twojego ruchu?

Regularna aktywność fizyczna, zwłaszcza aerobowa (jak bieganie, pływanie czy jazda na rowerze), jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na zwiększenie produkcji endorfin. Zwiększasz zużycie energii a Twoje ciało i Ty jesteście szczęśliwi. Jedna z hipotez mówi o tym, że podczas wzmożonego wysiłku fizycznego, metabolizm naszego organizmu przechodzi ze stanu tlenowego w beztlenowy. Powyższy stan, związany z niewystarczającą ilością tlenu, jest uważany za czynnik stresogenny, co zdecydowanie wpływa na większy poziom produkowanych endorfin. Ta zależność może tłumaczyć, dlaczego sportowcom po długotrwałym wysiłku towarzyszą tak pozytywne emocje i dlaczego są znacznie bardziej odporni na ból i zmęczenie. Takie zjawisko nieprzypadkowo określa się mianem „euforii biegacza”.

Dieta i euforia

Pewne pokarmy, takie jak czekolada czy pikantne jedzenie, mogą stymulować wydzielanie endorfin. Ważna jest zrównoważona dieta bogata w składniki odżywcze. Wiemy, że czekolada jest z kakao, a to drzewo, a więc jesteś wege, ale bez przesady. Otyłość nie rośnie na drzewie.

Techniki relaksacyjne jako naturalne sposoby stymulacji.

I tutaj medytacja, joga czy techniki głębokiego oddechu mogą przyczynić się do zwiększenia poziomu endorfin w organizmie. Jak uwolnić hormony szczęścia? Wyciszenie, redukcja bodźców zewnętrznych oraz kontakt z naturą zawsze wyjdą Ci na dobre.

Zwiększenie poziomu endorfin a ekspozycja na światło słoneczne.

Słońce stymuluje produkcję endorfin, co może tłumaczyć, dlaczego nastrój często poprawia się w słoneczne dni. Poza tym ważna jest tu interakcja z witaminą D, która ulega syntezie pod wpływem światła. W ciepły letni dzień czujemy się bardziej sprawni, mamy skłonność do większej aktywności fizycznej – świeże powietrze robi robotę.

Akupunktura, sposób jak uzupełnić niedobór?

Niektóre badania sugerują, że akupunktura i stymulacja igłą mogą stymulować wydzielanie endorfin, przyczyniając się do efektu przeciwbólowego tych metody. I znowu zaproszę Cię na Igłoterapie z Fizjomaster Kursy i warsztaty – Suche igłowanie

Warto zauważyć, że pomimo licznych badań nad endogennymi peptydami opioidowymi, wciąż istnieje wiele niewyjaśnionych zagadnień dotyczących ich dokładnych mechanizmów działania oraz wpływu na różne aspekty zdrowia i samopoczucia. Rozumienie roli endorfin w organizmie człowieka jest kluczowe dla dalszego rozwoju efektywnych metod leczenia bólu, zarządzania stresem oraz poprawy ogólnego stanu zdrowia psychicznego i fizycznego. Im bardziej naturalne sposoby działają, tym więcej staraj się uciekać od farmakoterapii, uzależnia!

Kategorie
kurs

Igłoterapia sucha – kurs dry neddling, szkolenie stacjonarne w Poznaniu

#igłoterapia #fizjoterapia inwazyjna
Po co mi to szkolenie? Kurs Dry needling od podszewki

Fizjoterapia, jako dziedzina medycyny, skupia się na optymalizacji ruchu i funkcji ciała. Przez ostatnie lata nastąpił gwałtowny rozwój w zakresie fizjoterapii inwazyjnej, jednej z wielu metod leczenia bólu i dysfunkcji mięśniowo-powięziowych.

Czym jest dry needling, czyli suche igłowanie?

Igłoterapia, znana również jako suche igłowanie, polega na precyzyjnym wprowadzaniu odpowiednio długich, sterylnych igieł w ciało pacjenta, w celu osiągnięcia efektu rozluźnienia mięśni, łagodzenia bólu i uzyskania regeneracji. Często skoncentrowana jest w obszarze punktów spustowych i pół maksymalnie bolesnych, czyli miejsc bólowych, które są skutkiem ubocznym dysfunkcji mięśniowo-szkieletowej i mogą powodować promieniowanie. Nasz program szkolenia z igłoterapii suchej pozwoli Ci nabyć nowe umiejętności, a szkolenie prowadzone jest w luźnej, sprzyjającej edukacji formie. Fizjologia układu mięśniowo-powięziowego nie będzie Ci obca.

Informacje o szkoleniu z igłoterapii suchej:

Szkolenie z zakresu igłoterapii narządu ruchu to praktyczny warsztat z zakresu stosowania metod suchego igłowania (DN) – jednej z innowacyjnych i skutecznych technik stosowanych w dysfunkcjach mięśniowo-powięziowych. Ten specjalistyczny kurs jest dostępny dla fizjoterapeutów, lekarzy oraz innych specjalistów zajmujących się zdrowiem, oraz chcących poszerzyć swoją wiedzę i warsztat praktycznych umiejętności w zakresie metody leczenia manualnego, jaką jest stosowanie igły.

Chcesz poznać nasz kurs i uzyskać szczegółowe informacje dotyczące z igłoterapii suchej? Wbijaj Kurs Suche igłowanie

Na jakie dolegliwości może pomóc dry needling?

Słuchając narracji borykających się z pacjentów z bólem mięśniowo-powięziowym (MMPS), nie sposób nie zauważyć frustracji, która często jest wywołana ich stałym towarzyszem, przewlekłym bólem. Stosując igłowanie wybranych mięśni, możesz skutecznie zmniejszyć ich dolegliwości i poprawić jakość życia. Nauczysz się to robić dobrze, kończąc nasze szkolenie. Liczne zespoły bólowe kręgosłupa, objawy rwy kulszowej i „zamrożone barki” także dobrze poddają się stymulacji igłowej. Miałeś kiedyś pacjenta, który wskazywał na dolegliwości w obrębie kończyny górnej? Igłoterapię wykorzystasz też w przypadku sportowców, zawodowych i amatorskich w takich dolegliwościach jak ból ścięgna achillesa, „kolanie skoczka” czy „łokciu tenisisty” albo tam, gdzie mięśnie uległy przeciążeniu. Pamiętaj, kurs dry needling na pewno Ci się przyda w praktyce terapeutycznej.

Cele szkolenia:

  • Zdobycie teoretycznej wiedzy na temat anatomii, fizjologii oraz patofizjologii narządu ruchu w kontekście zastosowania igłoterapii.
  • Poznanie działania i podstawowych metod suchego igłowania.
  • Rozwinięcie możliwości identyfikacji i lokalizacji punktów spustowych, pól maksymalnie bolesnych oraz innych obszarów wymagających sprawdzenia w procesie terapii.
  • Nabycie ekstremalnie praktycznych umiejętności z zakresu stosowania igłoterapii.
  • Zrozumienie wskazań i przeciwwskazań do stosowania DN, oraz poznanie metod przeciwdziałania niepożądanym sytuacjom.
  • Zaznajomienie z BHP igłoterapii, zasadami dezynfekcji, kwestiami formalnymi oraz normami prawnym w zakresie stosowania igieł w gabinecie.

Chcesz uzyskać szczegółowe informacje i program szkolenia z igłoterapii suchej? Wbijaj na kurs: Suche Igłowanie

Igłoterapia sucha:

Dry Needling, czyli igłoterapia umożliwia wykorzystanie uniwersalnego narzędzia, cienkiej igły akupunkturowej bezpośrednio do stymulacji punktu spustowego mięśnia lub innej tkanki podatnej na jej działanie. Biomechanika układu mięśniowo-powięziowego jest tu kluczowa, by prawidłowego wykonać igłowanie wybranych mięśni. Głównym celem metody jest eliminacja problemów bólowych, poprawa zakresu ruchu oraz optymalizacja funkcji mięśniowej.

Specjalista, podczas leczenia z użyciem suchego igłowania, dzięki znajomości anatomii i funkcji mięśni, jest w stanie przynieść natychmiastową ulgę w dolegliwościach narządu ruchu, poprawiając komfort życia i funkcjonowanie pacjenta.

Uczestnicy naszego szkolenia są przygotowani do samodzielnej praktyki, w oparciu o najświeższą wiedzę, obszerny skrypt i praktykę.

Szkolenie jest mieszanką teorii i najlepszych praktyk, z naciskiem na część warsztatową. Wszelkie informacje o szkoleniu z igłoterapii suchej uzyskasz, klikając w link poniżej.

Nad czym jeszcze się zastanawiasz? Igłoterapia to jest to czego potrzebujesz, a kurs dry needling zrobisz u nas.

Wchodzisz w to Kurs Suche igłowanie

Kategorie
fizjomaster

Warto przytulać…ale po co? Moc oksytocyny

oksytocyna

Oksytocyna, znana również jako „hormon miłości”, odgrywa znaczącą rolę w regulacji interakcji społecznych i emocjonalnych u ludzi. W dzisiejszym wpisie postanowiliśmy szczegółowo omówić, jak oksytocyna wpływa na organizm człowieka, a także przybliżyć znaczenie przytulania, które jest jednym z kluczowych zachowań stymulujących wydzielanie „hormonu bliskości”.

Znasz znaczenie oksytocyny w życiu codziennym?

Jaka jest rola dotyku w naszym codziennym życiu, olbrzymia bez dwóch zdań. Jest to zmysł, który towarzyszy nam całe życie, dzięki niemu poznajemy otaczający nas świat i uczymy się, poznajemy, doświadczamy, przez co rozwijamy się i swoje poczucie bezpieczeństwa. 

Ale od początku, dotyk to bodziec, na który jest reakcja. A skoro jest droga to i neurologia jest w to mocno zaangażowana. Pozytywne efekty przytulania związane są z oksytocyną. Oksytocynę nazywa się często „hormonem miłości”. Uwalnia się, gdy się przytulamy lub nawiązujemy więzi. To właśnie dlatego bycie przytulanym jest tak przyjemne. I tak ważne. Badania potwierdziły, że bez czułego dotyku niemowlęta nie byłyby w stanie normalnie się rozwijać. Wczesna ekspozycja na przytulanie może pomóc wcześniakom doświadczyć uczucia jako przyjemnego, a nie przytłaczającego, stymulując jednocześnie pozytywne reakcje mózgu.

Hormon miłości udokumentowany naukowo?

Naukowcy skorzystali z badania EEG (128-kanałowego elektroencefalogramu o dużej gęstości) oraz potencjałów związanych z wydarzeniami (ERP), aby zmierzyć reakcje mózgu niemowląt na dotyk. Maluchy były dotykane delikatnym podmuchem powietrza tuż przed wysłaniem ich do domu ze szpitala. Dzieci w pełni dojrzałe wykazywały silniejsze reakcje mózgu niż ich rówieśnicy z grupy wcześniaków. Z kolei spośród wcześniaków najsłabsze reakcje mózgu wykazywały te dzieci, które krótko po urodzeniu musiały przejść bolesne procedury medyczne. Przytulanie powoduje spadek wydzielania kortyzolu, hormonu stresu. Badania wskazują też, że przytulanie obniża ciśnienie krwi i tętno w sytuacjach stresowych. Inne badania wykazały, że przytulanie bliskich i bycie przytulanym może w rzeczywistości wzmocnić układ odpornościowy. Przytulanie zwiększa poczucie własnej wartości. Dotyk jest potężnym narzędziem, które możemy wykorzystać do przekazania poczucia bezpieczeństwa, miłości. Kiedy czujemy się przygnębieni lub zagubieni, uścisk drugiej osoby może pomóc nam się ustabilizować. Badasz poziom oksytocyny?

Chcesz poznać moc dotyku – Terapia wisceralna Kursy i warsztaty – Terapia wisceralna

Wpływ oksytocyny na organizm człowieka

Wśród wielu oddziaływań, największą uwagę należy skupić na aspektach nam najbliższych jej działania. Człowiek jest zwierzęciem stadnym, oczywiście są tu pewne odstępstwa od normy – introwertyk , informatyk, beta tester, czasami praca i styl życia codziennego determinuje nasz udział i wartość w życiu społecznym.

Regulacja emocji i znaczenie oksytocyny w relacjach społecznych – hormon bliskości.

Oksytocyna, wydzielana w podwzgórzu i uwalniana przez przysadkę mózgową, odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu zachowań społecznych i emocjonalnych. Ułatwia ona budowanie więzi emocjonalnych, zarówno matczynej, jak i romantycznej, a także wpływa na rozwój zaufania i empatii w relacjach międzyludzkich.

Redukcja stresu i lęku, reakcje emocjonalne na świat zewnętrzny.

Badania wykazały, że oksytocyna pomaga w redukcji poziomu stresu i lęku. Mechanizm ten jest związany z obniżeniem poziomu kortyzolu, znanego jako hormon stresu, oraz modulacją aktywności układu nerwowego.

Wpływ na zdrowie fizyczne

Oksytocyna ma również wpływ na różne aspekty zdrowia fizycznego. Wskazuje się na jej rolę w obniżaniu ciśnienia krwi, redukcji ryzyka chorób serca, a także w leczeniu niektórych stanów, takich jak zespół jelita drażliwego. Obniża także poziom kortyzolu we krwi.

Ważność przytulania

Poznaj się i moc komunikacji niewerbalnej, więzi, relacje emocjonalne, przyjaźnie. Ile razy zastanawiałeś się nad tym, że ktoś rozumie Cię bez słów. Mowa ciała formą komunikacji. A i miejsce na nerw błędny się tu znajdzie. Blog – Nerw błędny

Stymulacja wydzielania oksytocyny – przytulanie dziecka

Przytulanie jest jednym z najprostszych i najbardziej naturalnych sposobów na stymulację wydzielania oksytocyny. Kontakt fizyczny, szczególnie długotrwałe i ciepłe przytulanie, inicjuje uwalnianie tego hormonu, co prowadzi do wzrostu poczucia spokoju i redukcji napięcia.

Wsparcie emocjonalne i budowanie więzi – znasz uczucia partnera?

Przytulanie jest formą komunikacji niewerbalnej, która może przekazywać wsparcie, miłość, pocieszenie oraz empatię. Jest to szczególnie ważne w budowaniu i utrzymywaniu silnych więzi emocjonalnych między ludźmi. Usiądź i porozmawiaj z partnerem / partnerką, poznajcie się bliżej, nauczcie się dotykać siebie nawzajem z szacunkiem i zrozumieniem.

Korzyści terapeutyczne, poprawa regeneracji tkanek

W kontekście fizjoterapii przytulanie może być używane jako element terapii wspierającej zdrowie psychiczne i emocjonalne pacjentów. Jest to szczególnie istotne w przypadku osób cierpiących na depresję, lęk, a także w pracy z dziećmi i seniorami. Powitania i pożegnania są bardzo mile widziane, ale pamiętaj, relacja pacjent – terapeuta nie może być obarczona podtekstem i niedomówieniem.

Znaczenie przytulania – ZOO fizjoterapia

Pozytywne relacje, które obfitują w przytulanie możemy rozwijać także ze zwierzętami. Wiele badań wykazało, że kiedy psy i ludzie wchodzą ze sobą w pozytywne interakcje (np. właśnie przytulanie), u obojga następuje skokowy wzrost oksytocyny.

Oksytocyna, przez swoje wszechstronne działanie na organizm ludzki, odgrywa kluczową rolę w regulacji emocji, reakcji społecznych oraz zdrowia fizycznego. Przytulanie, jako naturalna forma stymulacji wydzielania tego hormonu, niesie za sobą szereg korzyści zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Dlatego też przytulanie może być postrzegane nie tylko jako wyraz emocji, ale również jako ważny element dbania o własne zdrowie i dobre samopoczucie.

Kategorie
fizjomaster

Wady zgryzu

Wada zgryzu to nieprawidłowa budowa szczęk, zaburzona powierzchnia kontaktu i nieprawidłowo wysklepione podniebienie, które zaburza czynności jamy ustnej. Co istotne wspomniana wada może powodować problemy ze spożywaniem pokarmów, mówieniem a nawet oddychaniem. Przejawia się w dzieciństwie i już wtedy powinno się podjąć kroki zaradcze, by zapobiec późniejszym komplikacjom. Wyróżnia się wiele różnych w swojej etiologii rodzajów zaburzeń układu stomatognatycznego m.in. zgryz stłoczony, przodo lub tyłozgryz oraz sklinowacenia.

Wady zgryzu diagnozuje się u ponad połowy dzieci w wieku 7-18 lat. Liczne opracowania pokazują, że z ich powodu cierpi ponad 90% Polaków, a co drugi z nich powinien być leczony ortodontycznie co niestety nie jest tanie a więc i rzadko wykorzystywane. Szacuje się że tylko 1/3 pacjentów trafia do ortodonty. Nie wszystkie wady zgryzu mogą jednak zostać wyleczone przez ortodontę, czasami wymagana jest interwencja chirurga twarzowo-szczękowego.

Wady zgryzu mogą wynikać z nieprawidłowości w obrębie budowy i położenia względem siebie kości szczęki i żuchwy lub z zaburzonego układu łuków zębowych. Często wada zgryzu jest cechą wrodzoną, wynikającą z czynników dziedzicznych lub ze środowiska zewnętrznego, które działa na płód przez organizm matki, jak niektóre leki czy witaminy. Najczęstszym problemem w okresie rozwojowym jest pozbawienie dziecka możliwości ssania piersi matki, co zaburza rozwój funkcji zgryzu. Starsze dziecko może sobie „popsuć” zgryz złymi nawykami, jak np. uporczywe ssanie kciuka, jedzenie słodyczy lub poprzez częste bójki.

Wśród czynników, które prowadzą do utworzenia się wady zgryzu znajdują się:

  • poród kleszczowy,

  • nieprawidłowe układanie dziecka do snu – główka i szyja, podczas spania na boku, powinny być na delikatnym podwyższeniu

  • nieprawidłowe przystawianie do piersi, czy karmienie butelką (zarówno pierś, jak i butelka powinny być podawane pod kątem 45 st.,

  • ssanie kciuka lub źle skonstruowanego smoczka

  • ssanie warg i policzków

  • ciągłe nadgryzanie różnych przedmiotów, np. kredek, ołówków

  • oddychanie przez usta

W zależności od stopnia zaawansowania wady zgryzu, może ona w różnym stopniu wpływać na komfort dnia codziennego. Poważne wady zgryzu zaburzają mowę (wywołując np. seplenienie), oddychanie, jedzenie. Odgryzanie kęsów pokarmu oraz żucie może być zarówno trudne, jak i krępujące dla osoby z nieprawidłowym zgryzem – bywa, że powoduje problemy natury psychicznej, jak chociażby niechęć do publicznego spożywania posiłków.

Zdarza się, że wada zgryzu zaburza nawet symetrię twarzy – np. nadmierne wysunięcie lub cofnięcie bródki. Nieleczone wady zgryzu mogą prowadzić do szeregu przykrych konsekwencji, takich jak choroby przyzębia, próchnica, ukruszenie zębów, uszkodzenie błony śluzowej warg i policzków przez nieustanne przygryzanie.

Istotnym aspektem będzie fizjoterapia, ale tu koniecznym może okazać się wsparcie doświadczonego stomatologa, ortodonty a często nawet chirurga. Interdyscyplinarny zespół zrobi robotę.

Group 4
Group 3
logo_PIFS_glowne_transparent
agencja innowacji logo
stopka imoje
Facebook-f Instagram Youtube
SUBSKRYBUJ NEWSLETTER

®FIZJOMASTER – Wszystkie prawa zastrzeżone. Korzystając z portalu, akceptujesz politykę prywatności oraz regulamin.