fizjomaster@fizjomaster.com

Tag: fizjoterapia

Kategorie
podcast

Kość miednicza

Kość miednicza

Rozpoczynamy temat kości kończyny dolnej. Zanim jednak jeszcze przejdę do głównego temat, przypominam Ci o dwóch rzeczach, a mianowicie:

  • Jest newsletter anatomiczny, na który możesz się już zapisać na anatomia@anatomiaw5minut.pl. Poprawną pisownię w razie potrzeby zostawię w opisie. Mail jest całkowicie bezpłatny i bez spamu. Info podstawowe, które jest w odcinku, fiszki, aby łatwiej było Ci się uczyć i kilka ciekawostek anatomicznych z danego tematu, których nie znajdziesz nigdzie poza newsletterem.
  • W październiku jest kurs anatomii palpacyjnej więc jeśli masz ochotę spędzić ze mną czas ze sporą dawką wiedzy – serdecznie zapraszam. Link również w opisie.

No dobra. Zaczynamy dziś cykl czy też po prostu kilka odcinków o kościach kończyny dolnej. Aby miało to ręce i nogi to na pierwszy plan pójdzie nam obręcz i dziś bardzo ogólnie o kości miedniczej, bo od czegoś trzeba zacząć.

Obręcz kończyny dolnej (czyli obręcz miednicza) składa się z dwóch kości miednicznej (prawej i lewej). Gdyby ktoś potrzebował informacje do krzyżówek anatomicznych, to właśnie ta kość jest uważana za największą i najszerszą. Sęk w tym, że ona nie jest jedną kością, tylko składa się z trzech kości, a mianowicie kości biodrowej, kości kulszowej i kości łonowej. 

Kości te ułożone są w następujący sposób względem siebie:

  • kość biodrowa – skierowana jest ku górze i do tyłu
  • kość kulszowa – skierowana jest ku dołowi i do tyłu
  • kość łonowa – skierowana jest do dołu i do przodu.

Nie są one przez całe nasze życie zrośnięte. Dopiero w naszym dorosłym życiu pod względem biologicznym tworzą jednolitą całość, a do tego czasu pomiędzy nimi znajduje się chrząstka.

Co więcej, na taki podstawowy wstęp to fakt, że te kości łączą się ze sobą mniej więcej w środku kości miedniczej. Poza tym po stronie zewnętrznej jest bardzo duży dół, zwany panewką. Służy ona do połączenia stawowego z kością udową. Otoczona jest ona przez ostry wał kostny zwany rąbkiem panewki, ale nie po całości – u dołu ten wał jest przerwany przez tzw. wcięcie panewki.

Z kości miedniczej ważna jest jeszcze informacja o otworze zasłonowym utworzonym przez kość kulszową i łonową w dolnej części miednicy. Bardziej szczegółowe informacje o każdej z tych kości w kolejnych odcinkach więc serdecznie zapraszam. Do usłyszenia za miesiąc a poczytania zarówno dziś jak i 20-stego na skrzynkach mailowych.

Podsumowanie:

Kość miednicza składa się z 3 kości:

  • biodrowej – skierowanej ku górze i do tyłu
  • kulszowej – skierowanej ku dołowi i do tyłu
  • łonowej – skierowanej do dołu i do przodu

Po stronie zewnętrznej kości miedniczej jest panewka otoczona przez rąbek stawowy.

Kość kulszowa i łonowa tworzą otwór zasłonowy w dolnej części miednicy.

Link do odsłuchania: https://www.spreaker.com/episode/kosc-miednicza-52–60981664

Newsletter anatomiczny: anatomia@anatomiaw5minut.pl

Kategorie
podcast

Mięsień gruszkowaty

mięsień gruszkowaty

O mięśniu gruszkowatym wiele już napisano prawdy i fałszu, bo jest to jeden z tych mięśni, który w świecie gwiazd ewidentnie byłby celebrytą. Z rzeczy podstawowych to nie za duży mięsień, trójkątny, spłaszczony i leżący między kością krzyżową a krętarzem większym kości udowej a konkretnie to rozpoczyna się on na powierzchni miedniczej kości krzyżowej od otworu II do IV. Tak się rozciąga jego przyczep początkowy. Później włókna tego mięśnia biegną zbieżnie do bocznie przez otwór kulszowy większy, dzieląc go na otwór nadgruszkowy i podgruszkowaty, ale o tym innym razem, bo nie o tym dziś mowa. Ważne jest to, że za otworem kulszowym mięsień gruszkowaty przechodzi w ścięgno i przyczepia się do wierzchołka krętarza większego a dokładnie do jego strony przyśrodkowej.

Anatomia to podstawa, dalej będzie z górki

Unerwienie tego mięśnia pochodzi z gałązki splotu krzyżowego od L5 do S5 i została nam jeszcze funkcja. Nie jest ona wybitna, jak jego sława głosi. Fakt – wielostronna, ale raczej sława. Na bank jest rotatorem zewnętrznym stawu biodrowego i to jest to, co mu najlepiej wychodzi. Poza tym odwodzi i prostuje, ale to już zdecydowanie nie należy do jego najmocniejszych stron. W momencie ustabilizowania kończyny dolnej pochyla miednicę z tułowiem w swoją stronę, ale w porównaniu do pośladkowych to żadna funkcja. Dlaczego więc jest taki sławny? 

Co to rwa gruszkowa?

A no dlatego, że w otworze kulszowym większym powyżej i poniżej mięśnia gruszkowatego jest szczelina dla przejścia naczyń i nerwów. Dodatkowo czasami ten mięsień przebity jest nerwem strzałkowym wspólnym, który jest jedną z dwóch części składowych jednego z kolei najsłynniejszych nerwów – a mianowicie nerwu kulszowego. Jeśli faktycznie przebija nerw strzałkowy wspólny mięsień gruszkowaty, to łączy się on z nerwem piszczelowym na zewnątrz miednicy, a nie wewnątrz niej co teoretycznie powinno mieć miejsce.

Mówienie więc przez wszystkich, którzy nie zerknęli do podręcznika anatomicznego, że nerw kulszowy przebija mięsień gruszkowaty, jest mega dużym skrótem myślowym, bo taka rzecz ma miejsce u ¼ ludzkości (oczywiście statystycznie, bo wszystkich nie przebadano przecież). Częściej jednak nerw kulszowy biegnie pod gruszką lub przebija go fragmentarycznie za pomocą swojej gałęzi zwanej nerwem strzałkowym wspólnym. A stąd już cała teoria o rwach i pseudo rwach, która nigdy się nie kończy, więc nawet nie będę poruszała tego wątku.

Poznaj świat anatomii z Fizjomaster.com

Kończąc temat. W październiku a dokładnie 5-6 października 2024 jest kurs z anatomii palpacyjnej, na którym na bank nie zabraknie gwiazdy dzisiejszego odcinka podcastu. 

Jeśli natomiast słuchasz tego odcinka później, zerknij na stronę fizjomaster.com i w zakładce kursy zobacz kiedy będzie najbliższe szkolenie z anatomii palpacyjnej.

Szkolenie Anatomia Palpacyjna

Dodatkowo jak już pewnie wiesz – rusza newsletter anatomiczny z fiszkami, więc jeśli chcesz mieć wszystko bezpośrednio u siebie na poczcie – pisz na anatomia@anatomiaw5minut.pl. Wystarczy, że w tytule bądź treści podasz swoje imię – będzie to dla nas info, że chcesz te wiadomości dostawać. Dokładny adres e-mail, aby nie zrobić w nim literówki, zostawię w opisie.

I to już wszystko. 

Bardzo się niecierpliwię, bo właśnie od tego odcinka podcastu rusza newsletter i jestem mega ciekawa, jak go przyjmiecie. Tak jak obiecałam – będą bieżące i poprzednie odcinki podcastu, więc wszystko będzie zadbane. 

Czekam na info.

Kategorie
podcast

Mięsień pośladkowy średni

mięsień pośladkowy średni

Nie jest on ze swoimi przyczepami tak skomplikowany jak pośladkowy wielki więc pójdzie nam tym razem zdecydowanie szybciej. 

Co do zasad jest on szerokim mięśniem, dość grubym i pierzastym. Leży pod wspomnianym już pośladkowym wielkim, ale nie w całości – w swojej górnej i przedniej części nie jest nim przykryty.

Rozpoczyna się na powierzchni pośladkowej talerza kości biodrowej a dokładnie między kresą pośladkową przednią a tylną. Poza tym rozpoczyna się również na powięzi pośladkowej powyżej mięśnia pośladkowego wielkiego. 

Wszystkie jego włókna biegną zbieżnie i przyczepiają się jako krótkie ścięgno do powierzchni bocznej krętarza większego niedaleko jego wierzchołka.

Unerwienie ma takie samo jak pośladkowego wielkiego więc tylko w ramach przypomnienia jest to nerw pośladkowy dolny z przestrzeni L5 – S2 i wychodzi on z miednicy przez otwór kulszowy większy pod mięśniem gruszkowatym. 

Została nam czynność. Czynność jest praktycznie taka sama jak mięśnia pośladkowego małego tylko, że działa mocniej. Co więcej – przednia część mięśnia pośladkowego średniego często zrośnięta jest z mięśniem pośladkowym małym. Ich wachlarzowata budowa powoduje, że ich poszczególne części działają na siebie antagonistycznie, więc warto tu się na chwilę mocniej skupić. 

Przy ruchu zgięcia w stawie biodrowym działają przednie części obu mięśni, przy wyproście biorą udział tylne części tych mięśni – głównie pośladkowego średniego.

Co do odwodzenia w stawie biodrowym. Pośladkowy średni jest najsilniejszym odwodzicielem. Tak – dobrze słyszysz – wcale nie naprężacz powięzi szerokiej. Jest on nieznacznie słabszy, ale jednak słabszy. Pośladkowy mały również bierze w tym udział, ale jest od połowy słabszy od pozostałych tych dwóch mięśni.

Zostały nam jeszcze rotacje. Zewnętrzna i wewnętrzna. Rotacja wewnętrzna to przednie części tych mięśni gdzie pośladkowy mniejszy jest najsilniejszym rotatorem wewnętrznym, zaś jeśli chodzi o rotację zewnętrzną to oczywiście znów oba, z tym że ich część tylna i tu króluje pośladkowy średni.

No to chyba tyle na dziś.

Z części ogłoszeniowej to w październiku jest szkolenie z anatomii palpacyjnej. Zapisy na fizjomaster.com. Po fiszki pisz na anatomia@anatomiaw5minut.pl a pozostałe szkolenia i to sztos szkolenia to w tym roku jeszcze igły w Poznaniu, manipulacje, wiceralka w Poznaniu no i sztos nad sztosami – USG również w Poznaniu.

Zerknij na fizjomaster.com, bo tam są wszystkie informacje. A ja się żegnam na dziś.

Pozdrawiam serdecznie,

Agnieszka Mikołajczak

Anatomia w 5 minut

Kategorie
podcast

Mięsień pośladkowy wielki

mięsień pośladkowy wielki

Cześć. Dzień dobry. Witam serdecznie.

Drogą Waszego głosowania przechodzę teraz do kończyny dolnej. Nie będę jednak wszystkiego w kolejności jak z kończyną górną omawiać, ponieważ prosiliście bardzo o mięśnie, ale jak wiemy, one muszą się do czegoś przyczepiać, więc muszę również uwzględnić tu kości. I w kończynie górnej było tak, że najpierw omówiliśmy sobie kości, a później przeszliśmy do mięśni, a tu dla was to trochę pomieszam.

Listen to „Mięsień pośladkowy wielki #48” on Spreaker.

Anatomia pośladka

Mięsień pośladkowy wielki należy do grupy tylnej mięśni obręczy kończyny dolnej. Do tej grupy należy również pośladkowy średni i mały, gruszkowaty oraz naprężacz powięzi szerokiej. Tak – nie pomyliłam się. 

Co z tym pośladkowym wielkim. Jest i to całkiem duży jest. Ma kształt rombu i grubość 3 – 4 cm co nie ukrywajmy – jest bardzo zmienne osobniczo. 

Jego przyczep początkowy jest spory: 

Po pierwsze – powięź piersiowo – lędźwiowa, czyli wcale nie przyczep kostny.

Po drugie – powierzchnia pośladkowa talerza kości biodrowej. Jest to na bank zewnętrzna powierzchnia kości biodrowej i leży ona do tyłu od kresy pośladkowej tylnej.

Po trzecie – boczny brzeg kości krzyżowej i guzicznej, czyli zwróć uwagę, jak nisko schodzi i po czwarte – więzadło krzyżowo – guzowe, czyli znów struktura niekostna. Zwracam na to uwagę mocno, bo zazwyczaj większość studentów uczy się tych kostnych przyczepów, zapominając o reszcie, a patrząc na taśmy, to właśnie tu najczęściej dochodzi do przeniesienia bólu w  inne rejony ciała i nie wiemy, jak później to połączyć kropkami.

I z przyczepem końcowym też nie jest takie hop – siup.

Mamy dwa jakby pasma. Jedno składające się z górnych włókien, które jako szeroka blaszka ścięgnista idą nad powierzchnię boczną krętarza większego kości udowej i biegną dalej, aby zakończyć się w głębokiej warstwie pasma biodrowo – piszczelowego. Pasmo powierzchowne je przykrywa. Drugie pasmo – pasmo dolne przyczepia się do guzowatości pośladkowej kości udowej również jako ścięgno i to stosunkowo grube, aczkolwiek płaskie. Z ciekawostek guzowatość pośladkowa kości udowej często przekształca się w wyrostek zwany trzecim krętarzem.

To tyle z przyczepów i idziemy na funkcje, bo tu też jest o czym mówić.

Funkcje mięśni pośladkowych

Najważniejsze co ten mięsień robi to utrzymywanie pionowej postawy ciała podczas chodzenia czy stania. Tak zostało napisane w Bochenku. Czyli dość ważny mięsień dla nas pod względem ewolucyjnym. Jest mega silnym prostownikiem stawu biodrowego, czyli jest antagonistą do innego mięśnia obręczy miednicy, z tym że z grupy przedniej, a nie tylnej a  mam na myśli tu mięsień biodrowo – lędźwiowy, o którym będę mówiła kiedy indziej. 

Powoduje on również wyprost tułowia w takich sytuacjach jak wstawanie z pozycji siedzącej, z klęczek czy też trzyma nas w pionie przy wchodzeniu po schodach. Rzecz, o której często studenci zapominają – prostuje kolano. 

Przez swój przyczep do pasma biodrowo – piszczelowego można by powiedzieć, że pośrednio, ale wpływa na staw kolanowy, a wpływa właśnie w ten sposób, że prostuje go. I mamy już załatwiony przyczep do powięzi piersiowo – lędźwiowej i pasma biodrowo – piszczelowego, ale nie to nie wszystko. Jeszcze ma przyczep na tylnym brzegu miednicy, a to powoduje, że wpływa na jej ruchomość gdzie piękną  jego współpracę widać z antagonistą, o którym wcześniej już wspomniałam np. przy wiosłowaniu, huśtaniu, pływaniu.

Co do jego antagonisty, czyli mięśnia biodrowo – lędźwiowego to uczulam, bo przy rotacji zewnętrznej współpracują ze sobą. 

Coś jeszcze ten pośladkowy wyczynia? A odwodzi udo i  przy ustalonej miednicy oraz udach wzmaga działanie zwieracza zewnętrznego odbytu.

Czy jest on palpacyjnie wyczuwalny? Oczywiście, że tak więc warto sobie zobaczyć co i jak bo zazwyczaj źle jest rysowany – zwracam uwagę, że schodzi poniżej bruzdy pośladkowej, po stronie bocznej, a jak chwytamy kredki, to zazwyczaj zaznaczamy sam pośladek, co nie jest prawdą.

Unerwienie to nerw pośladkowy dolny z L 5 do S2 i wychodzi z miednicy przez otwór kulszowy większy, pod mięśniem gruszkowatym, więc uczulam.

Wpadaj na odsłuch: Anatomia w 5 minut – Mięsień pośladkowy wielki #48 

Jest tu dużo kaletek i odmian tego mięśnia, ale nie będę się już rozdrabniała w tym temacie, bo już i tak dawno przekroczyłam przysłowiowe 5 minut. Odsyłam do podręczników w celu nauki, a ja zapraszam tu za miesiąc i przypominam o szkoleniach: w maju manipulacje, w czerwcu masaż tkanek głębokich i w październiku anatomia palpacyjna. Oczywiście to w roku 2024, bo nie wiem kiedy słuchasz. Wszystko na bieżąco oraz treść znajdziesz na: www.fizjomaster.com gdzie zachęcam do odwiedzenia. Po fiszki pisz na anatomia@anatomiaw5minut.pl, a na dzień dzisiejszy już dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Do usłyszenia,

Agnieszka Mikołajczak

Anatomia w 5 minut

Kategorie
podcast

PROSTOWNIK DŁUGI KCIUKA

prostownik długi kciuka

Na wstępie przypominam, że jesteśmy na grupie tylnej mięśni przedramienia, a dokładniej na warstwie głębokiej i w dniu dzisiejszym omówimy sobie prostownik długi kciuka.

Listen to „Mięsień prostownik długi kciuka #46” on Spreaker.

Jest położony po stronie łokciowej poprzedniego mięśnia, który omawialiśmy, a mianowicie  mięśnia prostownika krótkiego kciuka.

Jest on mięśniem długim, wysmukłym i rozpoczyna się na środkowej części kości łokciowej i błonie międzykostnej.

Jego włókna mięśniowe, które są wachlarzowato ułożone, przechodzą w długie ścięgno, które biegnie łukowato czy skośnie na dół ku kości promieniowej. Przechodzi przez trzeci przedział troczka prostowników i kończy się na podstawie dalszego paliczka kciuka. 

Jego czynność: w działaniu na stawy ręki jest dość słabym prostownikiem. Jego główna praca skoncentrowana jest na ruchy kciuka, a dokładnie na prostowanie kciuka we wszystkich jego stawach więc jest antagonistą do zginacza długiego kciuka. Co więcej – jest on przywodzicielem kciuka i w tym ruchu jest antagonistą do prostownika krótkiego kciuka, który omawialiśmy właśnie ostatnio.

Jeśli chodzi o unerwienie to jak poprzednie mięśnie z warstwy głębokiej jest to z gałęzi głębiej nerwu promieniowego C6 – C8. 

I to by było na tyle.

PODSUMOWANIE

PROSTOWNIK DŁUGI KCIUKA

PRZYCZEP POCZĄTKOWY:

  • środkowa część kości łokciowej
  • błona międzykostna

PRZYCZEP KOŃCOWY:

  • podstawa dalszego paliczka kciuka

FUNKCJA:

  • prostowanie kciuka we wszystkich jego stawach
  • przywodzenie kciuka
  • słaby prostownik stawów ręki

UNERWIENIE:

  • gałąź głęboka nerwu promieniowego (C6 – C8)

Jeśli jesteś zainteresowany/a fiszkami – pisz na anatomia@anatomiaw5minut.pl

Chcesz wkroczyć w niezwykły świat anatomii? Poznać tajemnice ludzkiego ciała?

Zapraszamy, właśnie Ciebie na nasze niezwykłe szkolenie z zakresu anatomii palpacyjnej.

Praktyka, pasja i rzetelność – to jak, widzimy się?

Kategorie
podcast

Odwodziciel długi kciuka

odwodziciel długi kcika

Cześć!

Z tej strony Agnieszka Mikołajczak, a to jest podcast Anatomia w 5 minut.

Listen to „Mięsień prostownik łokciowy nadgarstka #43” on Spreaker.

Dziś odwodziciel długi kciuka. Zapraszam.

Witam Cię jeszcze raz bardzo serdecznie. Wraz z ostatnim mięśniem skończyłam omawiać dla Ciebie warstwę powierzchowną grupy tylnej mięśni przedramienia. Przypomnę, że w jej skład wchodzą mięsień prostownik palców, mięsień prostownik palca małego i prostownik łokciowy nadgarstka. 

Dziś zaczniemy sobie warstwę głęboką, do której należą: mięsień odwodziciel długi kciuka, prostownik krótki kciuka, prostownik długi kciuka i prostownik wskaziciela. Czyli 4 mięśnie, które zajmą nam czas do marca.

Wszystkie te cztery mięśnie prostują palce, na co zresztą ich nazwy już wskazują. Co ułatwi jeszcze ich zapamiętanie to fakt, że te prostowniki z warstwy głębokiej kończą się na I lub II palcu i są pozostałością po wspólnym głębokim prostowniku palców.

Zaczniemy od odwodziciela długiego kciuka, bo jest największym z tych czterech mięśni. Poza tym, że jest największy, to jest też on najwyżej położony i najbardziej dobocznie oczywiście w ramach tej grupy.

Leży on sobie pod prostownikiem palców i prostownikiem palca małego a konkretnie rozpoczyna się na powierzchni tylnej kości łokciowej, na błonie międzykostnej i na powierzchni tylnej kości promieniowej. Przechodzi on przez pierwszy przedział troczka prostowników i jakoś musi się tam dostać, czyli od tej błony międzykostnej i powierzchni tylnej kości promieniowej i łokciowej kieruje się w stronę promieniową, gdzie przechodzi już w płaskie ścięgno i biegnie dalej właśnie jako to ścięgno wzdłuż strony promieniowej przedramienia między takimi mięśniami jak prostownik promieniowy nadgarstka i zginacz promieniowy nadgarstka. Tak właśnie dochodzi do tego troczka. I teraz leci dalej do swojego przyczepu końcowego, a mianowicie: podstawa pierwszej kości śródręcza, i dalej ścięgno zaczyna szaleć, bo część dochodzi do kości czworobocznej większej, część czasem się łączy ze ścięgnem prostownika krótkiego kciuka, który będę omawiała następnym razem, i jeszcze jedna część przechodzi w brzusiec mięśnia odwodziciela krótkiego kciuka. Tu na przyczepie czy też przyczepach końcowych jest duża zmienność.

Jak już wiele razy powtarzałam i zrobię to jeszcze raz – anatomia nudna nie jest i z tego miejsca pozdrawiam studentów, którzy już w styczniu mają z tych wszystkich mięśni egzamin. 

Czynność jest tak samo prosta jak przyczepy, a mianowicie: odwodzi rękę w stronę promieniową oraz zgina ją w stronę dłoniową. Jako odwodziciel ręki ma swój numer jeden. Ale poza tym odwodzi i odprowadza kciuk. 

No i unerwienie – tu Cię nie zaskoczę – gałąź głęboka nerwy promieniowego C6 – C8 jak cała grupa tylna zarówno powierzchowna jak i głęboka.

Coś, na co zwracam jeszcze uwagę to kaletki, ale tu już nie chcę zanudzać, więc odsyłam Cię, chociaż do Bochenka. 

I ostatnia rzecz- anatomia palpacyjna. Rysuj i baw się, bo dobrze się w ten sposób uczyć a jeśli chcesz się pobawić i pouczyć z nami – zapraszam na kurs anatomii palpacyjnej. Link w opisie.

Na tą chwilę wszystko. Pozdrawiam, życząc wszystkiego dobrego i owocnego na święta oraz nowy rok i do usłyszenia.

Chcesz wkroczyć w niezwykły świat anatomii? Poznać tajemnice ludzkiego ciała?

Zapraszamy, właśnie Ciebie na nasze niezwykłe szkolenie z zakresu anatomii palpacyjnej.

Praktyka, pasja i rzetelność – to jak, widzimy się?

Agnieszka Mikołajczak

Anatomia w 5 minut.

Kategorie
podcast

Kość grochowata

Cześć! Witam Cię jeszcze raz bardzo serdecznie po dwóch tygodniach i tak jak na początku powiedziałam dziś zakonczymy szereg bliższy kości nadgarstka a z tego szerego została nam do omówienia najbardziej indywidualna z tych kości a mianowicie kość grochowata.

Różni się od pozostałych trzech kości w swoim szeregu na pewno wielkością bo jest of nich zdecydowanie mniejsza oraz tym, że nie ma tylu połączeń z innymi – ma tylko jedną powierzchnię stawową. Od razu powiem, że jest to powierzchnia grzbietowa któa jest gładka i owalna i łączy się za jej pomocą z kością trójgraniastą.

Z innych powierzchni wartych uwagi u niej to powierzchnia dłoniowa która w przeciwieństwie do grzbietowej jest chropowata więc będzie to już nam wskazywało na to, że może coś tutaj się przyczepiać i faktycznie tak jest. Przyczepia się tutaj troczek zginaczy i więzadła kości grochowatej. No i oczywiście smutno by jej było gdyby nie przyczepiały się do niej jakieś mięśnie więc są i to dwa a mianowicie zginacz łokciowy nadgarstka oraz odwodzieciel palca małego. I mała niespodzianka – w specjalnie przygotowanym dla niego rowku – małym bo małym ale jednak jest biegnie po stronie promieniowej gałąź dłoniowa nerwu łokciowego.

Palpacyjnie ta kość nie jest trudna do wyczucia. Znajduje się wyniosłość  u podstawy kłębika a jeśli tu z jakiś powodów jest problem do wyczucia to można poszukać przez ścięgno mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka bo pamiętamy, że ten miesień przyczepia się do kości grochowatej i idąc wzdłuż tego mięśnia na przedłużeniu palca V to znajdziemy kość. Oczywiście nie od razu schodząc z palca małego bo przecież jeszcze kości śrórdęcza są po drodze. W okolicach podstawy kłębiku przy zgięciu dłoniowym nadgarstka. Co by nie było niedopowiedzeń.

Coś więcej? Nie – chyba wszystko jeśłi chodzi o tą kość.

Co do szerego bliższego zwracam CI uwagę, że jest on wypukły od strony grzbietowej i wklęsły od strony dłoniowej. Pamiętaj proszę jak kości łączą się między sobą ale też jak z przedramieniem i szeregiem dalszym. No i że najłatwoej palpacyjnie po stronie dłoniowej w szeregu bliższym odnaleźć guzek kości łódeczkowatej oraz kość grochowatą – będzie Ci wtedy łatwiej szukać innych struktur. 

To wszystko na dziś. Cudownie jest się mieścić w wyznaczonym przez tytuł podcastu czasie. 

Co do samego podcastu – mamy już ponad tysiąc pobrań za co jestem Wam przeogromnie wdzięczna i z informacji zwrotnych jakie dostaję to miło mi niezmiernie, że pomaga Wam on w nauce czy też usystematyzowaniu wiedzy.

Tym samym przypominam, że jest on również w formie pisanej na stronie www.fizjomaster.com gdzie również znajduje się KLUB w którym bezpłatnie jest do pobrania fizjoogarniacz dzięki któremu łatwiej pogodzić pracę, studia i wszystko co z fizjo związane oraz nasz biuletynek wydawany co miesiąc w którym znajdują się zawsze 3 artykuły z różnych dziedziń – tym razem o jednostce chorobowej jaką jest łuszczyca, o końskim ogonie studium przypadku gabinetowego i czerwone flagi mocno z tym związane no i zakończenie tematu powstawania układu nerwowego i przemyślenia na temat czy my faktycznie jesteśmy uwarunkowani genami czy jednak fenotyp nie ma większego znaczenia… zakończenie będące wstępem do kolejnych odcinków właśnie na ten tamat więc zapraszam serdecznie do pobrania zarówno ostatniego jak i poprzednich numerów bo to jednak ciekawa lektura,

Żegnam się dziś i zapraszam za dwa tygodnie na kolejną porcję wiedzy kostnej.

A

Kategorie
podcast

Łódka płynie, księżyc świeci…

Dziś jak już zapowiedziałam zaczniemy sobie temat kości nadgarstka a zaczniemy go sobie gdyż przy mięśniach które omawiamy zaczyna nam brakować kostnych przyczepów końcowych a warto byłoby coś o nich wiedzieć.

Jak każdy student wie kości nadgarstka jest osiem i układają się w dwa szeregi, które doczekały się nawet swojego wierszyka, który chyba każdy zna.

„Łódka płynie, Księżyc świeci, Trójgraniasty Groszek leci”.

„Na Trapezie, Trapeziku, wisi Główka na Haczyku”.

I mamy już dwa szeregi i wszystkie kości w kolejności i zaczniemy dziś od szeregu bliższego czyli łódka płynie księżyc świeci trójgraniasty groszek leci co nam odpowiednio daje kości:

– łódeczkowata
– księżycowata
– trójgraniasta
– grochowata

Ok. Zanim jednak zaczniemy omawiać poszczególne kości kilka ich cech wspólnych:

– wszystkie poza grochowatą są sześcianami. Nierównymi bo nierównymi ale są. Co to oznacza? A oznacza to to, że każda z nich ma aż sześć powierzchni.

– powierzchnie dłoniowe i grzbietowe tych kości są chropowate dzięki czemu służą za miejsce przyczepu dla mięśni i więzadeł więc dwie powierzchnie mamy już załatwione

– kolejne dwie powierzchnie a mianowicie górne i dolne czyli bliższe i dalsze bo nadal pamiętamy o anatomicznym ustawieniu ciała są powierzchniami stawowymi pokrytymi chrząstką i zazwyczaj górne są wypukłe a dolne wklęsłe co by kostne puzzle do siebie pasowały

– i zostały ostatnie dwie powierzchnie na tych kościach a mianowicie boczne zwane promieniowymi i przyśrodkowe zwane łokciowymi są też powierzchniami wstawowymi umożlwiającymi połączenie się kości między sobą chyba że są to już te powierzchnie skrajnie zewnętrzne po obu stronach to wtedy są to powierzchnie chropowate ale to już dokładnie omówimy przy poszczególnych kościach.

Co jest jeszcze ważne przy palpacji to fakt, że w szeregu bliższym trzy kości a więc łódeczkowata, księżycowata i trójgraniasta wchodzą jakby w płytkie wgłębienie uformowane przez dystalny koniec kości promieniowej i łokciowej i tu również wychyla się kość grochowata która chyba pod każdym względem postanowiła pozostać indywidualistką.

Omówię dziś kość łódeczkowatą.

Szukamy jej od strony kciuka bo od tej strony właśnie leci wierszyk jakby się to komuś jeszcze myliło i jeśli chodzi o szereg bliższy – jest największa. Charakterystycznym jej punktem palpacyjnym jest guzek kości łódeczkowatej wyczuwalny po stronie dłoniowej. Kości jako kości szukamy przesuwając się z kości promieniowej a dokładnie z wyrostka rylcowatego kości promieniowej. Idąc z wyrostka rylcowatego znajdujemy powierzchnię boczną kości łódeczkowatej i idąc bardziej przyśrodkowo – ok 0,5 do 1 cm na części proksymalnej kłębu znajdujemy guzek, który nota bene najczęściej ulega złamaniu jeśli chodzi i kości nadgarstka.

Czyli guzek kości łódeczkowatej jest na jej powierzchni dłoniowej i właśnie do tego guzka przyczepia się troczek zginaczy oraz odwodziciel krótki kciuka co już warto zapamiętać bo ułatwi dalej naukę mięśni.

Jak jest dłoniowa to i jest powierzchnia grzbietowa która charakteryzuje się wąskim i chropowatym rowkiem będącym miejscem przyczepu dla więzadeł.

Powierzchnia bliższa i dalsza są gładkie i wypukłe. Bliższa łączy się stawowo z końcem dalszym kości promieniowej natomiast bliższa z kością czworoboczną większą i mniejszą znajdującymi się w szeregu dalszym.

No i zostały nam jeszcze dwie powierzchnie, a mianowicie: łokciowa i promieniowa.

Łokciowa łączy się stawowo z kością księżycowatą i główkowatą a powierzchnia promieniowa jest miejscem przyczepu więzadła promieniowego nadgarstka.

Z ciekawostek – to właśnie kość łódeczkowata tworzy dno tabakierki anatomicznej a Tobie zostawiam do sprawdzenia ścięgna jakich mięśni tworzą jej ściany.

To wszystko na dziś.

Pamiętaj o subskrypcji, o tym, że znajdziesz Anatomię w 5 minut na facebooku i Instagramie oraz że mamy najlepszy klub fizjoterapeutyczny na świecie znajdziesz za darmo fiszki i biuletyny w których ostatnio piszemy trochę więcej na temat mózgu a dlaczego – tej tajemnicy na razie nie zdradzę. Szukaj na www.fizjomaster.com i zaczną się łączyć przysłowiowe kropki.

Pozdrawiam,
Agnieszka Mikołajczak
Anatomia w 5 minut

Chcesz wkroczyć w niezwykły świat anatomii? Poznać tajemnice ludzkiego ciała?

Zapraszamy, właśnie Ciebie na nasze niezwykłe szkolenie z zakresu anatomii palpacyjnej.

Praktyka, pasja i rzetelność – to jak, widzimy się?

Kategorie
podcast

Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka

Witam Cię serdecznie.

Z tej strony Agnieszka Mikołajczak i Anatomia w 5 minut.

To 26 odcinek podcastu więc ćwiarteczka już za nami. Ale nie tylko ćwiarteczka ale i mamy już równy roczek bo dokładnie 04.01.2021 roku pojawił się pierwszy odcinek Anatomii w 5 minut czyli Intro.

W tym momencie chciałabym więc podziękować wszystkim za to że jesteście tu ze mną oraz że słuchacie tego co tworzę. Dziękuję też za całą społeczność na FB oraz Instagramową którą tworzymy bo jest nas już w sumie prawie 6000. Ta liczba robi wrażenie. Wielkie dzięki. Nie będę poprzestawała na laurach i lecę dalej z anatomią więc przechodzę do tematu dzisiejszego odcinka a mianowicie zginacz łokciowy nadgarstka.

Zginacz łokciowy nadgarstka ma dwie głowy – ramienną i łokciową.

Głowa ramienna ma swój początek na nadkłykciu przyśrodkowym i powięzi przedramienia. Zrasta się ona również z sąsiednimi mięśniami na co jest tarto zwrócić uwagę gdyż ich napięcia mogą się wzajemnie przenosić co jest ważne w zarówno w diagnostyce jak i samej terapii. Głowa łokciowa też zaczyna się na powięzi przedramienia jako długa i cienka blaszka ścięgnista ale nie tylko. Rozpoczyna się również na wyrostku łokciowym a dokładnie na powierzchni tylnej wyrostka łokciowego i na brzegu tylnym kości łokciowej. No i biegnie dalej dystalnie i kończy się na kości grochowatej.

Unerwienie to nerw łokciowy z C8 i Th 1 a funkcja to zgięcie dłoniowe oraz zgięcie łokciowe.

Co dodatkowego?

Często między kością grochowatą a ścięgnem jest kaletka.

Często też ścięgno poza przyczepem końcowym na kości grochowatej może biec też do IV czy V kości śródręcza.

Jest to ogólnie rzecz ujmując mięsień powierzchowny bo leży pod skóra i powięzią. Pod nim zaś znajdziemy zginacz powierzchowny i głęboki palców oraz nawrotny czworoboczny.

Ma też fajną rynienkę ale gdzie i po co zostawiam Tobie do sprawdzenia co by Ci za nudno nie było a ja po mału się już żegnam.

Powiem tylko tyle, że grafika jak zawsze do pobrania z anatomia@anatomiaw5minut.pl a niedługo niespodzianka. A w sumie to już może być teraz – jak obserwujesz mnie na Instagramie to wiesz, że pojawiają się również tam fiszki – z lekkim opóźnieniem ale są i cały czas gonię więc mam nadzieję, że w styczniu/ lutym już wszystko ładnie się wyrówna więc zapraszam Cię tam.

Druga mega ważna sprawa z której jestem aż przedumna o ile takie słowo w ogóle istnieje to ruszyła platforma szkoleniowa gdzie znajdują się bezpłatne materiały. Stworzyliśmy najlepszy na świecie KLUB i znajdziesz go dosłownie w zakładce klub na stronie fizjomaster.com. Powtórzę bo to mega ważne www.fizjomaster.com i zakładka klub.

Wpadaj tam bo to naprawdę mega miejsce.

Nowy Rok, nowe plany i dwa nowe i genialne miejsca dla Ciebie – instagram i klub.

Zapraszam. Pozdrawiam i do usłyszenia za 2 tygodnie.

Agnieszka Mikołajczak

Chcesz wkroczyć w niezwykły świat anatomii? Poznać tajemnice ludzkiego ciała?

Zapraszamy, właśnie Ciebie na nasze niezwykłe szkolenie z zakresu anatomii palpacyjnej.

Praktyka, pasja i rzetelność – to jak, widzimy się?

 
Kategorie
podcast

Mięsień zginacz promieniowy nadgarstka

 

 

 

 

Cześć!
Kolejne dwa tygodnie za nami więc czas na małą dawkę wiedzy z anatomii. Jesteśmy cały czas na grupie przedniej mięśni przedramienia i mamy już omówiony mięsień nawrotny obły i dłoniowy długi a dziś zajmiemy się kolejnym mięśniem powierzchownym tej grupy a mianowicie mięśniem zginaczem promieniowym nadgarstka.

Rozpoczyna się on na kości ramiennej a dokładnie na jej nadkłykciu oraz na powięzi przedramienia gdzie zrasta się z innymi mięśniami. Jego przebieg ku dołowi nie jest prosty tylko leci sobie po ukosie między mięśniem nawrotnym obłym i dłoniowym długim które mamy już omówione więc pomoże nam to w palpacji tego mięśnia. Tutaj jeszcze na tej wysokości występuje jako mięsień wrzecionowaty a schodząc ku dołowi przechodzi w ścięgno.
Tak w ogóle to dajcie znać czy chcecie jeden odcinek o budowie mięśni – chociażby taki wstępny jak z kości czy bardziej rozbudowany z podziałami ich i tak dalej.
Wracając do tematu. Jesteśmy na etapie gdzie zginacz promieniowy nadgarstka przeszedł w silne ścięgno biegnące tym razem między mięśniem ramienno – promieniowym a dłoniowym długim i kieruje się nie gdzie indziej jak do strony promieniowej nadgarstka. I tutaj uwaga – nie biegnie on w troczku zginaczy tylko poza nim oddzielony od innych ścięgien w bruździe kości czworobocznej większej która jest tu specjalnie dla niego i biegnie do podstawy II kości śródręcza gdzie kończy swój bieg. Czasem zahacza również o trzecią kość śródręcza ale to czasem.
Co do troczka zginaczy i cieśni oraz pseudo cieśni nadgarstka na naszym kanale fizjomaster na YT pojawił się o tym odcinek gdzie zapraszam bo fajnie Krzysztof tam wyjaśnia jak je rozróżnić w gabinecie i jak wykonać bardziej podstawowe testy i kiedy wysłać na konkretne badania diagnostyczne no i jakie.
Dobra. Unerwienie
Unerwienie ma z gałęzi nerwu pośrodkowego C6 – C8.
A funkcja nam się trochę komplikuje choć nie za bardzo.
Główną funkcją tego mięśnia jest zginanie ręki – zginanie dłoniowe.
W związku z tym, że ma skośny przebieg udaje mu się również wykonywać funkcje zgięcia promieniowego czy też bardziej fachowo – odwodzenia promieniowego. Tutaj jednak należy uważać na stopień zrośnięcia i współpracy z innymi mięśniami które mogą mu w tym ruchu pomóc albo przeszkodzić.
Gdy przedramię jest wyprostowane a ręka zgięta grzbietowo – jest silnym nawracaczem.
Pięknem faktem jest tu stwierdzenie, że siła mięśni nawracających jest znacznie większa w stosunku do odwracających gdy przedramię jest wyprostowane i odwrotnie – siła mięśni odwracających jest znacznie silniejsza od mięśni nawracających gdy przedramię jest zgięte. A najpiękniejsze w tym wszystkim jest to, że cała ludzkość wykorzystuje ten fakt w życiu codziennym nie mając o tym zielonego pojęcia kiedy trzyma śrubokręt w ręce i usiłuje coś nim wykonać dostosowany właśnie do tej prawidłowości i do osób praworęcznych których jest więcej w stosunku do leworęcznych.
I to jest idealny moment do sprawdzenia tej wiedzy przy przedświątecznych naprawach świeczek choinkowych i wszelkich domowych napraw na ostatnie 5 minut.
My już ostatni raz słyszymy się w tym roku bo kolejny odcinek 4.01 więc życzę Wam wszystkim tak standardowo dużo zdrówka i niech marzenia Wam się spełniają a anatomia z każdym dniem będzie coraz lżejsza i przyjemniejsza. Sylwester niech będzie dobrą zabawą a jak jest problem z głową do picia to na mojej prywatnej stronie fizjoterapia-masaz.pl jest info jak się do niego przygotować aby kac nie był straszny i nas nie pokonał bo do czwartego stycznia musimy już funkcjonować aby kolejny odcinek był lekki i strawny.

 

 

 

Group 4
Group 3
Polska Izba Firm Szkoleniowych
agencja innowacji logo
stopka imoje
Facebook-f Instagram Youtube
SUBSKRYBUJ NEWSLETTER

®FIZJOMASTER – Wszystkie prawa zastrzeżone. Korzystając z portalu, akceptujesz politykę prywatności oraz regulamin.